Αποφάσισε να εγκαταλείψει την Αθήνα, όταν ένιωσε πως η καθημερινότητά της βυθίζεται σε μια ατελείωτη ρουτίνα. Δεν άντεχε άλλο το μοτίβο «σπίτι – δουλειά, δουλειά – σπίτι», ενώ ήδη αισθανόταν τέλμα μετά τις καραντίνες που ήρθαν ως απόρροια της πανδημίας. Η ζωή της πια κυλά στα Σαρδίνια, ένα χωριό πολύ κοντά στην πόλη της Αμφιλοχίας, το μέρος όπου γεννήθηκε και μεγάλωσε, και πλέον έχει ανοίξει τη δική της επιχείρηση με γλυκά του κουταλιού.
Η 30χρονη Χάρις Αρκουμάνη είναι από εκείνους που επέλεξαν την αποκέντρωση από τα αστικά κέντρα, που αρνήθηκαν να ζήσουν συμβατικά, που επαναπροσδιόρισαν τις ανάγκες τους, αποφασίζοντας να γεμίσουν τα ψυχικά τους αποθέματα και να μην εγκλωβιστούν στα σπλάχνα μιας μεγάλης πόλης.
Η ιστορία της όπως την αφηγήθηκε στο Reader:
«Γεννήθηκα και μεγάλωσα στα Σαρδίνια, ένα χωριό πολύ κοντά στην πόλη της Αμφιλοχίας. Την περίοδο που ήμουν μαθήτρια, λειτουργούσε και το γυμνάσιο στο χωριό -με λίγους μεν μαθητές, αλλά με μια πολύ ζεστή και οικογενειακή συνθήκη. Τα παιδικά μου χρόνια τα θυμάμαι ξέγνοιαστα και με πολύ παιχνίδι έξω στη γειτονιά, με τα αδέρφια μου, τα ξαδέρφια μου και τα υπόλοιπα παιδιά από το σχολείο.
Οι γονείς μου είχαν το παντοπωλείο του χωριού, ήμασταν σε σχετικά κεντρικό σημείο, οπότε δεν περιοριζόμασταν στο θέμα του παιχνιδιού, μας έβλεπαν και μας άκουγαν, ένιωθαν και νιώθαμε και εμείς σαν παιδιά ασφάλεια. Ιδανικά, αν είχαμε κάνει από το μεσημέρι τα μαθήματά μας, θα εξαντλούσαμε όλα τα χρονικά περιθώρια και θα επιστρέφαμε μαζί με τα αδέρφια μου σπίτι όταν σουρούπωνε».
«Η ζωή στην Αθήνα έγινε βαρετή»
«Μετά τις Πανελλήνιες μετακόμισα στην Αθήνα για να ξεκινήσω τις σπουδές μου στο τμήμα Αγροτικής οικονομίας και Ανάπτυξης του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Τα πρώτα χρόνια ήταν πολύ ευχάριστα, η σχολή και τα παράλληλα σεμινάρια που παρακολουθούσα μου έδωσαν την δυνατότητα να γνωρίσω ανθρώπους, να πάρω μέρος σε επιχειρηματικούς διαγωνισμούς, να ανακαλύψω νέα επιστημονικά πεδία, να ασχοληθώ με τον εθελοντισμό και να ξεκινήσω κάποια χόμπι, όπως η φωτογραφία - που δυστυχώς στην επαρχία εκείνη την εποχή ήταν αρκετά δύσκολη η πρόσβαση.
Παράλληλα με τις σπουδές μου εργαζόμουν, κυρίως στην εστίαση, ένα ακόμα πολύ μεγάλο σχολείο που ωστόσο ήταν και εκείνο που δημιούργησε μια ρουτίνα που γινόταν όλο και πιο δύσκολη μέρα με τη μέρα. Το "σπίτι-δουλειά", η καραντίνα και ο τρομερός αποκλεισμός που ζήσαμε τότε, ήταν καθοριστικά για να πάρω την απόφαση να φύγω από την Αθήνα. Η ζωή μου είχε γίνει βαρετή».
«Όταν ανακοίνωσα την απόφασή μου, οι περισσότεροι στον περίγυρό μου, ήταν πολύ θετικοί. Οι γονείς και οι συγγενείς χάρηκαν γιατί θα είμαι κοντά και οι αγαπημένοι που έμειναν πίσω χάρηκαν γιατί ήξεραν ότι θα αναβαθμίσω την ποιότητα της ζωής μου αφού θα είμαι σε ένα όμορφο περιβάλλον. Σίγουρα όλοι είχαν αγωνία αν θα καταφέρω να αποκατασταθώ επαγγελματικά, γνωρίζοντας αρχικά ότι δεν έχω κάποιο ξεκάθαρο πλάνο στο μυαλό μου, και έπειτα, ότι οι επαγγελματικές ευκαιρίες σε τόσο μικρές επαρχιακές πόλεις είναι πολύ περιορισμένες.
Επέστρεψα και πλέον ζώ μόνιμα στη περιοχή της Αμφιλοχίας, εκεί που μεγάλωσα, σε ένα χωριό που τη δεδομένη στιγμή οι μόνιμοι κάτοικοι είναι περίπου 500 άτομα. Στην ευρύτερη περιοχή της Αμφιλοχίας υπάρχουν άνθρωποι της ηλικίας μου που, είτε έμειναν εξαρχής εδώ και ανέλαβαν οικογενειακές δραστηριότητες κυρίως του πρωτογενούς τομέα (αιγοπρόβατα ή καλλιέργειες, όπως ελιές) είτε έφυγαν για ένα διάστημα, καταρτίστηκαν και πλέον εργάζονται σε κάποια οικογενειακή επιχείρηση, είτε σε ένα μικρότερο ποσοστό, ξεκίνησαν μόνοι τους το επιχειρηματικό τους ταξίδι από την αρχή, όπως στην δική μου περίπτωση».
«Άνοιξα επιχείρηση με χειροποίητα γλυκά του κουταλιού και μαρμελάδες»
«Τα γλυκά του κουταλιού και γενικά τα παραδοσιακά εδέσματα υπήρχαν πάντα μέσα στο σπίτι μας. Η μαμά μου είναι χρυσοχέρα, όλοι έχουν να λένε τα καλύτερα για τα γλυκά, τα φαγητά και τις πίτες της. Έτσι, σχεδόν ένα χρόνο μετά την επιστροφή μου, στο τέλος του 2021, πήρα την απόφαση να ασχοληθώ επαγγελματικά με τα γλυκά του κουταλιού, ανοίγοντας τη δική μου επιχείρηση.
Μια απόφαση που ήταν κάπως καρμική θα έλεγα. Από τη μία η μαμά με τις τόσο καλές συνταγές, από την άλλη η ζαχαροπλαστική εμπειρία που απέκτησα δουλεύοντας σε ζαχαροπλαστείο στο πλευρό των αδερφών μου παράλληλα με τις σπουδές, σε συνδυασμό με το κενό που είχα εντοπίσει στην τοπική αγορά για το αντικείμενο, με οδήγησαν μοιραία στη δημιουργία αυτής της επιχείρησης. Το όνομα αυτής... charismama».
«Από προϊόντα έχουμε παραδοσιακά γλυκά του κουταλιού της περιοχής μας, μια μικρή σειρά με πολύ αρωματικές και γευστικές μαρμελάδες με ολόκληρα κομμάτια φρούτων και πλέον έχουμε καταπιαστεί και με τα chutney (γλυκόξινες και πικάντικες μαρμελάδες), μια κατηγορία που φέρνει έναν νέο, πιο μοντέρνο αέρα στις μέχρι τώρα γευστικές επιλογές της περιοχής μας. Είναι προϊόντα ιδανικά για να συνοδεύσουν ένα πλατό τοπικών τυριών Αμφιλοχίας.
Μια τυπική μέρα ξεκινά για εμένα νωρίς το πρωί όπου πάω στο εργαστήριό μου και είτε ξεκινάω κατευθείαν παραγωγή αν είναι ημέρα όπου έχω παραλάβει φρέσκα φρούτα, είτε ασχολούμαι με την προετοιμασία των παραγγελιών που έχουν προκύψει. Το μεσημέρι τηρούμε τη σιέστα της επαρχίας όπου υπάρχει χρόνος για φαγητό, ξεκούραση ή και μπάνιο τους καλοκαιρινούς μήνες μιας και βρισκόμαστε σε παραθαλάσσια περιοχή, και έπειτα συνεχίζω με την παραγωγή ή κάποια δουλειά στο γραφείο και τον υπολογιστή μου μέχρι αργά το απόγευμα. Το βράδυ είναι συνήθως ελεύθερο ώστε να αφιερώσω χρόνο στους φίλους και την οικογένεια μου.
Η παραγωγή των γλυκών του κουταλιού, γίνεται αποκλειστικά στο εργαστήριό μας από εμένα και τη μητέρα μου, η οποία έχει πρωταγωνιστικό ρόλο σε όλο το εγχείρημα καθώς είναι εκείνη που με μαθαίνει την τέχνη και με καθοδηγεί. Τα φρούτα που χρησιμοποιούμε προέρχονται από τοπικούς παραγωγούς ή τα συλλέγω εγώ από τα κτήματα της οικογένειάς μου».
«Αφού τα φροντίσουμε και τα καθαρίσουμε ξεκινάμε την επεξεργασία. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει το τρίψιμο για τα εσπεριδοειδή, το ξεφλούδισμα, την αφαίρεση των κουκουτσιών, το ξεπίκρισμα και πολλές άλλες διαδικασίες. Με μεράκι και υπομονή φτάνουμε στο τελικό στάδιο που είναι το “δέσιμο” των γλυκών, αυτό μπορεί να χρειαστεί ακόμα και πολλές μέρες, αφού δεν είναι σε όλα τα είδη μια γρήγορη διαδικασία. Στη συνέχεια τα συσκευάζουμε, βαζουμε την ετικέτα μας και μετά τους απαραίτητους ελέγχους. είναι έτοιμο πλέον το γλυκό μας για να φτάσει στα χέρια των πελατών μας.
Είμαι τυχερή γιατί από την πρώτη στιγμή ο κόσμος εκτίμησε τα προϊόντα μας, μέρα με τη μέρα το πελατολόγιο και το δίκτυό μας μεγαλώνει καθώς ο κόσμος τα δοκιμάζει, τα αγαπάει και τα αναζητά. Βασική μας αρχή είναι να διατηρήσουμε την ποιότητα στα προϊόντα μας και αυτό πιστεύω συμβάλλει στην σταθερά αυξανόμενη επιτυχία της charismama».
«Οι μικρές επιχειρήσεις έχουν ανάγκη να στηριχθούν και να βοηθήσουν στην αποκέντρωση»
Σε λίγα χρόνια από τώρα, βλέπω τον εαυτό μου να παραμένει εδώ. Θα ήθελα να έχω μεγαλώσει την επιχείρησή μου, να εντάξω επιπλέον άτομα στο προσωπικό μου και να δώσω επαγγελματική ευκαιρία σε ανθρώπους την περιοχής μου που ενδεχομένως να βρίσκονται ακόμη και στο περιθώριο επαγγελματικά αυτή τη στιγμή. Σε προσωπικό επίπεδο, εύχομαι να έχω εγώ και οι αγαπημένοι μου την υγεία μας και να μεγαλώνει η οικογένειά μου.
«Η επιχείρησή μου εντάσσεται στον δευτερογενή τομέα, αυτόν της μεταποίησης , ωστόσο επειδή έχω άμεση επαφή με τους αγρότες και τους παραγωγούς που ανήκουν στον πρωτογενή τομέα, δυστυχώς αντιλαμβάνομαι πως κανένας από τους δύο τομείς δεν υποστηρίζεται κατάλληλα και ιδιαίτερα οι μικρού μεγέθους επιχειρήσεις που παρουσιάζουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και διαφορετικές ανάγκες. Οι μικρές επιχειρήσεις της επαρχίας, έχουν ανάγκη να λαμβάνουν επιπλέον υποστήριξη από την πολιτεία και να αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη ενσυναίσθηση σε σύγκριση με επιχειρήσεις κολοσσούς της χώρας.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πώς όσο περισσότερο ενισχύονται οι μικρές επιχειρήσεις της επαρχίας τόσο μεγαλύτερο κίνητρο δίνεται στους νέους που αναλώνονται στις μεγαλουπόλεις να επιστρέψουν και να ζήσουν σε μικρές πόλεις και χωριά της χώρας, συμβάλλοντας στην αποκέντρωση και την ανανέωση του πληθυσμού της επαρχίας».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
