Σύμφωνα με έρευνα που πραγματοποιήθηκε πριν από επτά χρόνια, υπολογίζεται ότι ζουν εκτός συνόρων περισσότεροι από 5 εκατομμύρια πολίτες ελληνικής καταγωγής. Στην πρώτη θέση βρίσκονται οι ΗΠΑ, στη δεύτερη η Αυστραλία, στην τρίτη η Γερμανία και στην τέταρτη το Ηνωμένο Βασίλειο.
Στο τελευταίο κράτος συγκεκριμένα, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της Γενικής Γραμματείας Απόδημου Ελληνισμού, ο αριθμός τους αγγίζει και ξεπερνά τους 400 χιλιάδες. Με τη σημείωση φυσικά ότι ανάμεσα σε αυτούς είναι και αρκετοί Ελληνοκύπριοι που άρχισαν να φτάσουν στο μεγάλο νησί ήδη από τον 19ο αιώνα και να ασχολούνται κυρίως με το εμπόριο.
Για κάθε μεγάλη κοινότητα Ελλήνων του εξωτερικού, λοιπόν, υπάρχει συνήθως και μια μεγάλη γειτονιά που είναι αφιερωμένη εξ ολοκλήρου σε αυτή. Το μυαλό όλων μας φυσικά πηγαίνει στην Αστόρια και την αντίστοιχη της Μελβούρνης. Αλλά δεν είναι οι μόνες. Υπάρχει και η φημισμένη οδός Moscow στο κέντρο του Λονδίνου που έχει σαφείς ελληνικές επιρροές. Για να δούμε τελικά πώς μοιάζει και να μιλήσουμε κυρίως με τους ανθρώπους της, την επισκεφτήκαμε.
Το ελληνικό παντοπωλείο από το 1952
Φτάνουμε εκεί το πρωινό μιας καθημερινής ημέρας. Ο καιρός, βροχερός. Τι πιο σύνηθες θα μπορούσε να πει κανείς. Καμιά σχέση με τον ελληνικό. Γύρω από τον σταθμό του τρένου, τίποτα δεν θυμίζει Ελλάδα. Παντού υπάρχουν πολυκαταστήματα και αλυσίδες junk food. Κι όμως ένα τετράγωνο μακριά, όλα αλλάζουν.
Το μάτι μας πέφτει κατευθείαν πάνω στο εστιατόριο Santorini. Πρόκειται για ένα από τα τελευταία ελληνικά εστιατόρια της πόλης, το οποίο, όμως, τώρα είναι κλειστό. Φτάνοντας πολύ κοντά στη τζαμαρία, βέβαια αντιλαμβάνεται κανείς τις ελληνικές του επιρροές τόσο στη σχεδίαση του χώρου όσο και στα χρώματα. Ακριβώς δίπλα συναντάμε το πιο πολυφημισμένο μαγαζί της γειτονιάς.
Είναι το Athenian Grocery. Ολόκληρη η εξωτερική του όψη είναι βαμμένη στα γαλανόλευκα, ενώ σε μια γωνιά ξεχωρίζει ο πάγκος με τα φρούτα. Μια εικόνα που φέρνει αρκετά στα ελληνικά μανάβικα. Ακριβώς πάνω από αυτόν υπάρχει ένας μεγάλος πίνακας με ανακοινώσεις και χρήσιμα τηλέφωνα που αφορούν τη ζωή των Ελλήνων που μένουν στο Λονδίνο. Το πιο εντυπωσιακό, όμως, συμβαίνει όταν περνάμε την είσοδό του.
Πρόκειται για ένα μπακάλικο που είναι φτιαγμένο με τέτοιο τρόπο ώστε να θυμίζει εκείνα των ταινιών του παλιού ελληνικού κινηματογράφου. Και όπως ενημερωνόμαστε αμέσως, δεν έχει γίνει για αισθητικούς λόγους αλλά παραμένει ακριβώς έτσι από τη χρονιά που άνοιξε πίσω στο 1952.
Όλα τα προϊόντα στο εσωτερικό του είναι ελληνικά και κυπριακά. Ο Λουμίδης, οι πάστες για το μαγείρεμα, τα γλυκά, το ψυγείο με τα τυριά. Κι όλα αυτά μαζί με αρκετά ελληνικά σημαιάκια που κρέμονται από τις τοίχους του. Μπορεί να πετυχαίνουμε την ιδιόκτητη του απασχολημένο, ωστόσο, βρίσκει λίγο χρόνο για να μας μιλήσει για την ιστορία του μαγαζιού.
Όπως μας ενημερώνει, λοιπόν, πρόκειται για ένα παντοπωλείο παραδοσιακό και οικογενειακό που έχει περάσει από γενιά σε γενιά. Και το εντυπωσιακό, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι ότι σε αυτό δεν έρχονται μόνο Έλληνες και Κύπριοι για να κάνουν τα ψώνια τους, αλλά και αρκετοί ντόπιοι Βρετανοί που τους αρέσουν οι ποιότητα των ελληνικών προϊόντων και κυρίως των γαλακτοκομικών.
Η ορθόδοξη εκκλησία της Αγίας Σοφίας στην οδό Moscow
«Παλιότερα υπήρχαν περισσότερα μαγαζιά Ελλήνων στην περιοχή. Υπήρχε και η καφετέρια Βυζάντιο που δυστυχώς έκλεισε» εξηγεί όσο κάνει τις δουλειές του. Το σημείο αναφοράς της περιοχής βέβαια μέσα σε όλες αυτές τις δεκαετίες παραμένει ένα: η ορθόδοξη εκκλησία της Αγίας Σοφίας μερικά μέτρα μακριά.
Η όψη της μοιάζει με βυζαντινό ναό ωστόσο οι επιρροές της δυτικής αρχιτεκτονικής είναι ξεκάθαρες. Σήμερα μπορεί να μην έχει λειτουργία, ωστόσο, οι πύλες της είναι ανοιχτές προς το κοινό. Από τα μεγάφωνα παίζουν ψαλμοί. Το εσωτερικό της μοιάζει άδειο από κόσμο. Εκτός βέβαια από έναν πιστό που στέκεται στην πρώτη σειρά με τις καρέκλες και παραμένει σιωπηλός.
Η ιστορία του ναού πηγαίνει πίσω στις 5 Φεβρουαρίου του 1882, όταν ο τότε μητροπολίτης Κερκύρας, Αντώνιος Χαριάτης, την ίδρυσε για τις ανάγκες της ελληνικής παροικίας του Λονδίνου, και κυρίως των κατοίκων στις περιοχές γύρω από το Πάντιγκτον και το Νότινγκ Χιλ. Αξίζει να σημειωθεί ότι πριν από αυτή είχαν δημιουργηθεί άλλες δύο, ωστόσο, δεν ήταν σε θέση τον αριθμό των ορθοδόξων πιστών που αυξήθηκαν ραγδαία κατά τον 20ο αιώνα.
Σήμερα, πέρα από τις θρησκευτικές λειτουργίες που πραγματοποιούνται στον ναό, γίνονται και συναυλίες βυζαντινής μουσικής, παραστάσεις πολυφωνικής χορωδίας αλλά και εκμάθηση ελληνικών χωρών και γλώσσας. Περνώντας την έξοδο, ο καιρός συνεχίζει να είναι ο ίδιος. Βροχερός και συννεφιασμένος. Το τοπίο, όμως, με την εκκλησία και τα ελληνικά μαγαζιά μοιάζει για πέρα ελληνικό. Μια εικόνα αρκετά αντιφατική που σίγουρα αξίζει να αντικρίσει κανείς, επισκεπτόμενος την πόλη.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
