Η παραλιακή ζώνη της Λάρνακας είναι γεμάτη από κόσμο παρά τον συννεφιασμένο καιρό. Άλλοι περπατούν με τους δικούς τους και ακούν μουσική, άλλοι παίζουν ρακέτες στην παραλία κι άλλοι, οι πιο γενναίοι, έχουν βουτήξει στη θάλασσα. Η θερμοκρασία ξεπερνά τους 20 βαθμούς. Για εκείνους άνοιξη, για τους τουρίστες από τον ευρωπαϊκό βορρά που τριγυρνάνε με τα κοντομάνικα μπλουζάκια και τις βερμούδες, σίγουρα καλοκαίρι.
Η Λάρνακα είναι μία από τις πιο όμορφες πόλεις της Κύπρου. Οι τεράστιες παραλίες που εκτείνονται για χιλιόμετρα στον ορίζοντα, δίνοντάς σου την εντύπωση ότι δεν τελειώνουν ποτέ, η, τεράστιας ιστορικής και θρησκευτικής σημασίας, εκκλησία του Αγίου Λαζάρου, στα έγκατα της οποίας βρίσκεται και ο τάφος του, τα τζαμιά, τα σοκάκια με τα παραδοσιακά καφενεία και τις μπυραρίες, σου δίνουν πολλούς λόγους για να την επισκεφτείς.
Δεν είναι, όμως, μόνο αυτά. Μερικά χιλιόμετρα μακριά από το κέντρο της πόλης βρίσκεται το ΑΕΚ Αρένα. Πρόκειται για ένα από τα πιο σύγχρονα ποδοσφαιρικά γήπεδα του νησιού, το οποίο εγκαινιάστηκε το 2015 προκειμένου να φιλοξενεί τους εντός έδρας της μεγάλης ομάδας της πόλης, της ΑΕΚ Λάρνακας.
Σήμερα έχει πάλι παιχνίδι. Μόνο που αυτή τη φορά δεν παίζει εκείνη, αλλά η Εθνική Γυναικών Κύπρου που τον τελευταίο καιρό έχει τραβήξει το ενδιαφέρον όλων με τις νίκες και τις εντυπωσιακές της εμφανίσεις στο Women’s Nations League. Φτάνω εκεί με το λεωφορείο της γραμμής. Η οδηγός καταλαβαίνει γρήγορα ότι δεν ξέρω και πολλά από την περιοχή. «Μην ανησυχείς, θα σε αφήσω ακριβώς απ’ έξω από το γήπεδο». Κι όντως το κάνει.
Γυναίκες Κύπρου και Ανδόρας: Η 127η και η 183η εθνική του κόσμου
Οι δρόμοι είναι άδειοι και ο ουρανός κατακόκκινος. Η μεσημεριανή μπόρα έχει περάσει και ο ήλιος έχει βγει ξανά μέσα από τα σύννεφα, παρόλο που σε λίγο θα πέσει και πάλι για να έρθει η νύχτα. Η πλειοψηφία των θεατών κατευθύνονται προς την κεντρική κερκίδα. Όλοι τους από την Κύπρο, δεν υπάρχει κανείς από την Ανδόρα.
Οι δύο ομάδες βρίσκονται λίγο πολύ στην ίδια κατάσταση. Αγωνίζονται στο τελευταίο γκρουπ δυναμικότητας της διοργάνωσης (Group C), δεν μετρούν πολλές δεκαετίες ζωής, ενώ τα τελευταία χρόνια κάνουν μια πολύ φιλότιμη προσπάθεια να αναπτύξουν το σπορ στις χώρες τους.
Η ιστορία της Εθνικής Κύπρου ξεκινά το, όχι πολύ μακρινό, 2002, όταν και η ομάδα έδωσε το πρώτο ματς της ιστορίας της κόντρα στην Εθνική Ελλάδος. Η αναμέτρηση πραγματοποιήθηκε στο Παραλίμνι και έληξε με σκορ 2-4 υπέρ των φιλοξενούμενων.
Έκτοτε συμμετέχει κανονικά σε όλα τα προκριματικά των μεγάλων διοργανώσεων, χωρίς όμως να έχει πάρει την πρόκριση στην τελική φάση καμίας εξ αυτών. Το 2014 σημείωσε τη μεγαλύτερη νίκη της, με σκορ 0-4 κόντρα στο Λουξεμβούργο, ενώ η υψηλότερη θέση στην παγκόσμια κατάταξη της FIFA είναι η 92η, το 2009. Σήμερα βρίσκεται στην 127η.
56 θέσεις πιο κάτω συναντάμε την Ανδόρα. Η εθνική ομάδα γυναικών μιας χώρας, ο συνολικός πληθυσμός της οποίας δεν ξεπερνά τις 80 χιλιάδες, δημιουργήθηκε πριν από 10 χρόνια και, όπως εξηγεί η αρχηγός της ομάδας και το δεκάρι στον αγωνιστικό χώρο, Maria Ruzafa, ακόμη προσπαθεί να βρει τα πατήματά της.
«Είναι πολύ δύσκολο γιατί δεν έχουμε τις εμπειρίες που έχουν άλλες ομάδες. Είμαστε ένα πολύ νεανικό σύνολο. Ο μέσος όρος των ηλικιών των παικτριών μας πρέπει να είναι στα 19 έτη. Και οι πιο πολλές αγωνίζονται στο πρωτάθλημα της χώρας» επισημαίνει η 26χρονη αρχηγός της ομάδας, η οποία παίζει στη Φροζινόνε, στην τρίτη κατηγορία της Ιταλίας.
Η Άντρη Βιολάρη, από την άλλη, πραγματοποιεί μια εξαιρετική καριέρα, έχοντας αγωνιστεί πέρα από την Κύπρο, στην Πορτογαλία, την Τουρκία και πια στην Ελλάδα. Τα 12 φετινά της γκολ με τη φανέλα της ΑΕΚ έχουν βοηθήσει τα μέγιστα ώστε η ομάδα να βρίσκεται στην κορυφή και να είναι το μεγάλο φαβορί για την κατάκτηση του ελληνικού πρωταθλήματος.
Η ίδια ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο παρέα με τον δίδυμο αδερφό της. «Παίζαμε παρέα στις αλάνες. Παράλληλα ασχολήθηκα και με το βόλεϊ. Τα έκανα μαζί μέχρι τα 18 μου, όταν και έφυγα από τη χωριό μου, τη Δερύνεια, για να πάω στη Λεμεσό και να παίξω για την Απόλλων Ladies. Ήταν δύσκολη απόφαση. Δύσκολο άθλημα το ποδόσφαιρο, σκληρό. Τρώω πολύ ξύλο κάθε φορά (γελάει). Δεν μπορώ, όμως, να ζήσω χωρίς αυτό» επισημαίνει η Άντρη Βιολάρη.
«Κι αυτές, σαν και μας είναι»
Η συγκυρία ήταν φοβερή για την Κύπρο. Είχε σημειώσει για πρώτη φορά στην ιστορία της δύο συνεχόμενες νίκες (με Γεωργία και Μάλτα) και κόντρα στην Ανδόρα, η οποία ως τότε δεν είχε πάρει ούτε έναν βαθμό, ήλπιζε ότι θα τις κάνει τρεις. Η αρχηγός της Κυπριακής ομάδας ήξερε, όμως, ότι δεν θα είναι ένα εύκολο. Όπως και τελικά δεν ήταν.
Οι φιλοξενούμενες μπήκαν πολύ δυνατά και μόλις στα πρώτα λεπτά της αναμέτρησης άνοιξαν το σκορ. Η Άντρη Βιολάρη λίγα λεπτά, όμως, αργότερα, έφερε το παιχνίδι στα ίσια. Τέταρτο γκολ σε τρία παιχνίδια για το 2025. Αυτό ήταν και το σκορ του ημιχρόνου. Οι κερκίδες άδειασαν και οι περισσότεροι κατευθύνθηκαν προς την καντίνα. Ποπ κορν και πατατάκια για τους -αρκετούς- μικρούς θεατές του ματς και κούπες με λεμόνι για τους μεγάλους. Το πιο νόστιμο γηπεδικό φαγητό του κόσμου.
Η πλοκή ήταν παρόμοια και στο δεύτερο μέρος. Η μπάλα πραγματικά πήγαινε πάνω κάτω. Όλα ήταν αμφίρροπα. «Κοίτα να δεις που η γυναικεία ομάδα έχει περισσότερο ενδιαφέρον από την ανδρική» λέει ο ένας σεκιουριτάς στον άλλο, σε μια γωνιά του αγωνιστικού χώρου.
Το ματς έφτασε στο 72ο λεπτό. Η Ειρήνη Μιχαήλ, που αγωνίζεται επίσης στην Ελλάδα για λογαριασμό του Αστέρα Τρίπολης, εξαπέλυσε ένα σουτ και γκολ! Η κεντρική εξέδρα πήραν φωτιά. Κυπριακές σημαίες κυμάτιζαν στον αέρα της ΑΕΚ Αρένα, συνθήματα, παιδικές φωνές. Χαμός. Η τρίτη νίκη σε τρία παιχνίδια είναι αρκετά πιθανό σενάριο πια.
Η Ανδόρα, όμως, δεν είχε πει την τελευταία της κουβέντα καθώς στο 82ο λεπτό, η Αρμενγκόλ πέτυχε το δεύτερό της τέρμα και έφερε το ματς και πάλι στο Χ. Τώρα πια οι μόνες φωνές που ακούγονταν ήταν από τα εκστασιασμένα μέλη της αποστολής (ποδοσφαιρίστριες, προπονητές) που δεν πίστευαν τι είχε συμβεί μόλις.
Η ισοπαλία έμεινε ως το τέλος. Το σφύριγμα της λήξης από τον διαιτητή της αναμέτρησης έφερε τις παίκτριες της Κύπρου στο χορτάρι από απογοήτευση και τις παίκτριες της Ανδόρας στο χορτάρι από χαρά. Όλοι τους έγιναν μια αγκαλιά. Και επειδή φωτογραφό δεν είχαν μαζί τους, ζήτησαν από εμάς να βγάλουμε τις πανηγυρικές φωτογραφίες.
«Ήταν ένα πολύ καλό παιχνίδι από πλευράς μας. Παλέψαμε πολύ και ακόμη κι αυτός ο βαθμός είναι σπουδαίο πράγμα για την ομάδα μας. Είμαστε στην τελευταία θέση και ξέρουμε πόσο δύσκολο είναι. Αυτή την ισοπαλία την πανηγυρίζουμε σαν νίκη» λέει η Maria Ruzafa.
Στους πανηγυρισμούς της Ανδόρας στάθηκε και η Άντρη Βιολάρη. «Και αυτές σαν και μας είναι. Στην ευρωπαϊκή κατάταξη δεν έχουμε τόσες πολλές θέσεις διαφορά. Ξέραμε ότι θα ήταν ένα δύσκολο παιχνίδι. Το αποτέλεσμα δεν ήταν το ζητούμενο αλλά δεν τελείωσε κάτι ακόμη. Ελπίζω να καταφέρουμε το ακατόρθωτο και να βγούμε πρώτες στον όμιλο» σημειώνει η αρχηγός της ομάδας και συμπληρώνει:
«Και η ηλικία της δικιάς μας εθνικής είναι πολύ μικρή. Έχουμε πολύ μέλλον και είμαστε μια καλή φουρνιά. Όχι ότι οι προηγούμενες δεν ήταν αλλά τώρα, μέσω του Nations League, παίζουμε με ομάδες της ίδιας δυναμικής, κάτι που παλιότερα δεν συνέβαινε. Εμείς αυτό που θέλουμε είναι να βλέπουμε περισσότερο κόσμο στο γήπεδο. Δεν είναι και το πιο εύκολο, το ξέρω, όταν το πρωτάθλημα έχει μόνο τέσσερις ομάδες. Αλλά εμείς είμαστε εδώ. Δίνουμε τη ψυχή μας κάθε φορά. Είναι τόσο ανατριχιαστικό να παίζεις για το εθνόσημο».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
