Ο Ιορδάνης το έχει πια για γούρι κάθε χρόνο. Ξέρει ότι για να πάει καλά η σεζόν στο θερινό του σινεμά, θα πρέπει το πρώτο βράδυ να βρέχει. Η παράδοση δεν θα μπορούσε να χαλάσει και φέτος. Ο καιρός πάνω από την Παλλήνη έχει σκοτεινιάσει. Οι καρέκλες που το βράδυ θα γεμίσουν με κόσμο είναι νοτισμένες από τη σιγανή βροχή που πέφτει εδώ και αρκετή ώρα.
Οι τρεις γάτες του Σινέ Παλλήνη τριγυρνάνε στον χώρο σαν να μη συμβαίνει απολύτως τίποτα. Όλα είναι απολύτως φυσιολογικά για τον Ιορδάνη. «Αυτή είναι η φύση της δουλειάς. «Και η βροχή και το κουνούπι και τα φώτα και οι θόρυβοι. Έτσι είναι το θερινό. Δεν μπορείς να το βάλεις μέσα σε κάψουλα και να το λειτουργήσεις. Ο καιρός προηγήθηκε των θερινών. Δεν άνοιξαν πρώτα τα θερινά και μετά ήρθε ο καιρός» λέει γελώντας, όσο κάνει τις τελευταίες ετοιμασίες στον χώρο.
Το Σινέ Παλλήνη είναι το πρώτο, μαζί με το Σίσσυ στη Νέα Μάκρη, που ανοίγουν φέτος την αυλαία για τα θερινά σινεμά της πόλης. 24 Απριλίου, πρώτη προβολή. Ο Ιορδάνης Τοσονίδης περιμένει πώς και πώς αυτή τη στιγμή κάθε χρόνο. Μπορεί στον χώρο να λειτουργεί επίσης μπαρ - καφέ, το οποίο είναι ανοιχτό όλους τους μήνες του έτους, αλλά το σινεμά ήταν, είναι και θα είναι το σημείο κατατεθέν του χώρου.
Το θερινό σινεμά από το 1960 και οι 30-40 ταινίες κάθε χρόνο

Όπως μας ενημερώνει, το Σινέ Παλλήνη άνοιξε τη δεκαετία του ‘60 από τον παππού του. Σε μια γωνιά του μπαρ, μάλιστα, υπάρχει μια παλιά ασπρόμαυρη φωτογραφία από την πρώτη μορφή του σινεμά. «Ήταν πολύ ήσυχα τότε. Η περιοχή λεγόταν Χαρβάτι. Είχε, όμως, κόσμο το σινεμά. Αναφερόμαστε άλλωστε στη χρυσή εποχή του ελληνικού κινηματογράφου. Ήταν πάρα πολλά τότε, όχι όπως σήμερα» επισημαίνει.
Μέσα σε αυτόν τον κινηματογράφο, ο Ιορδάνης πέρασε όλα τα παιδικά του καλοκαίρια. «Μέναμε εδώ δίπλα και δεν πλήρωνα εισιτήριο, όπως καταλαβαίνεις. Πρέπει να παρακολουθούσα κάθε καλοκαίρι 30 με 40 ταινίες. Εδώ έχω δει πρώτη φορά Αποκάλυψη Τώρα, Blade Runner, όλα τα Star Wars. Κι άλλες, πολλές. Τότε ήταν μόδα οι B Movies, τα καράτε, η Ρόδα, Τσάντα και Κοπάνα» προσθέτει.
Το 1989, όμως, όταν είχε ήδη αρχίσει να φαίνεται η μεγάλη κρίση του ελληνικού κινηματογράφου, το Σινέ Παλλήνη κατέβασε ρολά. Πέρασαν δέκα χρόνια. Και το 1999, ο Ιορδάνης, σε ηλικία μόλις 25 χρονών, αποφάσισε να αναλάβει δράση. «Πάντα είχα στο μυαλό μου να το ανοίξω πάλι. Αφού γλύτωσε από την αντιπαροχή, κρίμα ήταν να μείνει έτσι. Δεν ήθελα να γκρεμιστεί». Το σινεμά έμεινε το ίδιο. Όχι, όμως, και ο τριγύρω χώρος.
Μέσα στα χρόνια άνοιξε μπαρ και διαμόρφωσε τον χώρο για να θυμίζει παντού σινεμά. Χαρακτηριστικό είναι ότι έντυσε έναν ολόκληρο τοίχο με σελίδες από τα κινηματογραφικά αφιερώματα του Αθηνοράματος. Αν πλησιάσει, μάλιστα, κανείς τον τοίχο, θα παρατηρήσει ότι όλα έγιναν με το χέρι.

Αυτός είναι και ο λόγος που κάνει το Σινέ Παλλήνη να ξεχωρίζει από όλα τα άλλα, κατά τον ιδιοκτήτη του. «Το κάθε ένα προσπαθεί να διαφοροποιηθεί με τον τρόπο του. Άλλοι, παραδείγματος χάριν, φτιάχνουν σουβλάκια. Εγώ έχω το μπαρ. Μπορείς να πάρεις το ποτό σου και να δεις την ταινία ή ακόμη και όχι. Δεν είναι απαραίτητο» εξηγεί.
Απόψε το βράδυ, όπως εξηγεί, δεν είναι μια μέρα που περιμένει να έρθει πολύς κόσμος. Δεν κάνει την πρεμιέρα τόσο νωρίς άλλωστε για αυτό. «Η απόφασή μου να ανοίξει το θερινό στις 24 Απριλίου έχει να κάνει κυρίως με τεχνικούς λόγους. Θα μπορούσε να συμβεί και μια εβδομάδα αργότερα. Πιο πολύ, όμως, θέλω να τσεκάρω τα μηχανήματα τόσους μήνες μετά, να δω αν όλα λειτουργούν σωστά. Είναι σαν ένα test event δηλαδή. Από την άλλη, βέβαια, μου αρέσει να ξέρει ότι εμείς δίνουμε το έναυσμα για ακόμη μια χρονιά» λέει ο Ιορδάνης Τοσονίδης.
Τα χρονοδιαγράμματα δεν είναι ποτέ καθορισμένα στο Σινέ Παλλήνη. Όπως σημειώνει ο ιδιοκτήτης του, έχει υπάρξει και χρόνια που, ελέω του καλού καιρού και του κορονοϊού έμεινε ανοιχτό το θερινό σινεμά ως τον Δεκέμβριο. Και άνοιξε πάλι τον Απρίλιο. Αυτό συμβαίνει βέβαια εξαιτίας και της τεχνολογίας.
«Θα σου πω. Το ψηφιακό φιλμ μάς έχει επιτρέψει να έχουμε ταινίες όλο τον χρόνο. Τεχνικά αν ήθελα δεν θα έκλεινα μέσα στον χειμώνα. Με το αναλογικό φιλμ, όμως, δεν ήταν έτσι. Είχε μεγάλο κόστος η όλη διαδικασία. Οι εταιρίες διανομής, λοιπόν, δεν έδιναν πρώτη προβολή σε θερινό πριν από τις 20 Μαΐου, ούτε μετά τις 15 Σεπτεμβρίου. Το ψηφιακό μας έχει δώσει τη δυνατότητα να το κάνουμε. Παλαιότερα, αν ήθελα να ανοίξω τέτοια εποχή, θα έπρεπε να παίξω μια ταινία του χειμώνα» παραδέχεται.
«Για μένα το σινεμά είναι συνυφασμένο με το θερινό»

Πια εξαιτίας του μεγάλου φόρτου εργασίας, δεν βλέπει πολλές ταινίες κάθε καλοκαίρι, μόνο 3-4. Κάποια βράδια, όμως, που είναι πιο ήσυχα τα πράγματα, παίρνει την καρέκλα του και κάνει ό,τι έκανε και μικρός.
«Για μένα το σινεμά είναι συνυφασμένο με το θερινό. Ο τρόπος που βλέπεις την ταινία είναι πιο φυσικός. Υπάρχουν φορές που οι ήχοι του περιβάλλοντος ταιριάζουν με την ταινία. Σε μια ταινία ψιχάλιζε, ψιχάλιζε και στον κινηματογράφο. Σε μια άλλη άστραψε την ώρα που ο Θορ έπιανε το σφυρί. Έχουν γίνει κάποια μαγικά πράγματα που αν δεν τα ζήσεις, δεν μπορείς να τα πιστέψεις. Στο κλειστό κινηματογράφο κάνεις focus στην ταινία. Όλη σου η προσοχή είναι εκεί, δεν έχεις κάτι άλλο. Αν δεν είναι καλή, υπάρχει πρόβλημα. Ενώ στο θερινό, μπορείς να κοιτάς τον ουρανό» εξηγεί.
Ο Ιορδάνης είναι ανυπόμονος και για αυτή τη σεζόν. «Ξέρεις τι συμβαίνει; Δεν ξέρεις τι ταινίες θα βγουν κάθε χρόνο. Δεν ελέγχεις το προϊόν. Αυτό είναι το καλό και το κακό της δουλειάς. Ένα μπαρ ξέρεις τι ποτά φτιάχνει, ένα εστιατόριο, τι φαγητά. Είναι σταθερό πάνω κάτω τι πουλάς. Με τις ταινίες δεν είναι και πάντα υπάρχει μια διακύμανση».

Όσον αφορά το περιεχόμενο; «Παίζουμε κυρίως πρώτες προβολές και όχι φεστιβαλικές ταινίες. Αυτές θα τις βρεις κυρίως στο κέντρο, όχι στα προάστια. Έχει μια λογική, γιατί ο πληθυσμός μπορεί να το υποστηρίξει. Αν το κάνω μια φορά, αποσπασματικά, και δεν το υποστηρίξεις, δεν έχει και πολύ μεγάλο νόημα» συνεχίζει.
Κι αν πάει καλά η αθλητική σεζόν, μπορεί στο τέλος να παίξει και κανένα κρίσιμο παιχνίδι στην μεγάλη οθόνη. Όπως έγινε παλιότερα με την Εθνική Ελλάδος, όπως έγινε πέρυσι με τον τελικό Conference League του Ολυμπιακού, όπως ίσως γίνει φέτος με το Final 4 της Euroleague. «Είναι εντελώς άλλο πράγμα. Μοιάζει με κανονική εξέδρα. Έχεις 300 άτομα, με σημαίες, κασκόλ. Χειροκροτάνε σε κάθε αλλαγή. Ακούς συνθήματα. Είναι σαν να είσαι σε γήπεδο, απλά με replay».
Απόψε, όμως, δεν έχει μπάλα αλλά σινεμά. Η πρώτη προβολή για το 2025 θα γίνει στις 20:30 με την ταινία Ο Λογιστής 2. Ακόμη κι αν βρέχει. Αυτό είναι το γούρι άλλωστε.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.