Παίρνουν έναν ραβδοσκόπο και γυρνούν μέσα στα βουνά, στα δάση ή στις παραλίες, ψάχνοντας να βρουν κάποιον κρυμμένο θησαυρό. Για μερικούς, πρόκειται για ένα χόμπι, άλλοι το κάνουν ακόμα και επαγγελματικά. Με τα χρόνια, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, άρχισαν να αναπτύσσονται ολόκληρες κοινότητες ανθρώπων που βγαίνουν στη γύρα και αναζητούν χρυσό, λίρες, διάφορα νομίσματα, σεντούκια με θησαυρούς, βασιζόμενοι σε ιστορίες ηλικιωμένων, σε λαϊκούς μύθους, ακόμα και σε χάρτες.
«Από όταν ήμουν μικρός μου άρεσε η εξερεύνηση. Όταν άρχισα να ασχολούμαι με την εξερεύνηση, δεν είχα κάποιον τότε να με καθοδηγήσει, δεν υπήρχε το ίντερνετ ούτε μεγάλη πληροφορία. Σιγά – σιγά άρχισα μόνος να βγαίνω έξω στη φύση η οποία παρέχει πολλές έρευνες που μπορεί να κάνει κάποιος και αναζητούσα αντικείμενα», λέει στο reader ο Αντώνης Βλάχος, ο οποίος ασχολείται επαγγελματικά με έρευνες χρυσού και θησαυρών και έχει καταστήματα με ανιχνευτές μετάλλου σε Νίκαια, Πάτρα, Κοζάνη, Γιάννενα αλλά και στη Βουλγαρία.
«Εγώ το κάνω και επαγγελματικά αλλά και σαν χόμπι. Καλούμαστε από διάφορα κράτη και κάνουμε έρευνες - είτε για δημόσιες υπηρεσίες, είτε για δημόσιους οργανισμούς. Έχω κάνει αναζητήσεις και στο εξωτερικό με συναδέλφους που είναι ερευνητές που ψάχνουν σε χώρες όπως Ιταλία, Σουηδία, Ιταλία, Γαλλία. Και αυτοί να παρακολουθούν δικές μας έρευνες, εξοπλισμούς και όλα τα συναφή του χόμπι αυτού».
«Γενικά υπάρχει μια μεγάλη κοινότητα κυνηγών θησαυρών στην Ελλάδα, όπως αντίστοιχα υπάρχουν κοινότητες σε όλα τα χόμπι – ψάρεμα, κυνήγι, ορειβασία κλπ», εξηγεί ο ίδιος. Προφανώς ο κόσμος ανανεώνεται συνεχώς, άλλοι τα παρατούν και σταματούν, έρχονται νεότεροι και γενικά υπάρχει μια συνεχής ροή ανθρώπων που διαδέχονται ο ένας τον άλλον.
«Είναι ένα πολύ ενδιαφέρον χόμπι μέσω του οποίου μπορεί κάποιος, με πολύ λίγα χρήματα, να αλλάξει την ποιότητα της ζωής του. Δηλαδή έχοντας έναν εξοπλισμό των 200-300 ευρώ μόλις, αύριο μπορεί να βρεθεί κανείς με έναν θησαυρό και να αποκτήσει μια μεγάλη περιουσία. Έχουν συμβεί πάρα πολλά τέτοια περιστατικά στην Ελλάδα και στο εξωτερικό», επισημαίνει ο κ. Αντώνης.
Υπάρχουν πολλές κατηγορίες ανθρώπων οι οποίοι επιλέγουν να γίνουν κυνηγοί θησαυρών. Ένα ποσοστό ασχολείται μόνο με τις παραλίες. «Μια κατηγορία ανθρώπων, καθημερινά ψάχνουν σε παραλίες. Μπορεί να αναζητούν κέρματα που πέφτουν από τους λουόμενους το καλοκαίρι, είτε χρυσαφικά που χάνονται μες στη θάλασσα από εκείνους που κολυμπούν».
Βέβαια, για να κάνει κάποιος χρήση του ανιχνευτή μετάλλων, θα πρέπει πρώτα να βγάλει συγκεκριμένες άδειες από την Πολιτεία και για την κατοχή του ανιχνευτή αλλά και προκειμένου να σκάψει, να ανοίξει τρύπες στο έδαφος, να διαλέξει τις περιοχές που θέλει να πηγαίνει κλπ. Ωστόσο, υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που αγοράζουν αδήλωτους ανιχνευτές και λόγω της γραφειοκρατίας, το κάνουν παράνομα.
Η Ελλάδα δεν έχει μεγάλο κοινό αγοράς ανιχνευτών, σύμφωνα με τον κ. Αντώνη, ο οποίος εξηγεί ότι ότι συνήθως η μεγαλύτερη πώληση γίνεται στο εξωτερικό. «Όπως υπολογίζουμε μέσα από το υπουργείο Εμπορίου, πωλούνται περίπου 10.000 ανιχνευτές το χρόνο».
Το κόστος για να αγοράσει κάποιος έναν ανιχνευτή μετάλλων, ξεκινάει από 100 ευρώ και μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 10.000 ευρώ. Όπως μπορεί να υπολογιστεί μέσω των πωλήσεων που γίνονται, η κοινότητα των ελλήνων χρυσοθήρων είναι γύρω στους 4.000-5.000 ανθρώπους.
Μια μερίδα κυνηγών αναζητά την αδρεναλίνη, την επαφή με τη φύση, ενώ άλλοι επαφύουν σε αυτό τις ελπίδες τους για μια καλύτερη ζωή, όπως εξηγεί ο κ. Αντώνης. «Αυτός είναι και ο λόγος που ασχολούνται με αυτό το χόμπι. Είναι το μοναδικό που σου δίνει τη δυνατότητα να αλλάξει τη ποιότητα της ζωής σου σε μία μέρα. Κανέναν άλλο χόμπι δεν μπορεί να σου προσφέρει αυτό».
Αμύθητοι θησαυροί από το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο
Οι περισσότερες ιστορίες που κινητοποιούν τους έλληνες κυνhγούς θησαυρών να αναζητήσουν χρυσό, λίρες, πολύτιμα πετράδια ή αμύθητες περιουσίες, έχουν σημείο εκκίνησης το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο.
«Μέσα στις ιστορίες με τους Γερμανούς από τον δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο, υπάρχει το μεγαλύτερο κομμάτι του θησαυρού. Λεηλατήσαν όλη την Ελλάδα. Πολλοί στρατιώτες επειδή πήγαιναν συνέχεια σε μέτωπα πολέμου, συνήθιζαν να κρύβουν κάποια αντικείμενα ώστε όταν γυρίσουν κάποια στιγμή να τα πάρουν.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ιστορία του Μέρτεν. . Ήταν ο Γερμανός που έδιωξε τους Εβραίους από τη Θεσσαλονίκη, λεηλάτησε τους θησαυρός τους και στη συνέχεια τους έκρυψε στην Ελλάδα για να τους πάρει στο τέλος του πολέμου. Εκεί παίχτηκε ένα δράμα με την ελληνική κυβέρνηση -επί Καραμανλή τότε- που στην αρχή δεν τον άφηναν να γυρίσει πίσω, αλλά του το επέτρεψαν και πήρε κάποια κομμάτια του θησαυρού, όμως κάποια άλλα κομμάτια χαθήκανε. Όλη αυτή η ιστορία του Μέρτεν ας πούμε είναι κάτι που έχει αφυπνίσει πολλούς να μπουν στη διαδικασία να ψάξουν τους θησαυρός του», σημειώνει ο κ. Αντώνης.
Για να μπει κάποιος στη διαδικασία να αναζητήσει έναν θησαυρό, θα πρέπει να βασιστεί σε ιστορίες, μύθους των παλαιότερων ή να ακολουθήσει ακόμα και χάρτη που υποδεικνύει το σημείο ταφής του. «Βέβαια πρέπει να πούμε ότι οι περισσότεροι χάρτες που κυκλοφορούν είναι πλαστοί, δεν υπάρχουν πραγματικοί χάρτες», ξεκαθαρίζει ο ίδιος. «Αυτοί οι πλαστοί χάρτες πουλιούνται στο διαδίκτυο από 200 ευρώ έως και 20.000 ευρώ απ' όσο έχω ακούσει».
Κάπως έτσι, «η πλειοψηφία από τους ανθρώπους που ξεκινούν να αναζητούν θησαυρό, το κάνουν έπειτα από ιστορίες ή πληροφορίες που ακούνε από τους παππούδες τους που πολεμήσαμε στο Αντάρτικο ή με τους Γερμανούς, ή από την ξεχωριστή ιστορία του τόπου τους. Έτσι, συνήθως ο κάθε ένας ξεκινά να ψάχνει αυτούς τους θησαυρός που αφορούν την περιοχή του. Ας πούμε, η Ήπειρο έχει συγκεκριμένες ιστορίες, το ίδιο και η Θεσσαλονίκη ή η Πελοπόννησος».
Στο κυνήγι του θησαυρού, συνήθως πηγαίνουν ένα-δύο άτομα παρέα, ενώ υπάρχει και το ομαδικό, που πηγαίνουν ανά μικρές ομάδες. Λίγοι είναι εκείνοι που θα επιλέξουν να πάνε εντελώς μόνοι.
Τα τελευταία χρόνια, στο χώρο έχουν μπει και πολλές γυναίκες αλλά και ζευγάρια που αγοράζουν ραβδοσκόπους και πηγαίνουν στη φύση για πεζοπορία, αναζητώντας παράλληλα και χρυσό.
«Είναι μια ωραία ασχολία να προχωράς στη φύση, να βλέπεις πράγματα που αλλιώς δε θα μπορούσες να δεις και να εξερευνείς. Είναι κάτι που κάνουν άνθρωποι όλων των ηλικιών, Έχω πελάτες που είναι από 18-20 χρονών μέχρι 70-80», λέει ο Αντώνης. Πρόκειται για ένα απόλυτα ασφαλές χόμπι όπως λέει, καθώς δεν έχει συμβεί ποτέ κάποιο δύσκολο περιστατικό σε κυνηγό.
Το ερώτημα όμως είναι εάν μέσα σε όλα αυτά τα χρόνια, υπάρχει κάποιος άνθρωπος που μπορεί να έχει κάνει κάποια σημαντική ανακάλυψη. «Υπάρχουν πολλά που ακούω. Δεν ξέρω αν είναι πραγματικά ή αν είναι fake», μας λέει ο Αντώνης. «Σε κάποιους μπορεί να είναι εμφανές γιατί ξαφνικά, από τη μία μέρα στην άλλη, αλλάζει η ποιότητα της ζωής τους».
Τον ρωτάω εάν εκείνος έχει ποτέ ανακαλύψει κάποιον θησαυρό. «Αυτό δεν μπορώ να σας το αποκαλύψω. Όμως μπορείς να έρθεις στο επόμενο κυνήγι θησαυρού που θα κάνουμε», μου λέει χαριτολογώντας.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
