Το χρονικό πίσω από το εικαστικό έργο που δημιουργήθηκε από την καλλιτέχνιδα Γεωργία Λαλέ είναι εν πολλοίς γνωστό. Ο αρχηγός της Νίκης, Νατσιός, ξεσήκωσε το θέμα την Κυριακή μέσα από τη Βουλή σε μία από τις περίφημες περιπτώσεις σκοπούμενου ηθικού πανικού. Αντιγράφω την εν εξάλλω τοποθέτησή του κ. Νατσιού από το βήμα της Βουλής:
«Στο Ελληνικό Γενικό Προξενείο παρουσιάστηκε χθες αυτό το κυριολεκτικά κουρέλι ως σημαία μας! Το μόνο χρώμα που δέχεται η γαλανόλευκη, είναι το κόκκινο από το αίμα των ηρώων μας!”.
Αυτή η τοποθέτηση με την οποία ο κύριος Νατσιός απευθύνεται στο κοινό του θα μπορούσε να είναι μία ακόμα από τις πάμπολλες πατριδοκάπηλες κορώνες που ακούγονται συχνά-πυκνά στο βήμα του ναού της ελληνικής δημοκρατίας, τις ακούν αυτοί που πρέπει να τις ακούσουν, γελούν μαζί τους όσοι πρέπει να γελάσουν και τελικά χάνονται σαν δάκρυα στη βροχή μέσα στο φορτωμένο κοινοβουλευτικό προγράμμα. Εδώ δεν έγινε έτσι.
Γιατί αν αυτό είναι το πρώτο σενάριο για κάθε πατριδοκάπηλη κορώνα που πετάνε πολιτικοί σαν τον Νατσιό υπάρχει και ένα δεύτερο, πιο σοβαρό αυτό. Είναι όταν οι Νατσιοί παίρνουν από το μανίκι το ελληνικό κράτος το οποίο με τη σειρά του για διαφορετικούς κάθε φορά λόγους τους ακολουθεί πιστά και κάνει την ατζέντα τους επίσημη πολιτική.
Ο συμβολισμός πίσω από το εικαστικό έργο
Ξέρετε όμως τι είναι αυτό το έργο, αυτό το «κουρέλι», που τόσο πολύ σόκαρε τον διόλου αξιοσέβαστο κλάδο του εμπορίου εθνικοφροσύνης; Ας πιάσουμε αυτό γιατί αμφιβάλλω πολύ για την έγνοια που έχουν οι άνθρωποι της Νίκης για την ελευθερία της καλλιτεχνικής έκφρασης και άλλες τέτοιες ανοησίες.
Πρόκειται, λοιπόν, για ένα έργο τέχνης που, μεταφράζω από ποστ της καλλιτέχνιδας, «φιλοτεχνείται από σεντόνια τα οποία δώρισαν γυναίκες που ζουν στην Ελλάδα. Αυτές οι γυναίκες έχουν φαινομενικά λίγα κοινά πράγματα, όλες όμως έχουν ξαπλώσει σε αυτά τα σεντόνια απελπισμένες και φοβισμένες».
Ουσιαστικά, λοιπόν, το συγκεκριμένο έργο τέχνης δεν κάνει τίποτα παραπάνω από το να σχολιάζει την κακοποίηση των γυναικών στην Ελλάδα. Aναδεικνύει δηλαδή πως η συντριπτική πλειοψηφία των κακοποιήσεων και των γυναικοκτονιών γίνονται στο σπίτι και πώς πολλές γυναίκες ζουν έναν εφιάλτη σε συνέχειες χωρίς να έχουν ούτε το ασφαλές μέρος του κρεβατιού και του σεντονιού τους.
Τι πείραξε εδώ;
Tι είναι λοιπόν αυτό που έκανε έξω φρενών τον κ. Νατσιό; Προφανώς οι διάφορες ροζ αποχρώσεις. Μαζί και τα κεντητά λουλούδια που αφαιρούν ακόμα περισσότερο από την ανδροπρέπεια του εθνικού μας συμβόλου το οποίο επιτρέπεται να βάφεται μόνο γαλανόλευκα ή έστω κόκκινα από το αίμα των προγόνων μας.
Βέβαια, ας είμαστε ειλικρινείς, δεν έγινε και κάτι πρωτότυπο ούτε με τους εμπόρους της Ελλάδας ούτε με εκείνους που την αγοράζουν Ελλάδα σε τιμές ευκαιρίας. Ο Νατσιός τη δουλειά του κάνει. Εξάλλου η πολιτική του ύπαρξη εξαρτάται άμεσα από το να εφευρίσκει ανά τακτά χρονικά διαστήματα απειλές για το έθνος. Βρίσκεται και σε έναν δημοσιογραφικού τύπου διαγωνισμό με τα άλλα δύο ακροδεξιά κόμματα για το ποιος θα ανακαλύψει πρώτος το πρώτο αντεθνικό ψέλλισμα.
Αυτή τη φορά, σε περίπτωση που δεν το καταλάβατε, η απειλή για το έθνος μας είναι η τέχνη. Πιο συγκεκριμένα είναι τα σεντόνια στα οποία ξαπλώνουν γυναίκες που έχουν κακοποιηθεί. Και τόσο καιρό νομίζαμε ότι συμβαίνει το αντίστροφο.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
