Ο Salman Rushdie, ο συγγραφέας του παγκόσμιου best seller «Οι Σατανικοί Στίχοι» τραυματίστηκε σοβαρά σε επίθεση με μαχαίρι την Παρασκευή (12/8) στη Νέα Υόρκη και εξακολουθεί να νοσηλεύεται διασωληνωμένος. Ο δράστης της δολοφονικής επίθεσης έχει εκδηλώσει συμπάθεια για τον σιιτικό εξτρεμισμό, αλλά και για τους Φρουρούς της Επανάστασης του Ιράν (IRGC), τη στιγμή που ιρανικά ΜΜΕ τον... αποθεώνουν.
Διαβάστε ακόμη: Σαλμάν Ρούσντι: «Τα νέα δεν είναι καλά» - Παραμένει διασωληνωμένος και δίνει σκληρή μάχη ο συγγραφέας
Η αστυνομία προχώρησε στην αναγνώριση των στοιχείων του δράστη της επίθεσης. Πρόκειται για τον 24χρονο Χάντι Ματάρ από το Φέιρβιου του Νιου Τζέρσεϊ που αγόρασε ένα εισιτήριο για την εκδήλωση Ιδρύματος Τσοτόκουα στα δυτικά της πολιτείας Νέας Υόρκης όπου μιλούσε ο Σαλμάν Ρουσντί. «Το άτομο που ευθύνεται για την επίθεση χθες, ο Χάντι Ματάρ, κατηγορείται πλέον επίσημα για απόπειρα δολοφονίας δεύτερου βαθμού [δηλαδή εκ προθέσεως] και επίθεση δεύτερου βαθμού», δήλωσε ο εισαγγελέας της κομητείας Τσοτόκουα, Τζέισον Σμιντ.
Ο γεννημένος στην Ινδία Ρούσντι που πέρασε χρόνια κρυμμένος, μετά από την παρότρυνση του Ιράν προς τους μουσουλμάνους να τον σκοτώσουν δέχθηκε επίθεση με μαχαίρι στο λαιμό και στον κορμό του σώματος του. Μετά από ένα χειρουργείο που διήρκησε για ώρες, ο Ρούσντι παρέμεινε διασωληνωμένος και μη ικανός να μιλήσει, ενώ οι γιατροί δίνουν μάχη για να μην χάσει την όρασή του από το ένα μάτι.
Σαλμάν Ρουσντί: Ιρανικά ΜΜΕ δίνουν... συγχαρητήρια στον δράστη
Στο μεταξύ, η ιρανική υπερσυντηρητική εφημερίδα Καϊχάν συνεχάρη τον Χάντι Ματάρ. «Μπράβο σ' αυτό το θαρραλέο και με συνείδηση του καθήκοντός του άνδρα, ο οποίος επιτέθηκε στον αποστάτη και φαύλο Σαλμάν Ρούσντι», γράφει η εφημερίδα, ο επικεφαλής της οποίας διορίζεται από τον ανώτατο ηγέτη του Ιράν, τον αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ. «Ας φιλήσουμε το χέρι αυτού που έσκισε το λαιμό του εχθρού του Θεού με ένα μαχαίρι», συνεχίζει το δημοσίευμα. Η ιρανική εξουσία δεν έχει προς το παρόν σχολιάσει επισήμως την απόπειρα δολοφονίας εναντίον του 75χρονου διανοούμενου. Ακολουθώντας την επίσημη γραμμή, το σύνολο των ιρανικών μέσων ενημέρωσης χαρακτήρισαν τον Ρούσντι «αποστάτη», με εξαίρεση τη μεταρρυθμιστική εφημερίδα Etemad. Η κρατική εφημερίδα Iran έγραψε πως «ο λαιμός του διαβόλου επλήγη με ένα ξυράφι».
«Δεν θα κλάψω για ένα συγγραφέα ο οποίος καταγγέλλει με ατέλειωτο μίσος και ατέλειωτη περιφρόνηση τους μουσουλμάνους και το ισλάμ», έγραψε ο Μοχαμάντ Μαραντί, σύμβουλος της ομάδας διαπραγματευτών για το ζήτημα του ιρανικού πυρηνικού προγράμματος. «Ο Ρούσντι είναι ένα πιόνι της αυτοκρατορίας που εμφανίζεται ως μετααποικιακός μυθιστοριογράφος», πρόσθεσε. «Δεν είναι παράξενο που, ενώ πλησιάζουμε σε μια εν δυνάμει συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα, οι Ηνωμένες Πολιτείες προσποιούνται πως είχε προγραμματιστεί μια επίθεση εναντίον του Μπόλτον (του πρώην συμβούλου εθνικής ασφαλείας του Λευκού Οίκου)... και στη συνέχεια συμβαίνει αυτό;», αναρωτιέται.
Η διαταγή δολοφονίας του Σαλμάν Ρούσντι
Ο Σαλμάν Ρούσντι είχε προκαλέσει οργισμένες αντιδράσεις σε ένα μέρος του μουσουλμανικού κόσμου με την έκδοση, το Σεπτέμβριο 1988, των «Σατανικών Στίχων». Ο ιδρυτής της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν αγιατολάχ Ρουχολάχ Χομεϊνί εξέδωσε το 1989 ένα φετφά που ζητούσε τη δολοφονία του συγγραφέα. Ο Σαλμάν Ρούσντι είχε αφηγηθεί στα απομνημονεύματά του με τίτλο «Τζόζεφ Άντον», που κυκλοφόρησαν το 2012, την ανατροπή της ζωής του όταν ο Χομεϊνί, στις 14 Φεβρουαρίου 1989, κάλεσε τους μουσουλμάνους ολόκληρου του κόσμου να τον σκοτώσουν. Αναγκασμένος έκτοτε να ζει λαθραία και υπό αστυνομική προστασία, πηγαίνοντας από κρυψώνα σε κρυψώνα, κυκλοφορούσε με το όνομα Josef Anton, προς τιμήν των αγαπημένων του συγγραφέων, του Τζόζεφ Κόνραντ και του Άντον Τσέχοφ.
Χρειάστηκε να αντιμετωπίσει μια τεράστια μοναξιά, η οποία αυξήθηκε ακόμη περισσότερο μετά τη ρήξη με τη γυναίκα του, την Aμερικανίδα μυθιστοριογράφο Μαριάν Γουίγκινς, στην οποία είναι αφιερωμένοι «Οι σατανικοί στίχοι». «Είμαι φιμωμένος και φυλακισμένος. Θα ήθελα να παίξω μπάλα με τον γιο μου στο πάρκο. Η συνηθισμένη, κοινότοπη ζωή είναι για μένα ένα ανέφικτο όνειρο», έγραφε.
Ομως από το 1993, έχοντας κουραστεί να είναι «ένας αόρατος άνθρωπος», πολλαπλασίασε τα ταξίδια και τις δημόσιες εμφανίσεις, παραμένοντας υπό την επίβλεψη της βρετανικής κυβέρνησης. Αφού εγκαταστάθηκε στη Νέα Υόρκη και πριν από την επίθεση που δέχθηκε την Παρασκευή (12/8) ο Σαλμάν Ρουσντί είχε ξαναρχίσει μια λίγο-πολύ φυσιολογική ζωή, συνεχίζοντας να υπερασπίζεται στα βιβλία του τη σάτιρα και την ασέβεια. Ο φετφάς δεν ήρθη και πολλοί μεταφραστές του βιβλίου του τραυματίσθηκαν από επιθέσεις, ακόμη και σκοτώθηκαν, όπως ο Ιάπωνας Χιτόσι Ιγκαράσι, θύμα επίθεσης με μαχαίρι το 1991.
«Τριάντα χρόνια πέρασαν», έλεγε πάντως το φθινόπωρο του 2018. «Τώρα όλα πάνε καλά. Ήμουν 41 ετών τότε (την εποχή του φετφά), είμαι 71 τώρα. Ζούμε σε ένα κόσμο όπου τα ζητήματα που προκαλούν ανησυχία αλλάζουν πολύ γρήγορα. Υπάρχουν πλέον πολλοί άλλοι λόγοι για να φοβάται κανείς, άλλοι άνθρωποι για να σκοτωθούν...». Το βιβλίο του, έχει εξάλλου εξηγήσει έκτοτε, «δεν έγινε κατανοητό». «Επρόκειτο στην πραγματικότητα για ένα μυθιστόρημα που μιλούσε για μετανάστες από την Ασία στο νότιο Λονδίνο και η θρησκεία τους δεν ήταν παρά μία όψη αυτής της ιστορίας», είπε.
Σαλμάν Ρουσντί: Ο τίτλος τιμής από τη βασίλισσα
Η βασίλισσα της Αγγλίας του έδωσε τίτλο τιμής το 2007, προς μεγάλη απογοήτευση των εξτρεμιστών μουσουλμάνων, και αυτός ο μετρ του μαγικού ρεαλισμού, ένας άνθρωπος με τεράστια κουλτούρα που δηλώνει απολιτικός, έγραψε στα αγγλικά μια δεκαπενταριά μυθιστορήματα, διηγήματα για τη νεολαία, νουβέλες και δοκίμια.
Salman Rushdie: Στόχος διαρκούς λογοκρισίας
Ο Σαλμάν Ρουσντί, η μητρική γλώσσα του οποίου είναι τα ουρντού, γεννήθηκε στις 19 Ιουνίου 1947 στη Βομβάη (Μουμπάι) της Ινδίας στους κόλπους μιας οικογένειας μη θρησκευόμενων μουσουλμάνων διανοουμένων, πλούσιας, προοδευτικής και καλλιεργημένης. Καταβροχθίζει τα ινδικά έπη και συμμετέχει στις γιορτές, τόσο τις ινδουιστικές, όσο και τις μουσουλμανικές και τις χριστιανικές.
Στα 13 του, πάει για σπουδές στην Αγγλία. Αφού πέρασε από το πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, εργάζεται στο Πακιστάν ως τηλεοπτικός παραγωγός. Στόχος διαρκούς λογοκρισίας, επιστρέφει στο Λονδίνο και κερδίζει τη ζωή του από τη διαφήμιση. Το πρώτο του διάσημο μυθιστόρημα είναι «Τα παιδιά του μεσονυκτίου», που το 1981 τιμήθηκε με το βραβείο Booker. Ακολουθούν τα «Όνειδος» (το 1985 τιμήθηκε στη Γαλλία με το βραβείο του καλύτερου ξένου βιβλίου), «Ο τελευταίος στεναγμός του Μαυριτανού», «Ο κόσμος κάτω από τα πόδια της», «Σαλιμάρ, ο κλόουν», «Η γητεύτρα της Φλωρεντίας».
Μυθιστορήματα στα οποία αυτός ο λάτρης των φανταστικών οδυσσειών μιλάει συχνά για την Ινδία και τις σχέσεις της με τη Δύση και καταγγέλλει την απουσία σημείων αναφοράς που, σύμφωνα με τον ίδιο, αποσταθεροποιεί εδώ και χρόνια τον κόσμο. Πρώην πρόεδρος του PEN American Center, μέγας αναγνώστης του γερμανού συγγραφέα Γκίντερ Γκρας και του ρώσου Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ, ο Salman Rushdie παντρεύτηκε και χώρισε τέσσερις φορές. Το τελευταίο διαζύγιό του ανάγεται στο 2007, με την ινδικής καταγωγής ηθοποιό και μανεκέν Πάντμα Λάκσμι.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
