Μενού
  • Α-
  • Α+

«Άκρα του τάφου σιωπή στον κάμπο βασιλεύει. Λαλεί πουλί, παίρνει σπυρί, κι η μάνα το ζηλεύει...», έγραψε ο Διονύσιος Σολωμός αναφερόμενος στην έξοδο του Μεσολογγίου, στην ημιτελή ποιητική του σύνθεση «Ελεύθεροι Πολιορκημένοι». Ήταν η ήττα που μετατράπηκε σε περίλαμπρη νίκη. Η θυσία που ξύπνησε τους πάντες από τον λήθαργο του εμφύλιου σπαραγμού και τους ένωσε ξανά κάτω από τη σημαία του Αγώνα. Η θυσία που επανέφερε μια ολόκληρη επανάσταση στο σωστό δρόμο. Σε αυτόν που θα οδηγούσε στην Ελευθερία. Η ηρωική έξοδος των «Ελεύθερων Πολιορκημένων» του Μεσολογγίου έγινε μια ημέρα σαν σήμερα. Στις 10 Απριλίου 1826.

Η αρχή της πολιορκίας και οι ελπίδες για νίκη

Ο Σουλτάνος δεν μπόρεσε ποτέ να «χωνέψει» την αποτυχία της πρώτης πολιορκίας του Μεσολογγίου. Έτσι, περίπου τρία χρόνια αργότερα αποφάσισε, αυτή τη φορά καλύτερα προετοιμασμένος, να επανέλθει με σκοπό την κατάληψη της πόλης. Αυτή τη φορά ανέθεσε την επικίνδυνη αυτή αποστολή στον Κιουταχή και τον Ομέρ Βρυώνη.

Η στρατιά των 20.000 Τούρκων του Κιουταχή έφτασαν έξω από το Μεσολόγγι στις 15 Απριλίου 1825 και αμέσως ξεκίνησε την πολιορκία. Οι πολιορκημένοι του Μεσολογγίου, σε εκείνη τη φάση, ήταν ολομόναχοι. Ήξερα πως δεν θα έχουν καμία βοήθεια αφού την ίδια ώρα μαινόταν ο εμφύλιος ανάμεσα στους επαναστατημένους Έλληνες. Για να αντιληφθεί κάποιος το άνισο του αγώνα είναι πως απέναντι στους 20.000 άνδρες του Κιουταχή, το Μεσολόγγι είχε να αντιτάξει 12.000 ανθρώπους. Άνδρες, γυναικόπαιδα, ηλικιωμένους, ανήμπορους, τραυματίες και αρρώστους... Και όμως αυτός ο πληθυσμός κατάφερε αντισταθεί στον Οθωμανικό στρατό επί έναν ολόκληρο χρόνο.

Μοναδικός «σύμμαχος» το ότι η άμυνα της πόλης (τάφρος, πύργοι, προτειχίσματα κλπ) είχε ενισχυθεί καθώς όλοι ήξεραν πως μετά την πρώτη αποτυχία ο Σουλτάνος θα επανέλθει ακόμα πιο δυνατός.

Μέχρι και τον Δεκέμβριο του 1825, οι περίπου 4.000 Έλληνες μαχητές κατάφερναν εύκολα ή δύσκολα να αντιμετωπίζουν τις επιθέσεις και η αποκλεισμός χαλάρωνε ανά διαστήματα. Το ίδιο γινόταν και από θαλάσσης όπου ο Μιαούλης έσπαγε... όποτε ήθελε τον αποκλεισμό. Η είσοδος του Καραϊσκάκη με 1000 άνδρες και η αντίστοιχη του Κίτσου Τζαβέλλα με ομάδα Σουλιωτών ήταν δυο γεγονότα που αναπτέρωσαν το ηθικό των πολιορκημένων.

Τα πάντα άλλαξαν, ωστόσο, όταν ο Ιμπράημ κατέστειλε την Επανάσταση στην Πελοπόννησο και στράφηκε στο Μεσολόγγι. Ένας πανίσχυρος στρατός πήγαινε, πλέον, στην μαρτυρική πόλη. Αυτό σήμανε το τέλος του πρώτου μέρους, της δεύτερης πολιορκίας του Μεσολογγίου.

Η σκληρή πολιορκία, η αβάσταχτη πείνα και ηρωική Έξοδος

Το δεύτερο μέρος θα ήταν το πιο δύσκολο, το πιο σκληρό, το πιο απάνθρωπο. Ο Ιμπραήμ δεν αστειευόταν και για κανέναν λόγο δεν ήθελε να φύγει από εκεί χωρίς να έχει καταλάβει το Μεσολόγγι. Η πολιορκία που άρχισε την 25η Δεκεμβρίου και αν και στην αρχή τα πράγματα έδειχναν πως πήγαιναν καλά για τους Έλληνες, Ιμπράημ και Κιουταχής άφησαν στην άκρη τις προσωπικές διαμάχες, ένωσαν τους δυο τεράστιους στρατούς τους και έσφιξαν σε σημείο ασφυξίας τον κλοιό στους πολιορκημένους. Η πείνα ήταν τρομερή. Τα γυναικόπαιδα, οι ηλικιωμένοι και οι τραυματίες έτρωγαν φύκια, ποντίκια και γάτες για να επιβιώσουν.

Έτσι, στις 6 Απριλίου, πάρθηκε η απόφαση για τη μεγάλη Έξοδο. Θα γινόταν τη νύχτα του Σαββάτου του Λαζάρου προς Κυριακή των Βαΐων (9 προς 10 Απριλίου). Τα μεσάνυχτα, σύμφωνα με το σχέδιο, χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες, υπό τους Δημήτριο Μακρή, Νότη Μπότσαρη και Κίτσο Τζαβέλα, με την ελπίδα να διασπάσουν τις εχθρικές γραμμές, επωφελούμενοι από τον αιφνιδιασμό των πολιορκητών.

Είτε επειδή το σχέδιο δεν εφαρμόστηκε σωστά, είτε επειδή προδόθηκε οι πολιορκημένοι έπεσαν πάνω στις δυνάμεις του Ιμπραήμ οι οποίες τους κατέσφαξαν! Η άμυνα δεν υπήρχε πια και έτσι Τούρκοι και Αιγύπτιοι εισέβαλαν στην πόλη και δεν έφησαν τίποτα όρθιο. Έσχατες πράξεις αντίστασης αυτή του δημογέροντα Χρήστου Καψάλη που ανατίναξε το σπίτι του που είχε μετατραπεί σε καταφύγιο για τα γυναικόπαιδα και πυριτιδαποθήκη αλλά και αυτή του μητροπολίτη Ρωγών Ιωσήφ που ανατίναξε τον ανεμόμυλο. Το πρωί της 10ης Απριλίου το Μεσολόγγι είχε μετατραπεί σε έναν σωρό από χαλάσματα.

Παραπάνω από τους μισούς ένοπλους Έλληνες που πήραν μέρος στην μάχη της Εξόδου, σκοτώθηκαν. Οι νεκροί υπολογίζονται στους 1.700! Αντίστοιχα οι απώλειες για τους τουρκοαιγύπτιους εισβολής ανήλθαν σε 5.000 άνδρες. Παράλληλα, γύρω στα 6.000 γυναικόπαιδα οδηγήθηκαν για να πουληθούν στη Μεθώνη και στα σκλαβοπάζαρα της Κωνσταντινούπολης και της Αλεξάνδρειας.

Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

BEST OF LIQUID MEDIA