Θα μείνει για πάντα στο μυαλό μου αυτός ο κυνικός χαρακτηρισμός των Βρυξελλών από Έλληνα ταξιτζή, όταν έφτασα στην πόλη. «Είναι σαν μια Πελοπόννησος, στο κέντρο της Ευρώπης». Ευτυχώς, οι Βρυξέλλες, και το Βέλγιο συνολικά, είναι μια λίγο πιο ιδιάζουσα περίπτωση, τουλάχιστον ως προς το καθεστώς της γλώσσας που ομιλείται σε κάθε περιοχή.
Το Βέλγιο χωρίζεται σε τρεις περιοχές. Στον Βορρά έχουμε το φλαμανδικό τμήμα. Στη μέση, υπάρχουν οι Βρυξέλλες, στον Νότο, η Βαλλωνία.
Κάπου εδώ αρχίζουν τα «μπλεξίματα». Οι Φλαμανδοί μιλούν μια διάλεκτο πολύ κοντά στην ολλανδική γλώσσα, αλλά δεν θεωρούν τους εαυτούς τους Ολλανδούς. Επίσης οι Βάλλωνοι μιλούν γαλλικά, αλλά επίσης, δεν θεωρούν εαυτούς, Γάλλους. Επίσης υπάρχει και ένα μικρό τμήμα της χώρας που ομιλούνται τα γερμανικά, κοντά στα σύνορα με τη Γερμανία.
Στις Βρυξέλλες υπάρχει ένα δίγλωσσο καθεστώς, με τα γαλλικά να υπερισχύουν έναντι των φλαμανδικών. Συνολικά, οι Φλαμανδοί πολίτες του Βελγίου ανέρχονται στο 59% του πληθυσμού, οι Γάλλόφωνοι στο 40%, και οι Γερμανόφωνοι περίπου στο 1%.
Κι άλλα μπερδέματα
Το Βέλγιο όπως προείπαμε, είναι ένα χωνευτήρι πολιτισμών. Τουτέστιν, πέρα από τις επίσημες γλώσσες, υπάρχουν και οι διάλεκτοι, κάποιες εκδοχές των γερμανικών, των γαλλικών και των ολλανδικών, που έχουν μεν, ξεπεραστεί χρονικά, αλλά συνεχίζουν να χρησιμοποιούνται σε συγκεκριμένες τοποθεσίες της χώρας.
Για παράδειγμα, στη Φλάνδρα ακούγονται ακόμα οι διάλεκτοι των μπραβαντιανών, των ανατολικών φλαμανδικών και των λιμβουργιανών. Επίσης και η λουξεμβουργιανή, αλλά και η γίντις (εβραϊκή διάλεκτος) χρησιμοποιούνται ακόμα σε επαρχίες της Φλάνδρας και των Βρυξελλών.
Στο γαλλόφωνο τμήμα της χώρας, υπάρχουν και οι διάλεκτοι Champenois, Picard, Lorrain, αλλά και η βαλλωνική.
Τελικά, τι γλώσσα μιλάνε στο Βέλγιο;
Το Βασίλειο του Βελγίου είναι μια χώρα που δημιουργήθηκε για να «στεγάσει» ανθρώπους που έφταναν εκεί από κάθε γωνιά της ευρωπαϊκής γης και όχι μόνο, για να καλλιεργήσουν τις εύφορες γαίες της, για να ανοίξουν επιχειρήσεις, για να φτιάξουν το μέλλον τους.
Σε αυτήν την πολυεθνική «αγκαλιά», όπου οι Έλληνες είναι το τέταρτο σε πληθυσμό έθνος μεταναστών, εκεί όπου και το Ευρωκοινοβούλιο δημιουργεί διαρκώς τις αφορμές για συναντήσεις και συμπράξεις από κάθε κράτος, δύσκολα συναντάς έναν μόνιμο κάτοικο της χώρας που δεν γνωρίζει (και) άπταιστα αγγλικά.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
