Η δημοφιλής Γαλλίδα ζωγράφος, Φρανσουά Ζιλό, έφυγε από τη ζωή την περασμένη Τετάρτη σε ηλικία 101 ετών, σε μία ζωή που κυριολεκτικά τα είχε όλα. Μία καλλιτεχνική πορεία, που άγγιζε τα 80 χρόνια με περισσότερους από 1.600 πίνακες και 3.600 δουλείες που δεν υλοποιήθηκαν σε καμβά.
Ωστόσο, η αγαπημένη ζωγράφος και καταξιωμένη συγγραφέας βιβλίων με διεθνή μπεστ σέλερ, ένα από τα οποία επανεκδόθηκε πρόσφατα από το New York Review Books Classics, συνδέθηκε από αρκετά μέσα για έναν από τους δεσμούς της, τον Ισπανό ζωγράφο Πάμπλο Πικάσο.
Αλήθεια, πόσο δίκαιο είναι για μία γυναίκα που έκανε κυριολεκτικά τα πάντα να ταυτίζεται απλά ως «μούσα» του κορυφαίου εκφραστή του κυβισμού;
Η αδικία των ΜΜΕ ως προς το πρόσωπό της
Αρκετοί θα παρατήρησαν, όπως αναφέρει ο Guardian, ότι σε αρκετά από τα πρωτοσέλιδα των ΜΜΕ που ανακοίνωσαν τον θάνατό της, την αναφορά στον Πάμπλο Πικάσο. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι New York Times σε ένα «μνημείο», θα μπορούσαμε να πούμε, σεξισμού που κάνουν λόγο ότι βρισκόταν «στη σκιά» του δημιουργού της Γκέρνικα.
«Η Françoise Gilot, καλλιτέχνης στη σκιά του Πικάσο, πέθανε στα 101 της χρόνια» ανέφερε χαρακτηριστικά η «ναυαρχίδα» του αμερικάνικου Τύπου με τη Washington Post από την πλευρά της να κάνει λόγο για «ζωγράφο και μούσα του Πικάσο».
Όπως σωστά αναρωτιέται η αρθρογράφος του Guardian, το ερώτημα στην προκειμένη περίπτωση είναι για ποιον λόγο γίνεται αναφορά στο όνομα του ζωγράφου από την Ισπανία, ο οποίος δεν είχε και την καλύτερη φήμη για τη διαχείριση των ερωτικών του σχέσεων.
«Δεν είναι η καριέρα της, τα επιτεύγματά της, το όνομά της, αρκετά για να σταθούν μόνα τους; Πότε θα σταματήσουν τα μέσα ενημέρωσης να αναφέρονται στις γυναίκες σε σχέση με έναν σύντροφο από τον οποίο χώρισαν πριν από επτά δεκαετίες και να διαιωνίζουν αυτόν τον κατάφωρο σεξισμό» σημειώνει πολύ σωστά η Katy Hessel για τη στάση των μέσων ενημέρωσης.
Πως θα ένιωθε η Ζιλό αν μάθαινε πως μετά τον θάνατο της στα 101 το βασικό πράγμα, που συζητιέται για εκείνη, είναι μια σχέση που είχε όταν ήταν στα 20. Ακόμα και η ίδια σε συνέντευξη της εξέφρασε πως θεωρεί αδικία το ότι πάντα την αναγνώριζαν ως την πρώην του Πικάσο, γιατί είναι κάτι πολύ περισσότερο από αυτό. Η αρθρογράφος τόνισε πως δεν είναι τόσο δύσκολο να βρούμε διαφορετικές λέξεις ώστε να περιγράψουμε ένα γεγονός. Όπως είχε πει και Φρανσουά «Ζω την δική μου ζωή με τον δικό μου τρόπο».
Η ζωή και η πορεία της Ζιλό
Η Φρανσουά Ζιλό ήταν κόρη κεραμίστριας, ενώ ο πατέρας της δικηγόρος. Αποφοίτησε από την σχολή φιλοσοφίας στην Σορβόννη και αργότερα πήρε πτυχίο αγγλικής φιλολογίας από το πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ. Ενώ ενδιαφερόταν για την νομική για «λόγους ασφαλείας» στράφηκε στην τέχνη μετά από εισβολή των γερμανών στο Παρίσι. Η πρώτη της δουλεία χάθηκε αφού το κάρο που μετέφερε τα υπάρχοντα της συνετρίβει.
Η πρώτη της έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1943 όταν ήταν μόλις 22 και το 1964 κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο. Το βιβλίο είχε θέμα την ζωή του πρώην καλλιτέχνη συντρόφου της και παρόλο που αυτός προσπάθησε να αποτρέψει την κυκλοφορία του δεν τα κατάφερε. Σε συνέντευξη το 2016 η Françoise είπε πως ήταν «σκληρή και ασυμβίβαστη».
Παρόλο που έχει καταφέρει τόσα πολλά επιτεύγματα τα νέα για τον θάνατο της αναφέρονται κυρίως για τη σχέση που είχε με τον Πικάσο στα 50s.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
