Το βασικότερο «εργαλείο» για έναν κιθαρίστα είναι τα δάχτυλα του. Είτε για τα «πιασίματα» στα τάστα της κιθάρας, είτε για τον χειρισμό της πένας πάνω στις χορδές, τα δάχτυλα παίζουν το σημαντικότερο ρόλο (μαζί με το ταλέντο) στη «δουλειά» ενός κιθαρίστα. Λογικά, λοιπόν, όταν ένας άνθρωπος αγαπάει την κιθάρα αλλά χάσει τα δάχτυλα του, το πιθανότερο είναι πως δε θα μπορέσει να κάνει αυτό που θέλει.
Αυτό ισχύει για το 99% των ανθρώπων. Στο 1% των ανθρώπων ανήκει ο Tony Iommi. Ο θρυλικός κιθαρίστας των Black Sabbath έχασε τα δάχτυλα του σε ένα εργατικό ατύχημα αλλά όχι απλά κατάφερε να ξαναπαίξει κιθάρα αλλά να γίνει ένας από τους καλύτερους στον κόσμο και να δημιουργήσει και ένα ολοκαίνουργιο είδους μουσικής: Το Heavy Metal! Αυτό που επικρατεί σαν άποψη, μάλιστα, είναι πως το Heavy Metal δημιουργήθηκε εξαιτίας αυτού του εργατικού ατυχήματος.
Ο πατέρας των πιο σκοτεινών riffs
Ο Tony Iommi γεννήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου του 1948 στην εργατούπολη του Birmingham στη Μεγάλη Βρετανία. Ήταν γόνος Ιταλών μεταναστών από το Παλέρμο. Πήγε στο Birchfield Road School. Εκεί πήγαινε σχολείο και ο έτερος σπουδαίος των Black Sabbath, ο θεότρελος Ozzy Osbourne (αλλά αυτό είναι άλλη ιστορία). Σε μικρή ηλικία ο Tony Iommi έπεσε και έκοψε το πάνω χείλος του. Απέκτησε ένα σημάδι και οι φίλοι του τον φώναζαν «σημαδεμένο»! Όταν αυτός μεγάλωσε άφησε να μεγαλώσει το μουστάκι του, το οποίο κάλυψε την ουλή και από τότε ήταν ελάχιστες οι φορές που το έκοψε.
Τον ελεύθερό του χρόνου ο Tony Iommi μάθαινε τζούντο, καράτε και πυγμαχία προκειμένου να μπορεί να αντιμετωπίζει τις συμμορίες στους δρόμους του Birmingham. Αργότερα τον «τράβηξε» η μουσική. Στην οικογένειά του υπήρχαν πολλοί που έπαιζαν ακορντεόν, ωστόσο, αυτός, αρχικά, θέλησε να παίξει ντραμς.
Γρήγορα, ωστόσο, εγκατέλειψε το συγκεκριμένο... άθλημα καθώς ο θόρυβος ήταν πολύ έντονος και τα παράπονα των γειτόνων πάρα πολλά. Κάπως έτσι (ευτυχώς για όλους μας) ο Tony Iommi, στα 13 του χρόνια πλέον, αποφάσισε να ασχοληθεί με την κιθάρα. Οι γονείς του (πιθανότατα ανακουφισμένοι που εγκατέλειψε τα ντραμς) του αγόρασαν μία «Watkins Rapier» για αριστερόχειρες.
Άρχισε να συμμετέχει σε διάφορα μικρά γκρουπ αρχικά της γειτονιάς του και μετέπειτα της πόλης του. Από την αρχή έγινε σαφές πως ο πιτσιρικάς με την ουλή στο πάνω χείλος του ήταν ιδιαίτερο ταλέντο. Ο Iommi λάτρεψε την κιθάρα και η κιθάρα τον ερωτεύτηκε. Μαζί ερωτοτροπούσαν συνέχεια και ο 17χρονος Iommi αποφάσισε να ασχοληθεί επαγγελματικά με τη μουσική. Μαζί με άλλους πιτσιρικάδες έφτιαξαν το συγκρότημα «Pursuers» και άρχισαν να παίζουν σε κάποια μικρά κλαμπ και pubs της περιοχής. Έπαιζαν τόσο καλά που σύντομα ήρθαν και οι πρώτες προτάσεις για περιοδεία!
Εκείνη την εποχή, ωστόσο, προκειμένου να βοηθάει οικονομικά την οικογένειά του, ο Iommi, εργαζόταν σε ένα εργοστάσιο μεταλλουργίας. Όταν είδε πως μέσα από τη μουσική θα μπορούσε να βγάζει αρκετά λεφτά για να βοηθάει και την οικογένειά του, τους ανακοίνωσε πως θα σταματήσει τη δουλειά στο εργοστάσιο.
Μια ημέρα πριν ξεκινήσει την πρώτη του περιοδεία με τους «Pursuers» ο Iommi, πήγε το πρωί στο εργοστάσιο με τις λαμαρίνες και τους ανακοίνωσε πως σταματάει τη δουλειά. Όταν επέστρεψε στο σπίτι, η μητέρα του τον παρακάλεσε να γυρίσει το εργοστάσιο, να τελειώσει τη δουλειά εκείνης της ημέρας και στη συνέχεια, όταν σχολάσει, να τους αποχαιρετίσει και να παραιτηθεί σαν κύριος.
Ο Iommi άκουσε τη μητέρα του και πήγε για μια τελευταία φορά στο εργοστάσιο. Εκεί, έπρεπε να δουλέψει σε ένα τεράστιο μηχάνημα που έκοβε τις τεράστιες λαμαρίνες σε μικρότερα κομμάτια. Ο ίδιος είχε περιγράψει αυτό το μηχάνημα σαν γκιλοτίνα. Δεν είχε εκπαιδευτεί στη χρήση του και έτσι το κακό δεν άργησε να γίνει. Κάποια στιγμή έσπρωξε τη λαμαρίνα πιο μέσα απ' ότι έπρεπε και ο κόφτης έπεσε πάνω στα δάχτυλά του!
Το αίμα «πλημμύρισε» τη μηχανή. Ένας συνάδελφος του Iommi, πήρε τα κομμένα δάχτυλα, τα τοποθέτησε μέσα σε ένα σπιρτόκουτο και του τα έδωσε προκειμένου να τα δώσει στους γιατρούς μήπως και μπορέσουν να τα κολλήσουν. Παρά τις προσπάθειες των γιατρών, ωστόσο, αυτό δεν ήταν εφικτό και οι γιατροί του ανακοίνωσαν πως έχασε τις άκρες από τον μέσο και τον παράμεσο οπότε δε θα μπορούσε να ξαναπαίξει κιθάρα!
Το εργατικό ατύχημα που «γέννησε» το Heavy Metal
Ο Tony Iommi βυθίστηκε στην κατάθλιψη. Ένιωσε πως έχανε τη γη κάτω από τα πόδια του. Κλεισμένος διαρκώς μέσα στο σπίτι του δεν ήθελε να βλέπει κανέναν. Μια ημέρα, ωστόσο, τον επισκέφθηκε ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου που έγινε το ατύχημα και πάνω στην κουβέντα του ανέφερε το όνομα Django Reinhardt. Ο Reinhardt ήταν ένας βιρτουόζος κιθαρίστας της τζαζ ο οποίος μετά από ένα ατύχημα έχασε τον παράμεσο και το μικρό δάχτυλο του αριστερού του χεριού. Αντί να τα παρατήσει, όμως, δημιούργησε έναν νέο τρόπο παιξίματος χρησιμοποιώντας μόνο τα δυο του δάχτυλα!
Ο Tony Iommi πήρε κουράγιο από αυτή την ιστορία και κέρδισε ξανά την ελπίδα. Προσπάθησε, λοιπόν, να βρει τρόπο για να παίξει ξανά κιθάρα. Και τον βρήκε. Αρχικά κατάφερε με δαχτυλήθρες και σιλικόνη να δημιουργήσει τεχνητές άκρες για τα δάχτυλά του. Αυτές τις δαχτυλήθρες τις έντυσε με δέρμα προκειμένου να του δίνουν καλύτερο «πιάσιμο». Οι πρώτες δαχτυλήθρες δημιουργήθηκαν όταν έλιωσε το καπάκι από ένα fairy (ναι, το γνωστό υγρό απορρυπαντικό πιάτων) που είχε η μητέρα του στην κουζίνα!
Στη συνέχεια αντικατέστησε τις χοντρές χορδές της κιθάρας με αυτές του μπάντζο, οι οποίες ήταν πιο λεπτές και από τις λεπτότερες της κιθάρας! Με τον τρόπο αυτό άρχισε να ξαναπαίζει κιθάρα. Κάτι δεν πήγαινε καλά με τον ήχο, ωστόσο, οπότε αναγκάστηκε να κουρδίσει την κιθάρα του τρία ημιτόνια χαμηλότερα. Αυτό έδωσε μεγαλύτερο βάθος και βάρος στον ήχο. Τον έκανε πιο... σκοτεινό και μακάβριο.
Τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Μετά από λίγα χρόνια (και αφού πρώτα έχει πειραματιστεί με διάφορες μπάντες που έπαιζαν μια μίξη τζαζ και ροκ) συναντήθηκε με τον ντράμερ Bill Ward, λίγο αργότερα με τον Ozzy Osbourne και τέλος με τον Geezer Butler.
Οι τέσσερις τους αρχικά δημιούργησαν τους «The Polka Tulk Blues Band», το οποίο γρήγορα άλλαξαν σε «Earth», αφού το όνομα αυτό δεν ταίριαζε καθόλου με τον σκοτεινό ήχο που είχαν. Περίπου δυο χρόνια αργότερα μετονομάστηκαν σε Black Sabbath όπου μέσα από διάφορους πειραματισμούς και θέλοντας να κάνουν τον ήχο τους όλο και πιο βαρύ, όλο και πιο σκοτεινό κατέληξαν να δημιουργήσουν ένα ολοκαίνουργιο είδος μουσικής: Το Heavy Metal.
Ληξιαρχική πράξη γέννησης για το νέο αυτό είδος μουσικής το ομώνυμο, πρώτο, άλμπουμ των Sabs το οποίο κυκλοφόρησε την Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 1970. Απόλυτα ταιριαστό!
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
