Ήταν τα τέλη του 1997, μια εποχή που οι Metallica συνέχιζαν το ταξίδι τους στον heavy rock ήχο, σε μοτίβα που δεν θύμιζαν ακριβώς μέταλ, αλλά συνέχιζαν να προκαλούν ενδιαφέρον και να συσπειρώνουν τους fans τους.
To album Reload, περιλάμβανε το Unforgiven 2, το Memory Remains και ήταν ένας καλός δίσκος για τον «σκληρό» ήχο. Ο Τζέιμς Χέτφιλντ (φωνή/κιθάρα), ο Λάρς Ούλριχ (ντραμς), ο Κερκ Χάμετ (κιθάρα, φωνητικά) και ο Τζέισον Νιούστεντ (λίγα χρόνια πριν τον διαδεχθεί ο Ρόμπερτ Τρουχίγιο στο μπάσο), ήταν ενθουσιασμένοι με το αποτέλεσμα της δουλειάς τους και ήθελαν να το μοιραστούν με το κοινό τους.
Διαβάστε ακόμη: Άσος μπαστούνι: Η κάρτα που «σκότωσε» τον μπασίστα των Metallica, Κλιφ Μπάρτον
Αποφάσισαν, τότε, να κάνουν μια κίνηση απλοχεριάς, μια συναυλία με ελεύθερη είσοδο. Κάθε μεταλάς θα μπορούσε να πάει όχι μόνο εκείνος, αλλά να πάρει και τους κολλητούς του, ακόμα και τη γιαγιά του, αν το έλεγε η καρδιά της.
Το εγχείρημα τελικά αποδείχθηκε πως δεν ήταν τόσο απλό, και οι Metallica κατάφεραν να εξαγριώσουν ένα στάδιο, μια σειρά από πολιτικά πρόσωπα και φυσικά τους fans τους.
Το πρώτο εμπόδιο ήταν η ίδια η ιδέα. Ποιος θα έπαιρνε την ευθύνη της διοργάνωσης μιας συναυλίες με τις πόρτες ανοικτές, για ένα από τα πιο δημοφιλή συγκροτήματα στον κόσμο; Ποιος μπορούσε να υποστηρίξει κάτι τέτοιο με ένα τόσο λαοφιλές σχήμα;
Οι Metallica σωστά αποφάσισαν να ρωτήσουν το κοινό τους. Έβγαλαν μια ανοικτή τηλεφωνική γραμμή αλλά και ένα e-mail επικοινωνίας, ώστε ο κόσμος να ψηφίσει. Η πόλη της Φιλαδέλφεια, στην πολιτεία της Πενσιλβάνια, εκεί που οι Metallica είχαν πουλήσει 250.000 κόπιες του Black Album κατάφερε να τερματίσει πρώτη. Εκεί θα γινόταν το δωρεάν live. Ναι, αλλά πού ακριβώς
Η συναυλία πήρε την ονομασία «Million Decibel March», εμπνευσμένη από τον τίτλο τοπικού event, και θα γινόταν στο πάρκινγκ του σταδίου Corestates Center (σ.σ. νυν Wells Fargo Center), σε έναν χώρο που μπορούσε να γεμίσει με τουλάχιστον 50.000 θεατές.
Κρίσιμα ερωτήματα
«Θα έχετε προβλήματα με τον κόσμο στις κατοικημένες περιοχές. Θα έχετε ηχορύπανση και μποτιλιάρισμα. Αν αυτό το χέβι μέταλ ροκ συγκρότημα θέλει να κάνει συναυλία εκεί, γιατί να μην την κάνει στο διπλανό στάδιο, το Corestates Spectrum;
Και αν στριμώξετε όλους αυτούς τους τύπους που μοιάζουν με τον Beavis και τον Butthead στο πάρκινγκ του σταδίου, πού θα βάλετε τα αυτοκίνητα;».
Ο δημοτικός σύμβουλος Τζέιμς Κένεϊ ήταν ένας από τους πολλούς που είχαν σοβαρές ενστάσεις για τη διεξαγωγή της συναυλίας. Αρκετοί ήταν και οι κάτοικοι της περιοχής που ζητούσαν την ακύρωση ή τη μεταφορά της στο Spectrum.
(50 λεπτά γεμάτα από παράπονα δημοτικών συμβούλων και πολιτών της περιοχής για τους Metallica, την έλλειψη μέτρων υγιεινής, την ηχορύπανση, την κοσμοπλημμύρα που θα έφερνε αυτό το live, που μεταφραζόταν σε 50.000 άτομα σε μια έκταση που χωρούσε μόνο 30.000)
Το δημοτικό συμβούλιο σε συνεργασία με την επιτροπή διοργανώσεων εκδηλώσεων του Corestates Center, επιχείρησαν να αποσύρουν την πρόταση προς τους Metallica, υποστηρίζοντας πως δεν υπήρχε κανένα συμβόλαιο με το συγκρότημα.
Όμως εκείνοι αντέδρασαν. Έκαναν μήνυση στους ανώτατη αρχή που διαχειριζόταν το στάδιο Corestates Center! Είναι ασφαλές να πούμε πώς τίποτα δεν είχε πάει καλά έως εκείνη τη στιγμή. Όμως ο δικαστής Χάρβεϊ Μπαρτλ έκρινε πως το Corestates Center είχε «δώσει τα χέρια» με τους Metallica και η αθέτηση της μεταξύ τους συμφωνίας έδινε το δικαίωμα στην μπάντα να ζητήσει παχυλές αποζημιώσεις.
«Ευχαριστούμε τα δικαστήρια»
«Ας είναι καλά το δικαστικό σύστημα της Αμερικής! Αποδεικνύει πως αν έχεις λογικά επιχειρήματα, μπορεί ο λόγος σου να εισακουστεί και να δικαστείς δίκαια. Πάμε να ροκάρουμε!» είχε δηλώσει τότε ο Τζέιμς Χέτφιλντ.
Φυσικά δεν είχαν τελειώσει εκεί τα προβλήματα. Το event, παρά το γεγονός ότι είχε διαφημιστεί ως δωρεάν, στην πραγματικότητα περιλάμβανε ένα εισιτήριο μικρού αντιτίμου. Αυτό δεν είχε γίνει σαφές σε όλους και όπως ήταν αναμενόμενο, ο χώρος της συναυλίας γέμισε με χιλιάδες άτομα που ήθελαν να μπουν τζάμπα.
Εξάλλου, αυτό το δικαίωμα είχε διαφημιστεί πως θα είχαν. Τελικά, η υπηρεσία ασφαλείας της συναυλίας τους έβαλε όλους μέσα, με ή χωρίς εισιτήριο. Γιούργια!
Τελικά έγινε η συναυλία;
Ναι, ευτυχώς, στις 11 Νοεμβρίου 1997. Φαντάζεστε να μην είχε γίνει; Η μπάντα έπαιξε 14 τραγούδια (κάτι παραπάνω από μια ώρα), ανάμεσα τους και το συγκλονιστικό The Four Horsemen, ενώ ακούστηκε για πρώτη φορά σε live εκδοχή και το Memory Remains, αλλά και αρκετές από τις σπουδαίες διασκευές της συλλογής Garage Inc.
Η συναυλία ονομάστηκε «Banned In Philly» και αγαπήθηκε από τους fans της μπάντας, ως μια από τις παλαβές, σχεδόν κινηματογραφικές στιγμές της πορείας τους.
«Ήμουν σε αυτή τη συναυλία. Ο πατέρας μου πήρε τηλέφωνο στη δουλειά και είπε ψέματα πως ήταν άρρωστος και μετά ήρθε στο σχολείο για να με πάρει, δήθεν ότι ήμουν κι εγώ άρρωστος, για να πάμε μαζί. Ωραίες εποχές!», σχολιάζει θεατής στο πιο πάνω βίντεο.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
