Παγκόσμιο φαινόμενο. Είδωλο της ποπ μουσικής. Βασίλισσα των charts. Είναι μόνο λίγα από αυτά που έχει χρησιμοποιήσει ο τύπος και τα μέσα για να περιγράψουν την Τέιλορ Σούιφτ. Τα τελευταία χρόνια, έχει σπάσει σχεδόν κάθε ρεκόρ. Υπάρχει μια φρενίτιδα γύρω από το όνομα της. Και καθόλου άδικα.
Ίσως ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματά της, είναι η κοινότητα που έχει δημιουργηθεί γύρω της, οι Swifties. Δεν έχουμε να κάνουμε με απλούς φανς ή απλώς κάποιους που απολαμβάνουν την μουσική της. Υπάρχει κάτι πιο βαθύ. Μπορεί ορισμένοι να κριντζάρουν με αυτό, με αυτή την αίσθηση πως η Τέιλορ Σούιφτ είναι κάτι σαν κολλητή.
Για όσους όμως λατρεύουν την μουσική της και έχουν παρακολουθήσει την πορεία της, δεν υπάρχει τίποτα κριντζ. Το αντίθετο. Είναι η σύνδεση μέσα από την μουσική. Μια μουσική που είναι σαν στολίδι της κάθε στιγμής, όμορφης ή όχι τόσο όμορφης. Στολίδι και συνοδεία.
Η αίσθηση που υπάρχει στο ευρύ κοινό (σε αυτούς που δεν έχουν επαφή με την μουσική της) είναι πως τα τραγούδια αυτά αφορούν μόνο κορίτσια ή γυναίκες. Η Τέιλορ Σουίφτ σίγουρα είναι ηγέτιδα σε αυτό που ονομάζεται female empowerment (ένας από τους πολλούς λόγους που οι οπαδοί του Τραμπ την μισούν).
Από την άλλη, γι’ αυτούς που θεωρούν εαυτούς φοβερά εκλεπτυσμένους, αυτό το είδος μουσικής είναι πολύ…ελαφρύ. Ίσως και πολύ συναισθηματικό;
«Καλύτερα να μοιράζεται η αγάπη στη μουσική»
«Απλώς είναι μια υπερεκτιμημένη τύπισσα που κλαψουρίζει», θα διαβάσει κανείς σε διάφορα σημεία του διαδικτύου, από αυτούς που αγαπάνε να μισούν την ίδια.
«Αν εξαιρέσεις κάποιες περιπτώσεις τρελών θαυμαστών που ενθουσιάζονται, συνήθως οι άνθρωποι τρέχουν να προλάβουν να μου πουν ότι δεν τη συμπαθούν καθόλου ή ότι δεν έχει γκάμα μουσικής παραγωγής» μας λέει ο Νικόλας. «Τους απαντώ ότι δεν παρεξηγώ καθόλου και ότι έχει τόσους φανς που δεν πειράζει, καλύτερα να μοιράζεται η αγάπη στη μουσική».
Είναι ένας από τους πολλούς Swifties, σε πείσμα εκείνων που θέλουν την μουσική της να αφορά μόνο θηλυκότητες. Αντίστοιχα, για όλους τους φανς, δεν υπάρχει η αναμενόμενη αποδοχή από τους άλλους όταν μιλάνε για την αγάπη τους προς την Σουίφτ.
Στο ίδιο μήκος κύματος, βρίσκεται και ο Θοδωρής. «Δεν ακούω μόνο Τέιλορ Σουίφτ, αλλά όταν αναφέρω ότι ακούω, ξαφνικά η γνώμη μου για την μουσική δεν έχει την ίδια σημασία».
Η κοινότητα των Swifties απευθύνεται σε όλους και τους αγκαλιάζει όλους. Η έννοια της συμπεριληπτικότητας καταξιώνεται. Αυτοί οι άνθρωποι γνωρίζουν πολύ καλά πως η μουσική της δεν είναι για λίγους, ούτε αφορά μόνο την γυναικεία εμπειρία όπως κάποιοι κλειστόμυαλα υποστηρίζουν.
Είναι για όλους και αφορά τα συναισθήματα όλων. Όμως, πώς ακριβώς δημιουργείται αυτή η σύνδεση με την μουσική της ή διαφορετικά, τι προσφέρει σε όσους την ακούν;
«Στη μουσική της βρίσκω συναισθηματική ποικιλία. Νιώθω χάλια; Ακούω Tortured poets department, folklore, evermore. Νιώθω ότι πετάω; 1989. Νιώθω ερωτευμένος; Lover. Νιώθω τρελή αυτοπεποίθηση; reputation. Η μουσική της έχει κουμπώσει σε πολλά κομμάτια της ζωής μου, ακριβώς επειδή έχει τέτοια ποικιλία» αναφέρει ο Θοδωρής
Ο Νικόλας τονίζει «έχω ιδιαίτερη αδυναμία στα τραγούδια που μου έμαθαν στίχους, οι οποίοι μου έμειναν στο μυαλό ή μου άνοιξαν νέες σκέψεις για το ποιος είμαι και πώς νιώθω, όπως το Archer, το Who’s Afraid of Little Old Me, το Mastermind. Γενικά η επιτυχία της Τέιλορ θεωρώ ότι βασίζεται αρκετά και στον παράγοντα «ό,τι έχω ζήσει το ‘χει πει η Βίσση», μιας και έχει γράψει στίχους για κάθε πιθανό συναίσθημα ή κατάσταση που βιώνεις».
«Η Τέιλορ σε βοηθάει να ρομαντικοποιήσεις τη ζωή σου»
Μπορεί το τελευταίο άλμπουμ της να μην είναι ιδιαίτερα αποδεκτό από όλους, ακόμη και από τους πιο σκληροπυρηνικούς ακροατές της, αυτό όμως δεν αναιρεί το γεγονός πως διαχρονικά, η μουσική και οι στίχοι της έχουν στηρίξει τους φανς της ή πιο σωστά, έχουν συνοδεύσει διάφορες και σημαντικές στιγμές στην ζωή τους. Η ίδια η Τέιλορ Σουίφτ είναι η πηγή έμπνευσης.
«Δεν ξέρω, μου δίνει μια ώθηση ότι αν αυτή η ξανθιά κοπέλα από το Νάσβιλ που τραγούδησε σε ένα μπαρ, τα κατάφερε και έγινε η κορυφαία ποπ σταρ στον κόσμο, τότε μπορώ και εγώ να πετύχω τους στόχους μου» μου λέει ο Θοδωρής.
Ίσως εκτός από έμπνευση, είναι κι ένα σωσίβιο στην καθημερινότητα. «Συχνά η μεγαλύτερη βοήθεια που μπορεί να μου παρέχει είναι μια ανάλαφρη διασκέδαση.
Υπάρχουν βέβαια και οι στιγμές που ακούς το You’re on your own, kid στο τρένο και ξαφνικά η Τέιλορ σε βοηθάει να ρομαντικοποιήσεις τη ζωή σου και να την κάνεις ταινία, με σένα στο ρόλο του main character, που όλοι το έχουμε ανάγκη κάποιες στιγμές» προσθέτει ο Νικόλας.
Δεν είναι τυχαία στην κορυφή η Σουίφτ. Σε μεγάλο βαθμό, το οφείλει στο γεγονός πως κατάφερε να μιλήσει στο συναίσθημα όλων εκείνων που την ακούν με έναν τρόπο απλό και συνάμα ποιητικό. Και γι’ αυτό, η κοινότητα που φέρει το όνομά της, δικαιολογημένα την λατρεύει.
Ακολουθήστε το Reader στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις και τα νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
