Η ιστορία πάει κάπως έτσι: Ένας πιτσιρικάς ακούει metal. Μεγαλώνοντας καταλαβαίνει πως αυτό που αγαπάει μπορεί να το κάνει και επάγγελμα. Και το κάνει. Μέσα από περιπέτειες, δύσκολες μέρες, εύκολες ημέρες, πολύ δύσκολες ημέρες, ωραίες στιγμές και πάρα πολύ δύσκολες ημέρες τα καταφέρνει.
Και τότε αποφασίζει να πιάσει «ταβάνι». Να διοργανώσει από το μηδέν ένα metal φεστιβάλ στην «καρδιά» της Αθήνας, στην Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων στο Γκάζι, Σεπτέμβρη μήνα.
Η ερώτηση βασικά είναι μία: Πόσο δύσκολο είναι να δημιουργήσεις κάτι τέτοιο; Ψέματα. Υπάρχει και μία δεύτερη: Είναι αυτό το «ταβάνι» για τον Σάκη Φράγκο; Αν κρίνουμε από τη μέχρι σήμερα πορεία του... μάλλον όχι!
Δημοσιογράφος, ραδιοφωνικός παραγωγός, εκδότης, διοργανωτής συναυλιών, ο Σάκης Φράγκος ετοιμάζεται να μας υποδεχθεί σε μερικά 24ωρα από τώρα στο διήμερο (Παρασκευή 12 και Σάββατο 13 Σεπτεμβρίου) Rock Hard Festival στην Τεχνόπολη στο Γκάζι για μία ιστορική metal «καταιγίδα» που φιλοδοξεί να γράψει ιστορία και να ανοίξει νέους δρόμους για τη σκληρή μουσική στη χώρα μας.
Από πειρατικό σταθμό... εκδότης metal περιοδικού
Πώς ξεκίνησε η σχέση σου με το heavy metal; Πώς έφαγες την πετριά, δηλαδή;
«Ξεκίνησε όταν άκουσα το Pyromania των Def Leppard και το Metal Health των Quiet Riot κάπου εκεί στο 1983. Και εντάξει για να μην είμαστε και υπερβολικοί, εκείνη την περίοδο ήμουν ακόμα μικρός. Δημοτικό. Άκουγα αλλά δεν πολυκαταλάβαινα πράγματα. Η συνειδητοποίηση ήρθε μία τριετία αργότερα όπου εγώ τελείωσα το δημοτικό και πήγα στο γυμνάσιο, είχα και αδερφό δύο χρόνια μεγαλύτερο με τέτοια ακούσματα. Πάντα παίζει ρόλο αυτό.
Παράλληλα είναι και η εποχή που για τη μουσική μας έβγαιναν μουσικά διαμάντια όπως το Master of Puppets των Metallica, το Powerslave των Iron Maiden. Εμείς ζήσαμε τη γέννηση όλων αυτών των αριστουργημάτων. Ήταν η εποχή που το heavy metal άρχισε να γιγαντώνεται. Άκουγες συνέχεια νέα πράγματα, γράφαμε κασέτες, τις ανταλλάσαμε, ένας χαμός.
Στην πραγματικότητα βέβαια όσο ήμασταν μικροί απλά παίρναμε κάποια μουσικά ερεθίσματα τα οποία τα αξιολογήσαμε όταν μεγαλώσαμε. Ακούω ας πούμε κάποιους που λένε ''α εγώ πρώτη δημοτικού άκουγα αυτό''. Πρώτη δημοτικού δεν καταλαβαίνεις τίποτα. Πρώτη δημοτικού ακούς μόνο Στρουμφάκια. Τέλος. Το ερέθισμα παίρνεις και αργότερα στη ζωή σου το αξιολογείς».
Και πότε συνειδητοποίησες πως αυτό που αγαπάς μπορείς να το κάνεις και δουλειά;
«Στη ζωή μου επαγγελματικά έχω κάνει δουλειές που ήταν αγαπημένα μου χόμπι. Νιώθω ευλογημένος. Το έχω πάντα στο μυαλό μου αυτό. Και επειδή έχω ένα παιδί στην εφηβεία τώρα, σκέφτομαι συνέχεια πως δεν έχω κανένα δικαίωμα να του κόψω τα φτερά και να τον αποτρέψω να κάνει αυτό που θέλει. Πρέπει να κάνεις αυτό που αγαπάς. Δε μου το στέρησε κανείς εμένα, δε θα το στερήσω εγώ από κανέναν.
Ήταν το 1995, ήμουν 21 ετών, σπούδαζα στο πανεπιστήμιο και σε ιδιωτική σχολή παράλληλα, δούλευα πολλές ώρες μέσα στην ημέρα και σε κάποιο σημείο κλάταρα. Υπερκόπωση στα 21. Πλάκα πλάκα τότε έβγαζα περισσότερα χρήματα απ' όσα βγάζω τώρα (γέλια). Αλλά ναι... Υπερκόπωση. Ο γιατρός μου είπε ''μεγάλε, κρίμα, είσαι νέος άνθρωπος. Σταμάτα όλα αυτά που κάνεις και κάνε μόνο αυτά που σου αρέσουν''. Εκείνη την περίοδο, λοιπόν, ένας φίλος – όπως όλος ο... καλός ο κόσμος τότε – άνοιξε έναν τοπικό, πειρατικό σταθμό. Και μου λέει ''αφού ακούς metal, τα λες ωραία, είσαι και μορφωμένος, έλα να κάνουμε ένα δοκιμαστικό''. Ε και πήγα και το έκανα και ξεκινήσαμε. Κάναμε ραδιοφωνικές εκπομπές με τις ώρες.
Παρά το γεγονός ότι μιλάμε για έναν τοπικό, ραδιοφωνικό σταθμό, αυτό που κάναμε είχε απήχηση. Ήρθαν και με βρήκαν από το περιοδικό Metal Invader και μου είπαν θέλεις να έρθεις να γράφεις σε εμάς; Ήταν το 1997, έβγαζαν τα παιδιά το δεύτερο ή το τρίτο τεύχος. Και πήγα. Και μπήκα στη φάση. The rest is history.
Τα πρώτα χρόνια έκανα και άλλες δουλειές ταυτόχρονα μέχρι που κάποια στιγμή είπα ''τέλος, θα κάνω μία δουλειά, θα ασχοληθώ με ένα πράγμα''. Και τα άφησα όλα και αποφάσισα να ανοίξω ένα περιοδικό. Κάπως έτσι πριν από 20 χρόνια έβγαλα το Rock Hard ως εκδότης».
Άρα μιλάμε, πλέον, για μία εποχή λίγο πριν τη μεγάλη κρίση στον Τύπο;
«Ναι και ενώ ήδη έχει ξεκινήσει η κρίση στη μουσική η οποία ξεκίνησε λίγο μετά από εκείνη τη φοβερή ιστορία των Metallica με το Napster. Οι πωλήσεις είχαν αρχίσει ήδη να παίρνουν την κατρακύλα αφού ο κόσμος, πλέον, άρχισε να κατεβάζει αβέρτα μουσική από τα torrents. Ε τότε ήταν που εγώ πήρα τη... σοφή απόφαση να ανοίξω ένα heavy metal περιοδικό (γέλια)».
Διαβάστε ακόμα: Όταν οι Metallica κήρυξαν τον «πόλεμο» στο Napster και 335.435 οπαδούς τους
Και στα καπάκια σου έρχεται και η οικονομική κρίση.
«Ναι. Ήρθε ο Παπανδρέου με το Καστελόριζο. Χάος. Κάποια στιγμή, μέσα στην κρίση, επιχειρώ να κάνω έναν οικονομικό προϋπολογισμό. Πού βαδίζομεν κύριοι; Τέτοιου τύπου. Και βλέπω ότι τα λεφτά που μου χρωστάνε από απλήρωτα τιμολόγια ήταν μυθικά και κατά πάσα πιθανότατα μη εισπράξιμα, για να το θέσω ευγενικά. Κανόνια του Ναβαρόνε. Απ' όλα αυτά τα λεφτά είναι ζήτημα αν τελικά πήρα 5.000 ευρώ.
Παράλληλα, η διαφήμιση μειωνόταν διαρκώς. Πού πάμε; Εκείνη την εποχή ήρθε και στη ζωή ο γιος μου και σκεφτόμουν ότι αν συνέχιζα αυτό που έκανα απλά θα έβαζα στην πλάτη μου χρέη για το heavy metal; Για τη μουσική; Θα δουλεύω και αντί να πληρώνομαι θα χρεώνομαι; Και τέλος.Το έκλεισα και το έκανα site. Και βρήκα την υγειά μου.
Αγαπάω το χαρτί, αγαπάω τη διαδικασία του τυπώματος αλλά ρε συ με το internet όλα είναι διαφορετικά. Πέθανε ο Ozzy Osbourne και μέσα στις επόμενες δύο ώρες το είχε μάθει και η κουτσή Μαρία. Τι ακριβώς θα πεις εσύ όταν ένα μήνα μετά θα κυκλοφορήσει το τεύχος; Θα κάνεις ένα αφιέρωμα; Όκ. Θα το κάνω εγώ νωρίτερα. Και η πρόσβαση σε αυτό το υλικό είναι ευκολότερη. Δεν μπορείς να έχεις μαζί σου συνέχεια το περιοδικό. Ενώ στο site μπαίνεις από το κινητό σου, όπου και αν είσαι και βρίσκεις ότι θες άμεσα. Ορίστε! 2-0...».
Ποια ήταν η καλύτερη και ποια η χειρότερη στιγμή μέσα σε όλη αυτή τη διαδρομή;
«Κομβικό σημείο αυτής της διαδρομής ήταν μία συναυλία των Shadow Gallery, τότε είχα αρχίσει να συνεργάζομαι στην παραγωγή συναυλιών. Είχα μία ιδιαίτερη, διαπροσωπική σχέση, με το συγκρότημα και περάσαμε πολύ όμορφα. Ήρθαν σπίτι μου, φάγαμε, ήπιαμε, διασκεδάσαμε. Όλη αυτή εμπειρία μου έφερε ξανά στο μυαλό – σε μία εποχή δύσκολη που σκεφτόμουν να τα παρατήσω όλα προκειμένου να κάνω μία δουλειά από την οποία σίγουρα θα μπορούσα να συντηρήσω την οικογένειά μου – για ποιον λόγο αγαπάω αυτή τη μουσική. Και είπα να πάνε στο διάολο όλα και παίρνω τα ρίσκα μου. Έχοντας πάντα στο πλευρό μου τη σύζυγό μου που είναι άνθρωπος του χώρου και έχει περάσει δύσκολα, αποφάσισα να ρισκάρω. Και μου βγήκε.
Η καλύτερη στιγμή ήταν ένα μυστικό ακουστικό show που κάναμε με τους Blind Guardian το 2015. Δύο ώρες πριν γίνει ειδοποίησα 20-30 τυχερούς αναγνώστες που είχαν κερδίσει έναν διαγωνισμό που είχαμε βάλει και ήμασταν και εμείς από το Rock Hard. Αυτή ήταν η καλύτερη στιγμή και μουσικά αλλά και ως προσωπική επιτυχία.
Και η χειρότερη στιγμή ήταν φυσικά όταν αποφάσισα να σταματήσω το έντυπο. Σωτήρια απόφαση και σωστή κίνηση αλλά κακή στιγμή».
Η «σύλληψη» και η «γέννηση» του Rock Hard festival
Και πάμε στο σήμερα. Πάμε στο φεστιβάλ. Πώς προέκυψε η ιδέα για να κάνεις κάτι τόσο μεγάλο και τόσο διαφορετικό από αυτά που έκανες μέχρι σήμερα;
«Πέρυσι την άνοιξη είχε έρθει στην Ελλάδα ο Michael Ivarsson ο οποίος είναι ο τέως συνιδιοκτήτης του franchise του Rock Hard που ξεκίνησε από τη Γερμανία και αυτή τη στιγμή είναι σε τέσσερις χώρες. Είχε έρθει μόνο και μόνο για να με γνωρίσει.
Ο άνθρωπος αυτός ήταν ανάμεσα στα άλλα και ο ιδρυτής του Sweeden Rock Festival. Πάνω στην κουβέντα, λοιπόν, έριξε την ιδέα για ένα ανάλογο φεστιβάλ και στην Ελλάδα. Εγώ του απάντησα πως θέλω αλλά με την προϋπόθεση να είναι διαφορετικό απ' όλα τα άλλα που υπάρχουν.
Μου ζήτησε να του εξηγήσω τι εννοούσα. Του είπα ότι πρέπει να έχει κάτι διαφορετικό. Του έφερα ως παράδειγμα το να φέρουμε τους Candlemass με τον Messiah Marcolin ξανά στο μικρόφωνο. Και μου είπε ''ωραία. Πάμε να το κάνουμε''»!
Όντως τώρα; Αυτό ήταν το παράδειγμα που του έφερες στην πρώτη σας κουβέντα;
«Ναι! Οι Candlemass με τον Messiah Marcolin! Μα αυτό λέγαμε. Να κάνουμε κάτι διαφορετικό. Του είπα τους ξέρουμε; Τους ξέρουμε; Μπορούμε; Μπορούμε. Πάμε. Και τελικά μας πρόλαβαν οι Candlemass που ήρθαν αυτοί σε εμάς. Επειδή φέτος συμπληρώνουν 40 χρόνια ήθελαν να κάνουν κάτι ιδιαίτερο. 'Ήθελαν να κάνουν ένα live με τον Messiah. Όταν έγινε η κουβέντα τους προτείναμε να έρθουν στην Ελλάδα και δέχθηκαν. Έτσι έκλεισε. Τους κλείσαμε από πέρυσι τον Σεπτέμβριο.
Δόξα τω Θεώ από φεστιβάλ στην Ελλάδα είμαστε μια χαρά. Πολύ ωραία φεστιβάλ όλα τους. Δεν ήθελα, όμως, να κάνω και εγώ το ίδιο».
Πόσο δύσκολο είναι να φτιάξεις ένα τέτοιο φεστιβάλ;
«Πολύ δύσκολο. Πολύ. Ασχολούμαι με συναυλίες γενικά, όχι σε τέτοιο μέγεθος αλλά ασχολούμαστε. Τρωγόμαστε με τα ρούχα μας. Αλλά θέλουμε το καλύτερο και αυτό είναι δύσκολο. Το να δώσεις πράγματα που άλλα ελληνικά φεστιβάλ δε δίνουν είναι δύσκολο.
Πολλά πράγματα είναι πρωτόγνωρα άρα πρέπει να βρεις τα πατήματα σου. Να βρεις λύσεις από το μηδέν. Το πρώτο φεστιβάλ είναι δύσκολο.
Κάποια στιγμή από το άγχος μου είδα στον ύπνο μου ότι πήγα στο ξενοδοχείο που έμενε ο Messiah για να τον πάρω να τον πάω στην Τεχνόπολη για να παίξει και όπου έβλεπε σουβλατζίδικο με σταματούσε για να πάρουμε ένα σουβλάκι. Κάποια στιγμή του λέω ''ρε συ κούλαρε λίγο θα χάσουμε τη συναυλία'' και μου απάντησε ''όχι ρε συ, χαλάρωσε. Προλαβαίνουμε ακόμα ένα''. Κατάλαβες. Μου βγήκε το άγχος στα σουβλάκια του Messiah! (γέλια)».
Μιας που το ανέφερες, γιατί επιλέχθηκε σαν χώρος η Τεχνόπολη στο Γκάζι;
«Ψάχναμε να βρούμε χώρο. Είχαμε στο μυαλό μας 3-4 χώρους. Ήρθαν οι συνεργάτες μου από το εξωτερικό, τους είδαμε και αποφασίσαμε Τεχνόπολη γιατί είναι όλα μαζεμένα εδώ. Είναι στο κέντρο της Αθήνας, με εύκολη πρόσβαση με όλα τα ΜΜΜ. Όπου και να βρίσκεσαι είσαι κοντά στην Τεχνόπολη.
Και ο Λυκαβηττός είναι ωραίο μέρος αλλά αυτή η ανηφόρα σε σκοτώνει. Στην Τεχνόπολη είσαι δίπλα στην είσοδο του Μετρό. Την Παρασκευή (12/9, πρώτη μέρα του φεστιβάλ) θα έχει δρομολόγια μέχρι τις 2 τη νύχτα και το Σάββατο (13/9, δεύτερη ημέρα του φεστιβάλ) θα ξεκινήσει η 24ωρη λειτουργία. Δεν έχεις να αγχωθείς σε αυτό το κομμάτι για το πώς θα έρθει και πώς θα φύγει ο κόσμος.
Γιατί το πρώτο μας μέλημα είναι ο σεβασμός στον κόσμο που θα έρθει στη συναυλία. Από τον Ιούνιο του 2024 που κλείσαμε την Τεχνόπολη ήταν το πρώτο πράγμα που σκεφτόμασταν».
Τον Ιούνιο του 2024 κλείσατε για τον Σεπτέμβριο του 2025;
«Ναι. Τόσο νωρίτερα. Και μέχρι που το ανακοινώσαμε τον περασμένο Φεβρουάριο του 2025 δεν ήξερε κανείς το παραμικρό. Η γυναίκα μου το άκουσε από κάτι συζητήσεις που κάναμε με τον Michael μέσω βιντεοκλήσης τον Δεκέμβριο. Τόσο top secret».
Γιατί έτσι;
«Ε δεν ήθελα. Δεν υπάρχει λόγος. Δεν είναι όλοι οι ανθρωποι καλοί σε αυτό τον κόσμο... Άσε που ήθελα να σκάσει σαν ''βόμβα''. Και νομίζω πως το πετύχαμε αυτό».
Έχεις εικόνα αν θα έρθει κόσμος απ' έξω;
«Ναι. Θα έρθουν από 38 χώρες! Έχουμε πουλήσει εισιτήρια στη Σαουδική Αραβία, στη Χιλή το Μεξικό, στη Λετονία, στη Μάλτα όπου έχει μεγάλη οπαδική βάση το doom metal, τη Βραζιλία, τις ΗΠΑ, την Πολωνία και αρκετές ακόμα. Από την αρχή ήμασταν της λογικής ότι πάμε να το πουλήσουμε ως international event μιας και η Αθήνα είναι ένας τουριστικός προορισμός και ο Σεπτέμβριος ο κατάλληλος μήνας».
Διήμερη metal καταιγίδα στο Γκάζι
Σάκη, τι διαφορετικό θα δούμε σε αυτό το διήμερο;
«Αρχικά είναι τα συγκροτήματα. Candlemass με Messiah. Μία και μοναδική συναυλία σε παγκόσμια αποκλειστικότητα. Και να πούμε ότι η μπάντα θα γυρίσει ντοκιμαντέρ για αυτή τη συναυλία. Από την πτήση τους από την Στοκχόλμη, τη συναυλία, την παραμονή τους στην Αθήνα και την επιστροφή στη Σουηδία. Σκηνοθέτης θα είναι ο πρώην ντράμερ των Bathory, Jonas Αkerlund, που δημιούργησε την ταινία Lords of Chaos για τους Mayhem.
Διαβάστε ακόμα: Η αιματοβαμμένη ιστορία των Mayhem που έκανε παγκοσμίως γνωστό το black metal
Αυτό και μόνο είναι κάτι το διαφορετικό και ιδιαίτερο. Αν κάποιος θέλει να δει Candlemass με Messiah αυτή είναι η μοναδική ευκαιρία που θα έχει. Τέλος.
Επιπλέον, έχουμε τους Heavens Gate που έχουν να παίξουν live από το 1999 με αυτή τη σύνθεση. Και πρέπει να σου πω ότι τους κάναμε εξάμηνο πρέσινγκ για να τους πείσουμε. Και έρχονται και χωρίς αμοιβή επειδή απλά γουστάρουν τη φάση.
Φυσικά και θα έχουμε τον Gus G and Friends. Σόλο έχει παίξει στην Ελλάδα, με Firewind επίσης. Με αυτό το lineup δε θα τον ξαναδεί ποτέ κανείς. Θα είναι σε φάση πάρτι. Θα παίξει τα πάντα. Θα παίξει και Black Sabbath και φυσικά Ozzy.
Θα έχουμε αποκλειστικό VIP (ακουστικό) show από τους Conception. Πρώτη φορά που θα κάνουν κάτι τέτοιο και θα έχουν μαζί τους και τσελίστα! Ακουστικό VIP show θα έχουμε και από Pain Of Salvation.
Έχουμε τους Overkill που έχουν να έρθουν στην Ελλάδα 13 χρόνια. Έρχονται, παίζουν και φεύγουν ξανά για ΗΠΑ. Ένα show. Συναυλιακό απωθημένο για πολλούς.
Έχουμε τους HammerFall που έρχονται έπειτα από 6-7 χρόνια, πρώτη φορά με full stage show. Εδώ και τέσσερις μήνες προσπαθούμε να δούμε πως θα το βολέψουμε στη σκηνή της Τεχνόπολης που είναι μικρότερη. Αλλά θα βρούμε τρόπο. Θα το βολέψουμε.
Θα έχουμε τις Cobra Spell, μία all female μπάντα. Θέλαμε να έχουμε γυναίκες στο φεστιβάλ. Είναι μέρος της μουσικής μας. Δεν μπορείς να τις αφήσεις απ΄ έξω.
Δύο συνεχόμενες ημέρες, στον ίδιο χώρο. Είναι ότι κοντινότερο υπάρχει σε κανονικό φεστιβάλ».
Τι πρέπει να περιμένει ο κόσμος και ως πελάτης και ως θαυμαστής;
«Πρώτον θα έχουμε signing session. Θα έχουμε κυκλοφορίες σε limited edition picture disc βινύλια από Candlemass, Overkill και Crypt που θα είναι διαθέσιμα για αγορά μόνο στο φεστιβάλ. Θα μπορεί κάποιος να αγοράσει μόνο μέχρι δύο που να αποφύγουμε, όσο μπορούμε, τις μεταπωλήσεις. Θα υπάρχει παζάρι βινυλίων στον χώρο των νέων φούρνων στα δεξιά της σκηνής. Έξτρα καντίνες για φαγητό.
Θα υπάρχουν ειδικά αναμνηστικά μπλουζάκια του φεστιβάλ σε πολύ χαμηλές τιμές.
Θέλω να πω επίσης ότι έχουμε αποφασίσει να μην εξαντλήσουμε τη χωρητικότητα της Τεχνόπολης. Δεν ξέρω αν θα κάναμε sold out σε περίπτωση που το είχαμε επιλέξει αλλά δεν το θέλαμε. Θέλαμε να έχει ο κόσμος χώρο ώστε να κινείται άνετα στους χώρους του φεστιβάλ. Να πηγαίνει δηλαδή ο άλλος στην τουαλέτα χωρίς να χάνει το μισό σετ και να αγοράζει την μπύρα του χωρίς να πρέπει να περιμένει μία ώρα στην ουρά. Να είναι όλα άνετα στον βαθμό που θα βγαίνουμε και εμείς οικονομικά βέβαια.
Έχω πάει στην Τεχνόπολη σε πρόσφατες συναυλίες και ήμουν με χρονόμετρο και τραβούσα και βίντεο για να βγάλουμε μετά με την ομάδα στατιστικά στοιχεία για τους χρόνους σε τουαλέτες και μπαρ. Βγάλαμε στατιστικά κατουρήματος και μπυροποσίας, τι να λέμε τώρα (γέλια).
Πέρα από την πλάκα θέλουμε ο κόσμος να είναι μία κινητή διαφήμιση για εμάς. Να φύγει μετά το διήμερο και να πει ότι πήγε σε ένα φεστιβάλ όπου οι διοργανωτές τον σεβάστηκαν».
Θες να μου μιλήσεις λίγο για το VIP event του φεστιβάλ;
«Ναι, για εμένα προσωπικά να είναι κάτι που πρέπει να έχει νόημα. Είναι προσωπικό στοίχημα. Να είναι πραγματικά VIP. Τι σημαίνει αυτό; Δίνω κάποιες παροχές στον άνθρωπο που πληρώνει κάποια χρήματα παραπάνω, να κάνει κάτι ξεχωριστό. Το ξεχωριστό στην περίπτωσή μας είναι:
Δύο αποκλειστικά ακουστικά show με Conception και Pain Of Salvation το Σάββατο το μεσημέρι στο αμφιθέατρο ''Μιλτιάδης Έβερτ'' που βρίσκεται ακριβώς πίσω από την κεντρική σκηνή. Σε ένα χώρο, δηλαδή, με κλιματισμό και καρέκλες.
Οι κάτοχοι των VIP θα παίρνουν με την είσοδό τους και ένα ειδικό μπλουζάκι του φεστιβάλ, διαφορετικό από τα άλλα, ένα tote bag του φεστιβάλ μαζί με άλλα δώρα που θα έχουν σχέση με τις μπάντες και τους χορηγούς.
Και βέβαια θα υπάρχει ένας ειδικός (υπερυψωμένος) χώρος στα δεξιά της σκηνής με δικό του μπαρ.
Όλη αυτή η VIP παροχή είναι μοναδική στον κόσμο και αυτή είναι η λογική μας. Να δώσουμε κάτι διαφορετικό, ιδιαίτερο και παραπάνω σε όποιον αποφασίσει να δώσει περισσότερα λεφτά.
Πληρώνεις κάτι παραπάνω δηλαδή για να δεις δύο επιπλέον συναυλίες και να πάρεις ακόμα και ξεχωριστό μπλουζάκι που μόνο το μπλουζάκι σε άλλα φεστιβάλ ή συναυλίες ας πούμε μπορεί και να έχει 25-30 ευρώ. Άρα το θέμα δεν είναι τα λεφτά, είναι η ξεχωριστή φάση».
Για το τέλος, δε μας αποκαλύπτεις και καμία έκπληξη; Δε γίνεται να μην υπάρχει κάτι.
«Το μόνο που μπορώ να πω είναι το εξής: Αν κάποια στιγμή εκεί που περπατάτε στους χώρους του φεστιβάλ δείτε κάποιον που μπορεί να σας θυμίζει κάποιον, που σκέφτεστε ότι αυτόν κάποια στιγμή τον έχετε δει πάνω στη σκηνή, σε κάποια άλλη συναυλία, τότε το πιθανότερο είναι πως... είναι αυτός που νομίζετε!
Έχω την ενημέρωση ότι θα έρθουν πολλά συγκροτήματα από το εξωτερικό απλά και μόνο για να δουν τη συναυλία ως fan. Ονόματα δεν μπορώ να δώσω τώρα αλλά είναι μεγάλα συγκροτήματα της σκηνής. Πάντως αν δείτε κάποιον και σας θυμίζει κάτι τότε ναι. Αυτός είναι! Έχουμε λάβει πολλά... κουλά email»!
Ακολουθήστε το Reader στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις και τα νέα από την Ελλάδα και τον κόσμο.
