Σίγουρα πριν ταξιδέψει κάποιος στην Ιαπωνία, θα διαβάσει πως πρόκειται για έναν από τους τοπ γαστρονομικούς προορισμούς του κόσμου. Και όχι άδικα. Η Ιαπωνία και η κουλτούρα της, είναι συνυφασμένη με το φαγητό και τις ιδιαίτερες γεύσεις.
Σε κάθε γωνιά, σε κάθε δρόμο και στενό, θα συναντήσεις κάποιο μικροσκοπικό μαγαζάκι, που μπορεί να μη σου γεμίζει το μάτι, όμως αν το επισκεφθείς, μπορεί να αλλάξει για πάντα τη σχέση σου με το φαγητό. Γιατί δεν είναι απλά μια γεύση, περισσότερο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως εμπειρία, ως ένας τρόπος που μπορείς να αντιληφθείς καλύτερα τον παλμό μιας χώρας, τους ανθρώπους της.
Η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν είχα δώσει ευκαιρία στην ασιατική κουζίνα, γιατί θεωρούσα -λανθασμένα- πως δε θα είναι τόσο κοντά στις γευστικές μου προτιμήσεις, μιας και δεν τρώω κρέας. Ωστόσο, όταν πήρα αυτή την απόφαση, ήμουν αποφασισμένη ότι θα δοκιμάσω τα πάντα.
Πρώτη στάση – Τόκιο. Το πρώτο εστιατόριο που πήγαμε, ήταν αυτό που ο Tarantino είχε γυρίσει κάποιες σκηνές του Kill Bill. Πολλά μικρά πιατάκια ήρθαν στη μέση, αφού στη φιλοσοφία τους, το φαγητό μπαίνει στη μέση για να μπορεί να μοιράζεται.
Το πρώτο περιλάμβανε καπνιστή πάπια, ένα κομματάκι ομελέτα και κάτι σαν πατατοσαλάτα. Η αλήθεια είναι πως μια φορά στη ζωή μου αποπειράθηκα να δοκιμάσω πάπια στην Ελλάδα και ήταν ό,τι χειρότερο έχω φάει. Ωστόσο, αυτή τη φορά, παρόλο που τη δοκίμασα με διστακτικότητα, μπορώ να πω πως ήταν πεντανόστιμη.
Διαβάστε Επίσης: Kobe: Δοκίμασα το πιο ακριβό κρέας του κόσμου στην Ιαπωνία - Άξιζε τα λεφτά του;
Τα υπόλοιπα πιάτα που έρχονταν, ήταν από sashimi, δηλαδή ωμό τόνο και χέλι, μέχρι ψητό μπακαλιάρο, σουβλάκια κοτόπουλου που μοιάζουν πολύ με τα δικά μας και εκεί ονομάζονται Yakitori, γαριδοκεφτέδες και κάτι απίθανα noodles.
Η επόμενη ημέρα, περιλάμβανε food tour. Μέσα στους πολυσύχναστους δρόμους του Τόκιο, περιπλανηθήκαμε -από εστιατόρια, μέχρι μαγαζάκια με street food- και δοκιμάσαμε τοπικά εδέσματα, παίρνοντας μια καλή γεύση του τι εστί Ιαπωνία.
Το γνωστό και αρκετά αγαπημένο στην Ελλάδα sushi ήταν πρώτο στη λίστα των δοκιμών. Sushi με γαρίδα, σολομό, τόνο και χέλι, όλα υπέροχα. Σε αντίθεση με το σούσι που έχουμε δοκιμάσει στη χώρα μας, εκεί τα σερβίρουν πολύ πιο απλά, χωρίς πολλές μαγιονέζες και τα σερβίρουν με σόγια σος, τζίντζερ και wasabi.
Επόμενος σταθμός ένα μαγαζί για Gyoza. Πρόκειται για τηγανιτά ζυμαρικά που είναι ιδιαίτερα δημοφιλή στη χώρα του Ανατέλλοντος Ηλίου. Παραδοσιακά έχουν γέμιση με χοιρινό κιμά, σχοινόπρασο, φρέσκο κρεμμύδι, τζίντζερ, σκόρδο και συνοδεύονται φυσικά με σόγια σος. Είναι όσο λαχταριστά φαίνονται.
Σε ένα μαγαζάκι 2x2, στην άκρη του δρόμου, δοκιμάσαμε κάτι τηγανιτές κροκέτες που είχαν κυρίως πατάτα και λίγο κυμά. Η αλήθεια είναι ότι δεν τρελάθηκα με το συγκεκριμένο, αν και νόστιμο.
Γαρίδες tempura με sticky rice, miso soup και παγωτό με γεύση matcha περιλάμβανε η επόμενη και τελευταία στάση του tour. Σίγουρα ιδιαίτερες γεύσεις, που δεν ταιριάζουν σε όλους τους γευστικούς κάλυκες, όμως η αλήθεια είναι ότι προσωπικά ενθουσιάστηκα.
Αφού κάναμε μια μονοήμερη εκδρομή σε χιονισμένα ιαπωνικά χωριά με σκοπό να δούμε το όρος Fuji, το οποίο τελικά δεν είδαμε λόγω της πυκνής ομίχλης που είχε σκεπάσει τα πάντα, αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε μερικά ακόμα τοπικά φαγητά που έφτιαχναν οι ντόπιοι σε υπαίθριες αγορές. Έτσι λοιπόν δοκιμάσαμε ψητά Mochi -μερικά λευκά και άλλα με γεύση matcha- τα οποία είχαν γέμιση από red beans, κόκκινα φασόλια.
Δεν γίνεται να επισκεφθείς την Ιαπωνία και να μη φας το πιο διάσημο πιάτο της – το Ramen. Είναι το πιάτο που τρώνε ντόπιοι και τουρίστες, είναι το πιάτο που έχει γίνει παγκόσμια γνωστό και σίγουρα υπάρχει λόγος. Το Ramen είναι σούπα που παρασκευάζεται με ζωμό κρέατος, noodles, τζίντζερ, τσίλι, σόγια σος και είναι από τις πιο νόστιμες σούπες που υπάρχουν.
Πριν πάω στην Ιαπωνία δεν είχα φάει ποτέ Ramen, οπότε η εμπειρία της δοκιμής στη χώρα που το γέννησε, ήταν -αν μη τι άλλο- ξεχωριστή, σίγουρα το highlight της γαστρονομικής μας εμπειρίας. Αξίζει να πούμε ότι στο συγκεκριμένο μαγαζί, ο καθένας έτρωγε μόνος του στο δικό του χώρο και το ramen σερβιρόταν στα τυφλά μέσα από ένα παράθυρο.
Φτάνοντας στο υπέροχο Κιότο, πρώτη στάση ήταν φυσικά η γνωστή Nishiki Market, η αγορά που έχει τα πιο ιδιαίτερα και παράξενα street food. Δοκιμάσαμε -με μεγάλη καχυποψία- Tako Tamago, δηλαδή ένα μίνι-χταποδάκι, που στο κεφάλι του ήταν γεμιστό με αυγό. Το ξέρω, ακούγεται -και είναι- περίεργο. Δεν θα πω ότι μου άρεσε, αλλά σίγουρα αξίζει μια δοκιμή.
Στην ίδια αγορά μπορεί κανείς να βρει κάθε είδους θαλασσινά, από χτένια, μέχρι καβουροπόδαρα τηγανητά -που είναι τέλεια-, καλαμάρι, αχινούς, γαρίδες και χέλι ψητό στα κάρβουνα – unagi, δηλαδή.
Εμείς δοκιμάσαμε τον γνωστό χταποδοκεφτέ – με το όνομα Takoyaki, που θεωρώ ότι είναι από τα πιο νόστιμα φαγητά που θα μπορέσει κάποιος να γευστεί.
Από τα προσωπικά μου αγαπημένα ήταν τα mochi, που είναι λαστιχωτά στην υφή γλυκά, που παραδοσιακά τα γεμίζουν με red bean paste και έχουν και φράουλες, ενώ άλλα είναι με τη μορφή παγωτού.
Εννοείται δεν γινόταν να μην δοκιμάσουμε το παραδοσιακό ποτό της Ιαπωνίας, το sake – το οποίο είναι είτε dry είτε γλυκό-, το οποίο προέρχεται από ζυμωμένο ρύζι. Σε μερικά μαγαζιά ήταν μέτριο, σε άλλα απίθανο.
Το Katsu είναι ένα ακόμα Must-try πιάτο και είναι στην ουσία τηγανιτό σνίτσελ, το οποίο στην ιαπωνία είναι κυρίως με κρέας χοιρινού. Στην ουσία βουτάνε σε αλεύρι και αυγό τα φιλέτα, τα επικαλύπτουν με panko και τηγανίζονται σε δυνατή φωτιά. Αυτό πουλιέται τόσο σε εστιατόρια όσο και σε αλυσίδες -τύπου 7-eleven, μέσα σε σάντουιτς.
Στις αγορές κυρίως αλλά και σε κάποια εστιατόρια, μπορεί κανείς να βρει ένα ακόμα παραδοσιακό πιάτο, που ονομάζεται okonomiyaki και είναι ένα είδος τηγανίτας, η οποία φτιάχνεται κυρίως με ζύμη, noodles, λάχανο, ψάρι και άλλα υλικά.
Ένα από τα πιο περίεργα φαγητά στην Ιαπωνία, είναι το japanese breakfast, δηλαδή ιαπωνικό πρωινό, το οποίο φυσικά περιλαμβάνει ψάρι. Δε θα πω ψέματα, δε το δοκίμασα γιατί δεν είχα όρεξη να φάω σολομό και άλλα περίεργα πράγματα για πρωί, ωστόσο έμοιαζε κάπως έτσι.
Στο βραδινό σε ένα από τα παραδοσιακά ryokan που μείναμε, υπήρχε ένα box πάλι με japanese φαγητά, τα οποία τίμησα, χωρίς να ξέρω ακριβώς τί είναι το καθένα. Αργότερα έμαθα ότι ένα από τα φαγητά που δεν καταλάβαινα ότι έφαγα, ήταν χέλι μέσα σε ομελέτα, τυλιγμένο σαν σούσι.
Δεν γίνεται να πας στην Ιαπωνία και να μη δοκιμάσεις το πιο γνωστό και διαδεδομένο premium βοδινό κρέας, που ονομάζεται Wagyu. Είναι ένα κρέας με χαρακτηριστικές ραβδώσεις λίπους, που κόβεται σε λεπτές φέτες και ψήνεται εκείνη την ώρα, συνοδευόμενο από λαχανικά. Είναι σίγουρα από τα πιο ακριβά κρέατα, αλλά θεωρώ ότι αξίζει μια δοκιμή. Ακόμα και εγώ που δεν επιλέγω να τρώω κρέας στην Ελλάδα, θα πω πως το wagyu ήταν στα πιο αγαπημένα φαγητά που δοκίμασα στην Ιαπωνία.
Ένα αλμυρό σνακ που είναι viral στο ΤikTok και εμείς βρήκαμε κυρίως στην Osaka, η οποία χαρακτηρίζεται ως η κουζίνα της Ιαπωνίας, είναι το coin, ένα βαφλάκι με τη μορφή κέρματος, το οποίο είναι γεμιστό με τυρί.
Για το τέλος, άφησα το Japanese cheesecake, επίσης viral γλυκό που έχει αγαπηθεί κυρίως στο TikTok. Πρόκειται για ένα fluffy cheesecake, που σεβρίρεται με τη χαρακτηριστική σφραγίδα από την αλυσίδα Rikuro's με τη συνταγή να υπάρχει πάνω από 40 χρόνια. Σε όλα τα καταστήματα υπήρχουν ορδές κόσμου που περίμεναν υπομονετικά να πάρουν ένα κομμάτι φρεσκοψημένου cheesecake. Πολλοί στην παρέα δεν ενθουσιάστηκαν καθώς έβγαινε η μυρωδιά του αυγού, ωστόσο εγώ το έφαγα ολόκληρο και τολμώ να πω ότι μου άρεσε – αλλά όχι περισσότερο από το κλασικό cheesecake.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
