Τον «κακό» του ελληνικού σινεμά που έπαιζε διαρκώς ο Ανέστης Βλάχος ήξερε να τον κρύβει καλά. Δεν μιλούσε πολύ, ήταν πάντα αυστηρός με όλους, ήξερε να δείχνει το σκληρό του πρόσωπο μόνο με μια ματιά, όμως, στην προσωπική του ζωή ο Ανέστης Βλάχος ήταν ένας άνθρωπος δοτικός, ευγενικός και πάντα εκεί για όλους.
«Μπροστά μου είχε βοηθήσει μια γυναίκα που ζητιάνευε στην πλατεία Βικτωρίας, μαζί με τα δύο παιδιά της. Της είχε δώσει 10 ευρώ μόνο για να γυρίσουν τα παιδιά μία ώρα νωρίτερα στο σπίτι», θα πει στο Reader ο ηθοποιός, Σπύρος Θεοδόσης ενώ ο Σπύρος Μπιμπίλας θα επισημάνει ότι χάρη σε αυτόν πήρε τον πρώτο μεγάλο ρόλο στην πορεία του στην τηλεόραση. Η Μαρία Ιωαννίδου, από την άλλη, δεν θα σταθεί στην - ούτως ή άλλως - επιτυχημένη πορεία του στο θέατρο, το σινεμά και την τηλεόραση αλλά θα σταθεί στον άνθρωπο Ανέστη, εκείνον που «δεν συγχώρεσε ποτέ την αδικία».
Σπύρος Μπιμπίλας: Ο Ανέστης Βλάχος μου έδωσε τον πρώτο πρωταγωνιστικό ρόλο
Ο Σπύρος Μπιμπίλας, μιλώντας στο Reader, περιγράφει τον Ανέστη Βλάχο, όπως τον γνώρισε εκείνος. «Για μένα ο Ανέστης υπήρξε ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου. Αυτός μου έδωσε τον πρώτο πρωταγωνιστικό ρόλο. Ημασταν φίλοι. Πάντα ήταν στο πλάι μου και με αγαπούσε και γι' αυτό του χρωστώ πολλά. Είναι δύσκολο να διαχειριστώ τον αποχωρισμό αυτό μέσα σε τέτοιο καταιγισμό θανάτων αυτό τον μήνα!», λέει.
Και του στέλνει το μήνυμά του: «Εσύ που με πίστεψες και μου εμπιστεύτηκες έναν από τους πρώτους μεγάλους μου ρόλους στην τηλεόραση, που με έκανες γνωστό και μου άνοιξες το δρόμο με τον ζητιάνο του Καρκαβίτσα, εσύ που με την εργατικότητά σου, το ήθος σου και την αγάπη σου για τη δουλειά μας έδινες κάθε μέρα μαθήματα, εσύ που με τους ρόλους σου στον κινηματογράφο μας άφησες ένα στίγμα που δεν θα το ξεχάσει ποτέ κανείς, εσύ που βρεθήκαμε στην τελευταία παράσταση που έπαιξες στο θέατρο και περάσαμε έναν υπέροχο χειμώνα στο θέατρο Χατζηχρήστου με τον "Οίκο ευγηρίας", εσύ που βρεθήκαμε μαζί και στην τελευταία ταινία που έπαιξες στη "Δεμένη κόκκινη κλωστή" του Χαραλάμπους επάνω στις Πρέσπες, εσύ που με αγάπησες και σε αγάπησα και σου οφείλουμε πολλοί πάρα πολλά... Σε ευγνωμονώ... Ανέστη μου θα μείνεις πάντα στην καρδιά μας ....Ενας "κακός" του σινεμά με μια χρυσή καρδιά».
Σπύρος Θεοδόσης: «Εδωσε μπροστά μου χρήματα για να βοηθήσει παιδιά»
Ο Σπύρος Θεοδόσης περιγράφει ένα άγνωστο περιστατικό με τον Ανέστη Βλάχο να δίνει χρήματα σε παιδιά που ζητιάνευαν στην πλατεία Βικτωρίας μαζί με τη μητέρα τους. «Με πήρε τηλέφωνο να πάμε να πιούμε έναν καφέ στην πλατεία Βικτωρίας, όπου έμενε. Κάποια στιγμή μας πλησίασε μια άπορη γυναίκα που ζητιάνευε. Η γυναίκα αυτή κρατούσε δύο παιδιά από το χέρι. Ο Ανέστης σηκώθηκε, της έδωσε 10 ευρώ από την τσέπη του και εγώ του είπα ότι “αυτό μπορεί να είναι κοροϊδία”. Εκείνος τότε απάντησα “το ξέρω, αλλά εγώ έδωσα τα χρήματα για τα δύο παιδάκια, γιατί και μόνο που τα σέρνει στη ζέστη και ταλαιπωρούνται, με αυτά τα 10 ευρώ μπορούν να πάνε μια ώρα πιο νωρίς στο σπίτι”. Σε αυτά του τα λόγια εγώ δεν είχα τίποτα να πω».
Δεν θα ξεχάσει, όμως, ποτέ και πως ο Ανέστης Βλάχος μιλούσε για την Ελλη Λαμπέτη και τον Δήμητρη Χορν. «Δεν θα ξεχάσω ότι μιλούσε συνέχεια για την Ελλη Λαμπέτη και τον Δημήτρη Χορν, οι οποίοι ενώ δεν είχε χρήματα, τον φρόντιζαν. Αυτό το περιστατικό ο Ανέστης Βλάχος το έλεγε σε όλους, θέλοντας να δείξει την ευγνωμοσύνη που έτρεφε για εκείνους». Και λέει ότι ο Ανέστης Βλάχος δεν συγχωρούσε ποτέ την αδικία και ήταν ο «τελευταίος μάγκας του ελληνικού θεάτρου. «Είναι ευτυχία για όσους ανθρώπους δούλεψαν μαζί. Ηταν ο τελευταίος μάγκας του ελληνικού θεάτρου και όταν λέω μάγκας, εννοώ ο αρσενικός, αυτός που είχε λόγο και όταν έβλεπε αδικία, έπαιρνε το μέρος του αδύναμου και χτυπούσε το χέρι στο τραπέζι. Ηταν τόσο large απέναντι σε όποιον ήταν σε δύσκολη θέση. Επαιρνε πάντα το μέρος του και δεν συγχωρούσε ποτέ την αδικία».
Μαρία Ιωαννίδου: «Ποτέ δεν καβάλησε το καλάμι ο Ανέστης»
Η Μαρία Ιωαννίδου περιγράφει τον Ανέστη Βλάχο ως έναν άνθρωπο που στεκόταν πάντα δίπλα στους νέους ανθρώπους, ως έναν άνθρωπο που δεν καβάλησε ποτέ το καλάμι. «Με τον Ανέστη Βλάχο συναντηθήκαμε για τελευταία φορά στη θεατρική παράσταση “Οίκος Ευγηρίας, η Ευτυχισμένη Δύση” που παίχτηκε για δύο σεζόν. Ο Ανέστης Βλάχος ήταν πολύ ευγενικός και πολύ καλός. Για μένα ο Ανέστης ήταν δίκαιος και ποτέ του δεν καβάλησε το καλάμι. Ηταν πάντα δίπλα στους νέους ανθρώπους και τους συμβούλευε, όποτε του το ζητούσαν», αναφέρει χαρακτηριστικά η Μαρία Ιωαννίδου.
Ανέστης Βλάχος: «Ηταν ο παππούς μου»
Ο εγγονός του Ανέστη Βλάχου διηγείται τις συμβουλές που του έδινε ο «κακός» του ελληνικού κινηματογράφου. «Μπορεί για όλους να ήταν ο άνθρωπος με τη σπουδαία καριέρα και τη μακρόχρονη πορεία στο θέατρο και το σινεμά, όμως ήταν ο παππούς μου. Δεν θα ξεχάσω ποτέ τα λόγια του “μην αφήσεις τον κόσμο, μην κλειστείς ποτέ στο γραφείο. Να είσαι πάντα δίπλα στους ανθρώπους, δίπλα στα προβλήματά τους, δίπλα στην κοινωνία».
Τζίνα Ντρούλις: «Με πήρε αγκαλιά και μου χάρισε ένα ζευγάρι σαγιονάρες»
Η δημοσιογράφος, Τζίνα Ντρούλις, με ανάρτησή της στο Facebook, περιγράφει ένα άγνωστο περιστατικό με τον Ανέστη Βλάχο, όταν εκείνος την είδε να κλαίει και της χάρισε ένα ζευγάρι σαγιονάρες. «Θυμάμαι τον Ανέστη Βλάχο διευθυντή στην κατασκήνωσή μου. Τον φοβόμουν τόσο που ούτε που πλησίαζα τη γραμματεία. Μέχρι που μια μέρα, βγαίνοντας από την πισίνα, ανακαλύπτω πως μου έχουν κλέψει τις σαγιονάρες. Αρχισα να κλαίω ασταμάτητα με λυγμούς και να ζητάω τη μαμά μου. Τότε εκείνος, γλυκός και τρυφερός, ήρθε να με ηρεμήσει, με πήρε αγκαλιά μέχρι τη γραμματεία και μου χάρισε ένα άλλο ζευγάρι. Από τότε τον αγάπησα και πήγαινα κάθε πρωί να τον καλημερίσω... Ακόμη θυμάμαι τα μουσταρδί παντοφλάκια... Καλό ταξίδι υπέροχε κακέ».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
