Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Όταν μιλούν τα παιδιά...

Σημαία της Κύπρου | Eurokinissi

Όταν μιλούν τα παιδιά ο βουβός θρήνος και η κοινωνική αγωνία εντείνονται. Ένα οκτάχρονο παιδάκι «μισεί τη μαμά του επειδή μπήκε σε αυτό τραίνο». Συγκλονιστικότερη έκφραση του πόνου και του τραύματος δεν μπορεί να υπάρξει. Οι ηγεσίες των κομμάτων, που εκφράζουν τους πολίτες, και η κυβέρνηση, που κυβερνά τη χώρα, οφείλουν να διδαχθούν από το παιδί, που βιώνει τη δυστυχία της απώλειας. Η σύγκρουση των τραίνων συνέβη επειδή πολλά δεν έγιναν τη στιγμή που έπρεπε. Σήμερα το σύνολο του πολιτικού κόσμου αδυνατεί να αποδεχθεί ελάχιστο κοινό παρονομαστή των ευθυνών και υποχρεώσεων. 

Το έλλειμα εμπιστοσύνης κυριαρχεί στην κοινωνία και εκτείνεται σε όλα τα πεδία. Το περιβάλλον επιβαρύνεται ακόμη περισσότερο από τις διεθνείς εξελίξεις. Σχεδιασμός τρομοκρατικών κτυπημάτων στην Αθήνα, πολεμική ένταση εξ αιτίας του Ουκρανικού, απειλές χρήσης πυρηνικών όπλων, πεδίου ή μεγαλύτερου βεληνεκούς, βίαιος έλεγχος της Λαύρας των Σπηλαίων από μοναχούς του Πατριαρχείου Μόσχας. Το πένθος είναι βαρύ σε κάθε έκφραση της καθημερινότητάς μας χωρίς οι πολίτες να φέρουν ευθύνη για την αρνητική εξέλιξη. Την ίδια ώρα που συμβαίνουν όλα τα ζοφερά οι ηγεσίες των κρατών προβαίνουν σε κινήσεις, που όμως η σκοτεινιά της πραγματικότητας δεν επιτρέπει να ιάνουν τα πολλαπλά τραύματα που έχουν σωρεύθηκαν σημαδεύοντας τις κοινωνίες μας τα τελευταία είκοσι χρόνια.

Η Τουρκία και η Ελλάδα, που δοκιμάζονται σκληρά από φαινόμενα, κάποτε ανεξάρτητα των πολιτικών αποφάσεων, αλλά συχνότατα επιλογών των κυβερνήσεων, εκκινούν δράσεις, που μοιάζουν πρωτόγνωρες, παρ όλο που αποτελούν διαχρονικές πρακτικές των διεθνών σχέσεων. Ενώ γίνεται προσπάθεια για να εξασφαλισθεί η αμοιβαία εμπιστοσύνη μεταξύ των δύο χωρών, ακολουθώντας τη διεθνή τάση για άμβλυνση των εντάσεων, συμπεριφορές ομάδων ή και ακραίες κοινωνικές εκφράσεις προωθούν ολοκληρωτικές επιλογές για να ανατρέψουν οτιδήποτε θα μπορούσε να ανακόψει εξοπλιστικούς ανταγωνισμούς, ένοπλες συγκρούσεις, βιαιότατες κοινωνικές διεκδικήσεις. Η καταγραφή της πραγματικότητας συμβάλλει στην κατανόηση της συνολικής εικόνας και όχι στην υπόδειξη πολιτικών.

Οι εξτρεμιστικές συμπεριφορές, που ναρκοθετούν το έργο αποκατάστασης εμπιστοσύνης μεταξύ πολιτών, πολιτικού κόσμου και κομματικών ηγεσιών, αποσταθεροποιούν τον κοινωνικό ιστό των χωρών και συνεπώς τη διεθνή κοινότητα. Φαινομενικά απλές, ιδεολογικά φορτισμένες κομματικές επιλογές, που έχουν ως αποτέλεσμα την απώλεια κοινοτικών πόρων, παραμένουν ασαφείς για τους πολίτες. Η ιδεολογική βάση των κομμάτων δεν αναιρείται αν ανεμπόδιστα εξασφαλιζόταν ομοφωνία στο ΕΚ για εισροή ευρωπαϊκών πόρων στην Ελλάδα, όταν με συνέπεια στη χώρα συνεχίζεται η έντονη πολιτική/ιδεολογική αντιπαράθεση για την εξεύρεση αποτελεσματικών τρόπων αντιμετώπισης του μεταναστευτικού. 

Τα οικονομικά μέσα της ΕΕ διατίθενται για την αναβάθμιση του βιοτικού επιπέδου των κρατών κατά συνέπεια και όλων που φιλοξενούνται σε αυτά, εξ αιτίας βίαιων διεθνών συγκρούσεων. Να μη βιαστεί ο ιδεολογικά συνεπής πολίτης να θεωρήσει ως υποκριτική την παρουσιαζόμενη άποψη, επειδή όλοι γνωρίζουμε ότι η σοβαρή πολιτική αναζήτηση και η ιδεολογική αντιπαράθεση πραγματοποιείται στο Κοινοβούλια και στην κοινωνία, για την αντιμετώπιση των σοβαρών προκλήσεων. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διαμορφώνεται η κοινή πολιτική με την οποία ενισχύονται τα μέλη της ΕΕ, ώστε να διαφυλάξουν την ασφάλεια των πολιτών αντιμετωπίζοντας τις ακραίες προκλήσεις που απεργάζονται αντίπαλοι της δημοκρατίας και της ευημερίας των λαών.

Μέσα στις ακρότητες των ημερών μας καλούνται οι κκ Μητσοτάκης και Ερντογάν από τους λαούς τους να συμπεριφερθούν με πολιτική υπευθυνότητα, έστω και τη στιγμή που η κοινωνική συναίνεση δύσκολα θα εξασφαλισθεί. Όλοι περιμένουν οι ηγεσίες των δύο χωρών να αναλάβουν το απαιτούμενο πολιτικό κόστος προκειμένου να θεμελιωθούν οι προϋποθέσεις οριοθετημένου διαλόγου που ενισχύουν την εμπιστοσύνη, όρος αξιωματικός για την προώθηση συνομιλιών σε πολλά θέματα, κυρίως αυτών που θεωρούνται υψηλής εθνικής ευαισθησίας. Κανένας νουνεχής λαός δεν απαιτεί από τους υπεύθυνους ηγέτες του να θυσιασθούν στο βωμό της Αυλίδας, αν δεν εκφράζεται παρόμοια επιθυμία δια της δημοκρατικής εκλογικής διαδικασίας. 

Η 1η Απριλίου είναι ημέρα της Κυπριακής Δημοκρατίας. Ημέρα μνήμης και αναλογισμού. Τα διαχρονικά μηνύματα που παραμένουν επίκαιρα και πρέπει να εκφράζουν τη διεθνή κοινότητα, κυρίως στην εποχή των αλλαγών του κόσμου, δεν μπορούν να τροποποιηθούν:

ΠΟΤΕ ΞΑΝΑ

ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ

ΛΥΣΗ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΣΥΜΦΩΝΗ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΟΗΕ 

(ο ελάχιστος φόρος τιμής στην εθνική εορτή της Κυπριακής Δημοκρατίας).

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

BEST OF LIQUID MEDIA