Η επίκληση, που ακούμε πλέον πολλές φορές είτε περιπαικτικά είτε με πραγματική δόση νοσταλγίας, στο «παλιό ΠΑΣΟΚ, το ορθόδοξο» χρειάζεται πολλές φορές αποσαφήνιση. «Ορθόδοξο» ήταν το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα ή εκείνο που ακολούθησε, του Σημίτη; Γιατί στην πραγματικότητα μιλάμε για δύο διαφορετικά κόμματα, που κάτω από τον ίδιο... ήλιο τράβηξαν δρόμους διαφορετικούς, όσο και να τα πρόσωπα σε πολλές περιπτώσεις ήταν τα ίδια.
Ο «εκσυγχρονιστής» Κώστας Σημίτης πέρασε από την Κυριακή (5/1/25) στην αιωνιότητα. Ωστόσο, φεύγοντας από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών, αφήνει πίσω του πεπραγμένα που δεν θα τα κρίνει η μόνο Ιστορία, καθώς τα αποτελέσματα των πολιτικών του τα βιώνουμε ακόμη και σήμερα.
Στα οκτώ χρόνια που διήρκησαν οι θητείες του ως πρωθυπουργός, από τη στιγμή δηλαδή που διαδέχθηκε τον ασθενή τότε Ανδρέα Παπανδρέου, μέχρι και την παράδοση του... δακτυλιδιού στον Γιώργο Παπανδρέου, η Ελλάδα βίωσε την αλλαγή σε όλα τα επίπεδα. Κι όταν λέμε «αλλαγή» δεν εννοούμε το σύνθημα - άρμα των 80s, αλλά έναν πραγματικό «μετασχηματισμό» της χώρας.
Στις θητείες του ο Κώστας Σημίτης κατέγραψε κινήσεις που ακόμη και σήμερα μνημονεύονται, είχε όμως και στιγμές/γεγονότα/πολιτικές που όσο περνούν τα χρόνια τόσο καταγράφονται ως μαύρες σελίδες στην κοινή γνώμη.
Αν κάποιος θελήσει να βάλει σε μία ζυγαριά τα πεπραγμένα της οκταετίας 1996-2004 τότε πιθανότατα αυτή να πάρει κλίση προς τα αρνητικά.
Πάντως και πριν αναφερθούμε στις συγκεκριμένες περιπτώσεις, θα πρέπει να πούμε πως για τη δική μου γενιά, αυτή των σημερινών 40άρηδων, ο Κώστας Σημίτης έχει μείνει στο μυαλό και ως ο απόλυτος πρωταγωνιστής στις επιθεωρήσεις της εποχής. Ποιος δεν θυμάται τα όσα ανέφερε για εκείνον η Μαλβίνα Κάραλη, ή την εκπομπή που είχε ο Φιλιππίδης και τον υποδυόταν (-Δάφνη; - Κοιμήσου...). Και βέβαια στο θέατρο και σε κάθε σατυρική εκπομπή... Κλείνει η παρένθεση.
Ευρώ, μετρό και ταυτότητες
Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει πως η είσοδος της Ελλάδας στην Ευρωζώνη και στο Ευρώ, είναι επιτυχία της κυβέρνησης Σημίτη. Στην πορεία όμως δημιουργήθηκαν σκιές αναφορικά με το κατά πόσο τα στοιχεία ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα και αν τελικά αυτή η είσοδος ήταν βεβιασμένη ή όχι.
Ήταν εκείνος που εγκαινίασε το μετρό στην Αθήνα, ένα έργο - που δεν ήταν "μακέτο" και - που πραγματικά άλλαξε την όψη της πρωτεύουσας. Ενώ, η δική του κυβέρνηση ήταν και η μόνη που «τα έβαλε» με την Εκκλησία. Ποιος δεν θυμάται την πολεμική διάθεση ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον τότε Αρχιεπίσκοπο Χριστόδουλο, που έκανε κινήσεις που ξέφευγαν από τον ιερατικό ρόλο που είχε.
Στα θετικά καταγράφεται επίσης η Διάσκεψη Κορυφής του Ελσίνκι (τον Δεκέμβριο του '99) όπου αποφασίστηκε η έναρξη των διαπραγματεύσεων για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και η κατ' αρχήν αποδοχή της Τουρκίας ως υποψήφιας χώρας - μέλους, με απαραίτητο όρο την παραπομπή των ελληνοτουρκικών διαφορών στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης
Οι Ολυμπιακοί Αγώνες και οι εργολάβοι
Βέβαια πολλοί μπορούν να πουν πως επί των κυβερνήσεων Σημίτη, αναλήφθηκαν και προετοιμάστηκαν οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2004. Αυτή η περίοδος όμως ακόμη και τώρα είναι αρκετά σκοτεινή σε ό,τι έχει να κάνει με τις σχέσεις των κυβερνώντων με τους μεγαλοεργολάβους.
Είναι χαρακτηριστικό άλλωστε πως οι εργολάβοι και κατασκευαστές άνθισαν στα χρόνια του Σημίτη, ενώ αξίζει να αναφερθεί πως ο Τύπος της εποχής τον είχε χαρακτηρίσει πολλές φορές ως «διαπλεκόμενο».
Το φιάσκο στα Ίμια
Η πρώτη μεγάλη κρίση που κλήθηκε να αντιμετωπίσει ως πρωθυπουργός ο Σημίτης, λίγες μόλις ημέρες αφότου είχε αντικαταστήσει τον Ανδρέα Παπανδρέου, ήταν τα Ίμια. Το αποτέλεσμα ήταν τρεις Έλληνες αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού νεκροί, ενώ ο ίδιος λίγες ημέρες αργότερα εξόργιζε εχθρούς και φίλους ευχαριστώντας από το βήμα της Βουλής τους Αμερικανούς.
Πολλοί, επίσης, καταλογίζουν στον ίδιο και τους άμεσους συνεργάτες του την παράδοση του Αμπντουλάχ Οτσαλάν στους Τούρκους το 1999. Μάλιστα εκείνη η εξέλιξη με τον Κούρδο ηγέτη είχε προκαλέσει και την παραίτηση τριών εμπλεκόμενων υπουργών.
Η σύλληψη της 17Ν
Ένα άλλο σημαντικό γεγονός της περιόδου είναι και η οριστική εξάρθρωση της 17 Νοέμβρη, που είχε χαρακτηριστεί από τους Αμερικανούς ως τρομοκρατική οργάνωση. Η έκρηξη αυτοσχέδιας βόμβας στα χέρια του Σάββα Ξηρού το βράδυ της 29ης Ιουνίου 2002 ήταν η αρχή της αποκάλυψης του εκτελεστικού πυρήνα της οργάνωσης.
Ο περιβόητος νόμος 2525/97
Για το τέλος αφήσαμε μία ακόμη μεταρρύθμιση που μέχρι και σήμερα διχάζει για το αν... έγινε για καλό ή όχι. Είναι ο περιβόητος νόμος 2525/97 με τις αλλαγές στο Λύκειο (μεταξύ άλλων καταργήθηκαν οι δέσμες, μπήκαν πανελλαδικές στη Β' Λυκείου, όλα βασίζονταν στις γραπτές εξετάσεις κτλ) που προκάλεσε και το μεγάλο μαθητικό κίνημα το 1998 και 1999. Η μεταρρύθμιση σύμφωνα με τον τότε Υπουργό Γεράσιμο Αρσένη ήταν προς την κατεύθυνση της «δωρεάν παιδείας». Και σε αυτή την περίπτωση όμως αποδείχθηκε πως τα πράγματα ήταν ακριβώς αντίθετα, καθώς όλες οι αλλαγές τάισαν την παραπαιδεία και την ιδιωτική εκπαίδευση.
Οι δελφίνοι, η φούσκα και ο Τσοχατζόπουλος
Ο Σημίτης, ηγετική μορφή της ομάδας των «4» (πλέον μόνο ο κ. Αυγερινός είναι εν ζωή) που ήθελαν τον εκσυχρονισμό του ΠΑΣΟΚ, κατάφερε αν τέλει να φτάσει στην κορυφή με σύνθημα να είναι η Ελλάδα ισότιμη στην Ευρώπη.
Τα χρόνια όμως αυτά έγιναν συνώνυμο της διαπλοκής και σε πολλές περιπτώσεις των σκανδάλων. Από το χρηματιστήριο και τη φούσκα που δημιουργήθηκε στέλνοντας κόσμο ακόμη και στην αυτοκτονία, ως τις... ρεμούλες μεγαλοστελεχών όπως ο Άκης Τσοχατζόπουλος που διώχθηκε και καταδικάστηκε.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
