ΕΛΛΑΔΑ 13.04.22 00:15

Σαν σήμερα, 13 Απριλίου, η τραγωδία στα Τέμπη με τους 21 νεκρούς μαθητές που βύθισε στο πένθος την Ελλάδα

Από τη μεγάλη χαρά και τη διασκέδαση στον απόλυτο θρήνο και τον αφόρητο πόνο αρκούν μερικά δευτερόλεπτα μόνο. Το Μακροχώρι, η Βέροια, ο Νομός Ημαθίας, η Ελλάδα δεν πρόκειται να ξεχάσουν ποτέ εκείνο το Κυριακάτικο απόγευμα του Απριλίου του 2003 όταν 21 μαθητές δε γύρισαν πότε στα σπίτια τους

Newsroom

Είναι από τις στιγμές που ο χρόνος παγώνει. Ακούς την είδηση και δεν μπορείς να πιστέψεις στ' αυτιά σου. Είναι από αυτά τα γεγονότα που σημαδεύουν τους πάντες. Ένα τραγικό, ένα φρικτό περιστατικό που γίνεται ακόμα πιο τραγικό και πιο φρικτό όταν ξέρεις πως αφορά μικρά παιδιά που χάθηκα τόσο άδικα. Η τραγωδία με τους 21 νεκρούς μαθητές στα Τέμπη, μια ημέρα σαν σήμερα το 2003 άφησε ανεξίτηλο το σημάδι της και πάντα θα προκαλεί τον ίδιο κόμπο στο στομάχι όπως και την πρώτη φορά που την άκουσε κάποιος.

Η εκδρομή που μετατράπηκε σε θρήνο

Από την απόλυτη χαρά. Στον απόλυτο θρήνο. Ήταν Κυριακή. Αργά το απόγευμα. Λίγο πριν τις 8. Οι μαθητές της Α' Λυκείου Μακροχωρίου Ημαθίας, ικανοποιημένοι, χαρούμενοι και γεμάτοι εικόνες επέστρεφαν στο χωριό τους μετά από εκδρομή στην Αθήνα. Ο χάρος, ωστόσο, τους είχε στήσει καρτέρι στα Τέμπη. Τη στιγμή που το λεωφορείο με τους μαθητές βρισκόταν στο ρεύμα προς Θεσσαλονίκη, ένα φορτηγό που μετέφερε νοβοπάν από τον Προβατώνα του Έβρου κινούταν στο ρεύμα προς Αθήνα. Κακό συναπάντημα. Μοιραία συνάντηση.

Ο οδηγός του φορτηγού έχασε τον έλεγχο και συγκρούστηκε πλαγιομετωπικά με το λεωφορείο. Η σύγκρουση από μόνη της ίσως και να μην ήταν τόσο φονική. Τα νοβοπάν, ωστόσο, έκοψαν το πούλμαν στη μέση και θέρισαν τους μικρούς μαθητές. Οι εικόνες ήταν φρικτές. Οι διασώστες που έφτασαν στο σημείο προσπαθούσαν να κάνουν το καθήκον τους κλαίγοντας. Κανείς δεν μπορούσε να πιστέψει αυτό που έβλεπε μπροστά του. Την ίδια ώρα ολόκληρη η Ελλάδα «παγωμένη», παρακολουθούσε τα έκτακτα δελτία ειδήσεων που μετέφεραν λεπτό προς λεπτό τα όσα τραγικά είχαν συμβεί στα Τέμπη την ώρα που οι γονείς τους έψαχναν να τα βρουν ζωντανά ή νεκρά στα νοσοκομεία της Λάρισας και της Θεσσαλονίκης. Τα σωστικά συνεργεία που έφτασαν στο σημείο έκαναν πάνω από δύο ώρες να απεγκλωβίσουν νεκρούς και τραυματίες. Δυστυχώς για 21 παιδιά ήταν πολύ αργά. Εννέα ακόμα τραυματίστηκαν.

Οι υπόλοιποι μαθητές, οι χαροκαμένες μάνες, οι τραγικοί πατεράδες, έπρεπε να μάθουν να ζουν με αυτό το φρικτό γεγονός που σημάδεψε τις ζωές τους μια για πάντα. Ένας από τους μαθητές που είχαν γλιτώσει από το φριχτό τροχαίο, χειροτονήθηκε Αρχιμανδρίτης μερικά χρόνια αργότερα. Ο Μακάριος Λιακόπουλος έχει αφιερώσει τη ζωή του στο Θεό, μετά από το φοβερό δυστύχημα.

Τα αίτια της τραγωδίας και η δίκη

Οι αιτίες της φονικής σύγκρουσης αναλύθηκαν λεπτομερώς αλλά ποτέ δεν έγιναν γνωστές όλες οι λεπτομέρειες που οδήγησαν στην τραγωδία με τα 21 νεκρά παιδιά. Ο οδηγός του φορτηγού οδηγούσε έξι ολόκληρες ώρες χωρίς διάλειμμα και τα ελαστικά του οχήματος δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Από την άλλη, το λεωφορείο -πούλμαν που μετέφερε τους μαθητές είχε κριθεί ακατάλληλο λόγω παλαιότητας και έπρεπε να είχε αποσυρθεί τουλάχιστον 3 μήνες πριν.

Η δίκη έγινε πέντε χρόνια μετά το τροχαίο δυστύχημα, τον Οκτώβριο του 2008 μέσα σε κλίμα οργής και ανείπωτου πόνου. Ο οδηγός του λεωφορείου αθωώθηκε. Ο οδηγός της νταλίκας καταδικάστηκε σε κάθειρξη 15 ετών. Οι ιδιοκτήτες της νταλίκας αλλά και του εργοστασίου νοβοπάν, καταδικάστηκαν από 4 μέχρι 14 χρόνια. Η εταιρεία κατέβαλλε επίσης το ποσό των 8.500.000 ευρώ στις οικογένειες των θυμάτων. Όπως είπε ο αντιδήμαρχος Βέροιας το 2012, «Παρά τις τιμωρίες, παρά τις αποζημιώσεις, τα παιδιά του Μακροχωρίου δεν θα γυρίσουν ποτέ πίσω»