Καλεσμένος στην εκπομπή «Κεραία» της ΕΡΤ και τη Ρέα Βιτάλη βρέθηκε ο διάσημος Έλληνας σχεδιαστής Βασίλης Ζούλιας και, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στην εξάρτησή του στα ναρκωτικά αλλά και το πώς είναι η ζωή του σήμερα μετά την απεξάρτηση. Οι περιγραφές εκείνης της περιόδου είναι αρκετά έντονες, ωστόσο, ο ίδιος τις αντιμετωπίζει σαν μία ταινία κάποιου άλλου ανθρώπου.
«Έχει συμβεί να πάω στο Κολωνάκι να υπογράψω και αντί για στυλό έβγαζα τη σύριγγα. Μάλιστα, στην κ. Κατραβά και έπαθε σοκ! Το καλοκαίρι του 1987 στο Κολωνάκι, κάθισα στο κρεβάτι μου και της είπα να μου κάνει ένεση. Δε θα ξεχάσω ποτέ την ανακούφιση που είχα νιώσει. Είχα ανέβει λίγες μέρες πριν σε ταράτσα και ήθελα να πέσω. Όταν μπήκα στο πρόγραμμα απεξάρτησης και με κάλεσε η σπόνσοράς μου να της πω το πρώτο μου βήμα, έμενε σε εκείνο το σπίτι. Με τη φίλη μου είχαμε ακούσει ότι υπήρχε πρέζα κρυμμένη και είχα πάει με φτυάρια με τη φίλη μου να το βγάλουμε.
Η μητέρα μου ήταν στεναχωρημένη με εμένα, της έδινα μόνο πίκρες. Σαν να ήθελα να την εκδικηθώ κάπως με τη χρήση μου. Είχα πάει μία φορά στο σπίτι και της είπα ότι θέλω να τα κόψω και στο δωμάτιο χτυπιόμουν στο κρεβάτι, είχα σπάσει μία γυάλα με χρυσόψαρα. Ξεκίνησαν σιγά - σιγά οι συλλήψεις. Μία μέρα είχα φωτογράφηση και είπα ότι πάω να πάρω ένα ρούχο από την πλατεία. Το είχα στο στόμα και το έβαλα στην τσέπη και έρχονται δύο και μου βάζουν χειροπέδες. Η Βουγιουκλάκη μου έστειλε καλό δικηγόρο τότε για να με γλιτώσει» είπε ο Βασίλης Ζούλιας και συνέχισε τη συγκλονιστική περιγραφή του:
«Δεν έμπαινε η τελεία. Αυτό το πιάσιμο ήταν πολύ τραυματικό γιατί βρέθηκα στην ασφάλεια με χειροπέδες, σε ένα δωμάτιο με ανθρώπους που δεν ήξερα και αναρωτιόμουν τι κάνω εκεί. Τη δεύτερη φορά που με έπιασαν, περίμενα 4 μέρες μαρτυρικές για να βγω. Είπα στη μητέρα μου να μου φέρει συγκεκριμένα ρούχα και εμφανίστηκα στο δικαστήριο σαν τον Αλ Καπόνε. Δεν ήθελα ούτε να πάω φυλακή αλλά ούτε να γυρίσω στη ζωή που είχα έξω, δηλαδή στην χρήση. Ο αστυνομικός για να χαιρετήσω τη μητέρα μου, μου έβγαλε τις χειροπέδες και αμέσως πήδηξα στο κενό και για καλή μου τύχη ήταν ένας γιατρός και μου έσωσε τη ζωή. Πρώτη κουβέντα ήταν ''γα..ωτο ζω'' και η δεύτερη κουβέντα ήταν στη μητέρα μου ''το παλτό το μάζεψες;''.
Η τελεία ήρθε αργότερα. Κάθε φορά που έπινα μετά από αυτό, ένιωθα μεγάλη απογοήτευση. Η τελεία έγινε το βράδυ που η φίλη μου με πήρε από το χέρι και με πήγε σε κάποιες ομάδες απεξάρτησης. Είμαι 15 μέρες με μεθαδόνη και 28η του 1992 είπα το μεγάλο “όχι”. Τότε είχα βγει από ένα κλαμπ χωρίς να πιώ και η Ακαδημία μου φαινόταν σαν Παρίσι. Δεν σταμάτησα ποτέ να πηγαίνω σε αυτό το πρόγραμμα. Έχω μία εθισμένη προσωπικότητα. Είμαι ο Βασίλης και είμαι ναρκομανής», εξομολογήθηκε.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
