Τους ποιητές των ημερών μας, οι πολλοί τους αγνοούν. Υπάρχει ένα πέπλο από πάνω, με τα μεγάλα ονόματα που πέρασαν από τις σελίδες της ιστορίας της και ίσως ασυνείδητα να μην αφήνουν χώρο να γνωρίσουμε και να μελετήσουμε τα αναπτυσσόμενα κύτταρά της.
Στα γόνιμα χωράφια της ελληνικής ποίησης, θα βρεις τους νέους ανθρώπους να σπέρνουν ακούραστοι τα γραπτά τους. Γραπτά που μιλούν για τις ανησυχίες της γενιάς του σήμερα, που φέρουν μέσα τους τα βαριά κατηγορώ στα σύγχρονα προβλήματα αλλά και που επιδιώκουν να αποτινάξουν κάθε τι στημένο και δήθεν και να μιλήσουν με τα πιο απλά λόγια, για τα πιο σύνθετα πράγματα.
Ένα τέτοιο βιβλίο, είναι η τελευταία ποιητική συλλογή που κράτησα στα χέρια μου και μου έδωσε μέσω της συντροφιάς των λέξεων, την αίσθηση του οικείου, σε έναν κόσμο που αλλάζει συνεχώς. Είναι οι «Παπαρούνες του Γενάρη» του νεαρού ποιητή Δημήτρη Ρογγίτη, ο οποίος επέλεξε να γράψει για όσα φωλιάζουν μέσα μας, για την ευαλωτότητα των σκέψεων και την τρυφερότητα που ξεπροβάλλει μέσα από κάθε τι.
«Και λοιπόν, δεν υπάρχει άλλο μέρος, αγαπητή μου φίλη.
Με κρύο ή ζέστη είχαμε μια μέρα ξεκινήσει
και έτσι μια μέρα θα σταματήσουμε
Στέκομαι εμπρός σου, πετσοκομμένος
από τα σκουντουφλιασμένα χρόνια
κι εσύ προσπαθείς να με παρηγορήσεις σγίγγοντάς με
στην ευγενική ψυχή σου.
Είσαι όμορφη, είσαι για πάντα όμορφη,
σαν το πρώτο της άνοιξης
χρυσαφένιο λουλούδι.
Η φιλία σου δροσερή αύρα ανακούφισης
που θα ζήλευε μέχρι και η σελήνη.» (απόσπασμα από το ποίημα «Της Ζωής»)
Παράλληλα, μέσω της ποίησής του, μάς καθιστά συνοδοιπόρους του, σε ένα ταξίδι αφύπνισης και εξέγερσης ενάντια στην αδικία και τον ειδισμό. Το βιβλίο είναι όπλο και ο Δημήτρης Ρογγίτης το οπλίζει με τον εξομολογητικό του τόνο και διάθεση. Μιλά για την εκμετάλλευση των μη ανθρώπινων ζώων, με ωμή, ζωντανή γλώσσα, προκαλεί και πλάθει έντονες εικόνες.
Ο έρωτας διαδραματίζει επίσης μια θεματική που απασχολεί τον ποιητή. Μέσω μικρών, αυτόνομων ιστοριών, εξερευνά το συναίσθημα και την εμπειρία, το πάθος και τη ματαίωση.
Ποίηματα που σε παίρνουν από το χέρι και σου ανοίγουν τους δρόμους της σκέψης, όσο ξεδιπλώνουν με φυσικότητα τις τολμηρές αποχρώσεις τους, όπως εκείνο το βαθύ κόκκινο της παπαρούνας, μες το μουντό τοπίο του Γενάρη, που τι κι αν ξεχωρίζει, είναι η πιο όμορφη πινελιά μες τον χειμώνα.
Ο Δημήτρης Ρογγίτης γεννήθηκε το 1999 στην Πάτρα και μεγάλωσε στην Ανδραβίδα της Ηλείας. Σπούδασε στο τμήμα Χρηματοοικονομικών του Πανεπιστημίου Πειραιώς και είναι ακτιβιστής για τα δικαιώματα των μη ανθρώπινων ζώων. Εκτός της ποίησης, ασχολείται και με τη ζωγραφική, με έργα του να κοσμούν δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Οι «Παπαρούνες του Γενάρη» είναι η πρώτη του ποιητική συλλογή. Αξίζει να την αναζητήσετε.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
