Έζησε στη σκιά του αδερφού της, του σπουδαίου Λάμπρου Κωνσταντάρα, αλλά ακόμα και έτσι μπόρεσε να ξεχωρίσει. Μπόρεσε να αφήσει το δικό της σημάδι. Ειδικά στο θέατρο. Αλλά και στον κινηματογράφο.
Ποιος μπορεί, άλλωστε, να ξεχάσει την «ατυχήσασα» Δέσποινα Ανυφαντούλη της ταινίας «Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι» και εκείνον τον επικό διάλογο με το «κύριε Πετροχείλο μου» και την «άτιμη κοινωνία, που άλλους τους ανεβάζει και άλλους τους ρίχνει σε ξένα χέρια»;
Η Μήτση Κωνσταντάρα λάτρεψε τον αδερφό της. Έπαιξε σε πολλές ταινίες δίπλα του και σε κάθε σκηνή μπορούσε να διακρίνει κανείς την αγάπη που του είχε. Και ήταν τόσο μεγάλη και τόσο μοναδική η αγάπη εκείνη, που όταν ο Λάμπρος Κωνσταντάρας πέθανε, η Μήτση δεν άντεξε.
Μερικούς μήνες μετά, τον «ακολούθησε».
Στις 28 Ιουνίου 1985 πέθανε ο Λάμπρος, στις 22 Δεκεμβρίου 1985 πέθανε από τον καημό της εκείνη. Λίγες ημέρες, δηλαδή, πριν συμπληρωθούν έξι μήνες.
Η πανέμορφη κοπέλα με το ιδιαίτερο όνομα
Η Δήμητρα Κωνσταντάρα γεννήθηκε το 1922 στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Κολωνάκι. Ήταν το τρίτο παιδί της οικογένειας. Το πρώτο ήταν ο αδερφός της, ο Λάμπρος. Ο πατέρας της οικογένειας, Δημήτρης Κωνσταντάρας, είχε ένα κοσμηματοπωλείο στο κέντρο της πρωτεύουσας και φρόντιζε να μη λείπει τίποτα από το σπίτι τους.
Λίγο μετά της γέννησης της μικρής, ωστόσο, ο Δημήτρης Κωνσταντάρας πέθανε. Όταν έγινε η βάπτισή της, πήρε το όνομά του. Δήμητρα τη βάπτισαν αλλά τη φώναζαν Μήτση. Όλοι λάτρευαν εκείνο το μικρό και πανέμορφο κοριτσάκι που μέσα σε εκείνο το βαρύ πένθος χάριζε απλόχερα στιγμές χαράς.
Ήταν το μικρό και το χαϊδεμένο της οικογένειας. Πήγε σε ιδιωτικά σχολεία, έκανε ιδιαίτερα μαθήματα στο σπίτι, μάθαινε ξένες γλώσσες και όλοι θεωρούσαν πως θα ήταν ο φυσικός διάδοχος του πατέρα της στην οικογενειακή επιχείρηση.
Η ίδια, ωστόσο, είχε άλλα σχέδια και έκανε τη δική της επανάσταση. Είχε και εκείνη το ίδιο «μικρόβιο» που είχε ο αδερφός της, ο Λάμπρος, ο οποίος έφυγε από την Αθήνα για να πάει στο Παρίσι προκειμένου να σπουδάσει υποκριτική.
Η Μήτση Κωνσταντάρα, δε θέλησε ποτέ να κάνει κάτι άλλο. Ξεκαθάρισε από την πρώτη στιγμή πως ήθελε να γίνει ηθοποιός και δεν το διαπραγματεύτηκε ούτε στιγμή. Η οικογένεια αντέδρασε έντονα. Ακόμα και ο Λάμπρος Κωνσταντάρας ήταν αντίθετος. Εκείνη, όμως, είχε πάρει τις αποφάσεις της.
Έγινε δεκτή στη Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου όπου ξεχώρισε για το ταλέντο της. Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως τον πρώτο της ρόλο τον πήρε αμέσως μετά την απόφοίτησή της, το 1945, κάνοντας το ντεμπούτο της στη μεγαλύτερη σκηνή της χώρας.
Στη συνέχεια ήρθε η στιγμή να έρθει για ακόμα μια φορά σε ρήξη με την οικογένειά της. Αιτία ήταν η απόφασή της να ακολουθήσει κάποια από τα πιο γνωστά «μπουλούκια» (τους περιπλανώμενους θιάσους της εποχής). Οι αντιδράσεις ήταν ξανά έντονες αλλά για ακόμα μια φορά η Μήτση Κωνσταντάρα έκανε αυτό που ήθελε η ίδια.
Ο μόνος άνθρωπος που μπορούσε να την επηρεάσει ήταν ο αγαπημένος της αδερφός. Όταν ο Λάμπρος Κωνσταντάρας της ζήτησε να αποσυρθεί για λίγο καιρό από το θέατρο προκειμένου να μείνει στο σπίτι εξαιτίας κάποιων δύσκολων οικογενειακών συγκυριών.
Η Μήτση του είχε τρελή αδυναμία και δεν το σκέφτηκε δεύτερη φορά. Ένιωσε πως ο αδερφός της τη χρειαζόταν και έκανε ότι της ζήτησε. Για μια ολόκληρη δεκαετία άφησε στην άκρη την καριέρα της και αφιερώθηκε στην οικογένειά της.
Η αποχή τερματίστηκε το 1962, όταν η Μήτση Κωνσταντάρα εμφανίστηκε ξανά στα θεατρικά δρώμενα. Αυτή τη φορά ήταν με τον θίασο της Μαρίας Αλκαίου και του Βασίλη Διαμαντόπουλου. Κράτησε σημαντικούς ρόλους σε σπουδαία θεατρικά όπως «Τα δέντρα πεθαίνουν όρθια» του Αλεχάντρο Κασόνα και «Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλιν» της Μπέτυ Σμιθ, κάνοντας με τον τρόπο αυτό μια εντυπωσιακή επανεκκίνηση στην καριέρα της.
Η πιο γλυκιά «γεροντοκόρη»
Αν και, παρά τα δέκα χρόνια στασιμότητας, η Μήτση Κωνσταντάρα είχε μια εξαιρετική καριέρα στο θέατρο, ο περισσότερος κόσμος τη γνώρισε μέσα από τη χρυσή εποχή του παλιού, καλού ελληνικού κινηματογράφου.
Στη μεγάλη οθόνη οι προτάσεις για δουλειές έρχονται με ρυθμούς... πολυβόλου αλλά εκείνη, δείχνει για ακόμα μια φορά τη φοβερή αδυναμία που είχε στον Λάμπρο, και σχεδόν όλες τις οι εμφανίσεις γίνονται αποκλειστικά δίπλα σε εκείνον.
Η Μήτση Κωνσταντάρα έπαιξε στο πλευρό του αδερφού της σε περίπου 30 ταινίες! Πολλές από αυτές, μάλιστα, ήταν και θεατρικά έργα όπου και πάλι οι δυο τους έπαιζαν μαζί. Ήταν αχώριστοι.
Το εκπληκτικό, μάλιστα, είναι πως στις περισσότερες (αν όχι όλες) κοινές εμφανίσεις τους σε κινηματογράφο ή θέατρο η Μήτση έπαιζε ρόλους που την έδειχναν ηλικιακά μεγαλύτερη από τον αδερφό της αν και στην πραγματικότητα ήταν εννέα χρόνια μικρότερη από εκείνον!
Για 20 ολόκληρα χρόνια η Μήτση Κωνσταντάρα έδωσε σπουδαίες ερμηνείες στο θέατρο, τον κινηματογράφο αλλά και την τηλεόραση.
Από τις καλύτερες στιγμές της στο σινεμά είναι αυτές στις ταινίες «Θα σε κάνω βασίλισσα», «Υπάρχει και φιλότιμο», «Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι» και «Κάτι κουρασμένα παλληκάρια».
Στο θέατρο οι κορυφαίες στιγμές της ήταν ακόμα πιο ιδιαίτερες. «Τραγούδα θεατρίνε» δίπλα στον Τόλη Βοσκόπουλο, «Συννεφιασμένη Κυριακή», βασισμένη σε τραγούδια του Βασίλη Τσιτσάνη αλλά και ρόλους στον «Οθέλλο» του Σαίξπηρ, στον «Γλάρο» του Τσέχοφ και τη «Λυσιστράτη» του Αριστοφάνη!
Στην τηλεόραση ξεχώρισε η συμμετοχή της σε σειρές που άφησαν το δικό τους στίγμα όπως το θρυλικό «Λούνα παρκ», ο «Μεθοριακός σταθμός», «Η κραυγή των λύκων» και πολλά άλλα.
Πολλοί έχουν λανθασμένα την εντύπωση πως η καριέρα που έκανε η Μήτση οφειλόταν στον Λάμπρο. Η πραγματικότητα, ωστόσο, είναι διαφορετική. Και η ίδια ήταν μια ταλαντούχα ηθοποιός που πιθανόν να είχε πετύχει περισσότερα πράγματα στην καριέρα της, αν η ίδια δεν είχε επιλέξει να ζει στη σκιά του μεγάλου αδερφού της.
Η Μήτση Κωνσταντάρα ήταν η ήρεμη δύναμη δίπλα στον Λάμπρο. Όταν εκείνος αυτοσχεδίαζε εκείνη ήταν εκεί για να πηγαίνει με βάση το σενάριο και να τον... επαναφέρει. Έτσι ήταν και στην πραγματική ζωή. Κάθε φορά που εκείνος ξέφευγε, η Μήτση ήταν εκεί για να κρατάει τις ισορροπίες.
Αν και είχε κάνει έναν γάμο, δεν απέκτησε ποτέ παιδιά. Η αδυναμία της ήταν τα ανίψια της. Τον γιο του Λάμπρου, Δημήτρη Κωνσταντάρα και τη Σίση, την κόρη της αδερφής της Σάσας.
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της τα πέρασε δίπλα στον αγαπημένο της αδερφό ο οποίος είχε χτυπηθεί από διπλό εγκεφαλικό. Όσο ο Λάμπρος έσβηνε, έσβηνε και εκείνη.
Όταν ο Λάμπρος Κωνσταντάρας πέθανε, η Μήτση έπεσε σε κατάθλιψη. Το μόνο που ήθελε στη διάρκεια της ημέρας ήταν να είναι κλεισμένη σε ένα δωμάτιο του σπιτιού και να συνομιλεί ώρες ατελείωτες με τη φωτογραφία του.
Τίποτα δεν μπορούσε, πλέον, να την κάνει να θέλει να ζήσει. Κάπως έτσι το τέλος ήρθε, σχεδόν, φυσιολογικά, λίγους μήνες αργότερα. Η Μήτση Κωνσταντάρα πέθανε μια ημέρα σαν σήμερα, στις 22 Δεκεμβρίου 1985, λίγες ημέρες πριν συμπληρωθούν έξι μήνες από το θάνατο του αγαπημένου της Λάμπρου.
Πέθανε στον ύπνο της. Κάποιοι είπαν από καρδιά, κάποιοι από εγκεφαλικό. Όπως, δηλαδή, και ο Λάμπρος. Κηδεύτηκε στον οικογενειακό τάφο στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
