Το τρένο θεωρούνταν ένα από τα πιο ασφαλή μέσα μεταφοράς. Από τους επιβάτες τους. Όσοι ταξίδευαν από Αθήνα προς Θεσσαλονίκη και αντίστροφα απολάμβαναν τη φύση. Κυρίως τις πεδιάδες της Θεσσαλίας. Το πανέμορφο τοπίο των Τεμπών. Και ξαφνικά έρχεται η τραγωδία. Και όλα περί ασφαλούς ταξιδιού γκρεμίζονται. Και ποια/ος θα επιβιβαστεί ξανά σε τρένο. Η πρόταση περί κατάργησης όλων των δρομολογίων μέχρι να ξεκαθαρίσει το τοπίο περί ασφάλειας μετακινήσεων με τρένα είναι κάτι.
Το ερώτημα μου όμως το εξής: Ποιος θα εγγυηθεί σε όλους αυτούς τους ανθρώπους που θα θελήσουν να ταξιδέψουν με τρένα ότι θα φτάσουν με ασφάλεια στον προορισμό τους; Ήδη έχει ξεκινήσει το «μπαλάκι» των ευθυνών μεταξύ ΟΣΕ και Hellenic Train… Οπότε όλοι μέχρι σήμερα ταξίδευαν με τρένα αισθάνονται πως… έφταναν τελικά στον προορισμό τους από τύχη και από το φιλότιμο και τον επαγγελματισμό των μηχανοδηγών. Που γνώριζαν τα προβλήματα. Που φώναζαν για τα προβλήματα. Που έκαναν απεργίες. Που τα ΜΜΕ τους «φίμωναν».
Γιατί για τα ΜΜΕ ήταν μια ακόμη ομάδα συνδικαλιστών που έκαναν μια κινητοποίηση σαν όλες τις άλλες. Μπορεί να φταίνε και οι ίδιοι οι συνδικαλιστές που δεν πίεσαν τόσο όσο θα έπρεπε. Να απευθυνθούν στον εισαγγελέα. Να καταθέσουν αγωγές. Να θέσουν τους υπεύθυνους προ των ευθυνών τους καταθέτοντας μια αγωγή. Γιατί πρέπει σε αυτή τη χώρα να κινητοποιούνται οι όποιοι ελεγκτικοί μηχανισμοί και η Δικαιοσύνη μετά από μια τραγωδία; Όπως συμβαίνει και στους δρόμους. Πρώτα κάποιος χάνει τη ζωή του και μετά κατασκευάζεται πεζογέφυρα. Ένα άλλο ζήτημα αφορά τους επιβάτες. Πλήθος καταγγελιών για το εάν τελικά γίνεται ακριβής καταγραφή του αριθμού των επιβατών ενώ πολύ σοβαρό είναι το θέμα ότι ο κάθε επιβάτης μπορεί να κλείνει εισιτήριο αναγράφοντας το όνομα που επιθυμεί…
Δεν υπάρχει λίστα επιβατών όπως αυτή που έχουν οι αεροπορικές εταιρείες… Γιατί δεν έχει εφαρμοστεί αυτή η τακτική; Να γνωρίζει το προσωπικό των αμαξοστοιχιών ποιοι είναι οι επιβάτες και σε ποιο κάθισμα κάθονται; Πολλά ερωτήματα για τα συστήματα διαχείρισης των δρομολογίων… Για «αόρατες» αμαξοστοιχίες καθώς η μοιραία αμαξοστοιχία κινούνταν σε λάθος γραμμή και ουδείς το είχε αντιληφθεί…
Δεν υπάρχει το λεγόμενο plan B εάν κάποιος σταθμάρχης κάνει κάποιο… ανθρώπινο λάθος… Πλέον η εμπιστοσύνη στα τρένα ως μέσο μεταφοράς έχει διαταραχθεί… Πλέον το στοίχημα που πρέπει να κερδίσουν οι επόμενες πολιτικές ηγεσίες να εμπεδωθεί ξανά το αίσθημα ασφαλείας όχι μόνο στους επιβάτες αλλά και στο προσωπικό των αμαξοστοιχιών.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
