Εν έτει 2024 βρισκόμαστε σε ένα κομβικό σημείο, όπου οι ελπίδες για ένα καλύτερο αύριο μοιάζουν ολοένα και πιο μακρινές. Παρά τις διαδοχικές κρίσεις που έχουν περάσει, από την οικονομική κατάρρευση μέχρι τις περιβαλλοντικές καταστροφές και την πανδημία, το αίσθημα της ανασφάλειας και της έλλειψης προοπτικής παραμένει βαθιά ριζωμένο στην καθημερινή ζωή των πολιτών. Όπως στον στίχο του Γ. Σεφέρη, που χρησιμοποιείται για τίτλος αυτού του κειμένου, ο άνεμος που φυσάει, συμβολικά και πραγματικά, δεν φέρνει τη δροσιά της ανακούφισης, αλλά εντείνει την αίσθηση της δυσκολίας. Μέσα σε αυτό το κλίμα, οι άνθρωποι αγωνίζονται να διατηρήσουν την ελπίδα, αλλά η πραγματικότητα δείχνει αμείλικτη.
Οικονομική κρίση και κοινωνική αποσύνθεση
Η Ελλάδα, μετά από περισσότερα από δέκα χρόνια οικονομικής κρίσης, παρόλο που έχει βγει από τα μνημόνια και τις εποπτείες, δεν έχει καταφέρει να επανέλθει. Η ανεργία, ειδικά στους νέους, παραμένει σε υψηλά επίπεδα, ενώ πολλοί -κυρίως απόφοιτοι πανεπιστημίων- αναγκάζονται να μεταναστεύσουν για να βρουν καλύτερες επαγγελματικές ευκαιρίες. Οι μισθοί για όσους παραμένουν στην Ελλάδα δεν ανταποκρίνονται στο κόστος ζωής, και πολλοί νέοι αδυνατούν να ζήσουν αυτόνομα, παραμένοντας οικονομικά εξαρτώμενοι από τις οικογένειές τους.
Ταυτόχρονα, η αύξηση των τιμών στα βασικά αγαθά και στις υπηρεσίες επιδεινώνει την κατάσταση. Οι λογαριασμοί ρεύματος, το κόστος καυσίμων και οι τιμές τροφίμων έχουν αυξηθεί δραματικά, με αποτέλεσμα πολλοί πολίτες να πασχίζουν να καλύψουν ακόμα και τις βασικές τους ανάγκες. Το οικονομικό βάρος γίνεται όλο και πιο δυσβάσταχτο, και αυτό επηρεάζει κάθε πτυχή της κοινωνίας, από τις σχέσεις των ανθρώπων έως την ψυχική τους υγεία.
Το δημοκρατικό έλλειμμα και η πολιτική απογοήτευση
Εκτός από τα οικονομικά ζητήματα, η πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα το 2024 δημιουργεί αίσθημα ανημπόριας. Οι πολίτες αισθάνονται ότι τα πολιτικά κόμματα δεν προσφέρουν πραγματικές λύσεις. Η διαφθορά και η έλλειψη διαφάνειας παραμένουν διαχρονικά προβλήματα, ενώ πολλές αποφάσεις φαίνονται να εξυπηρετούν συμφέροντα μικρών ελίτ, χωρίς να λαμβάνεται υπόψη το γενικό καλό. Οι πολίτες, απογοητευμένοι από τις υποσχέσεις που δεν υλοποιήθηκαν, απομακρύνονται από την πολιτική, με αποτέλεσμα η δημοκρατία να αποδυναμώνεται. Αυτό δημιουργεί έναν φαύλο κύκλο αποξένωσης και έλλειψης συμμετοχής.
Η κλιματική κρίση και οι καταστροφές
Η κλιματική κρίση έχει επίσης εντείνει την αίσθηση της απελπισίας. Το 2024 η Ελλάδα αντιμετώπισε σφοδρές πυρκαγιές και πλημμύρες που κατέστρεψαν σημαντικά κομμάτια της υπαίθρου, ενώ οι πόλεις γίνονται ολοένα και πιο αφιλόξενες λόγω των ακραίων καιρικών φαινομένων. Ο αέρας που φυσά δεν φέρνει δροσιά, αλλά επιτείνει την αίσθηση της αγωνίας για το μέλλον, καθώς η κλιματική αλλαγή απειλεί τόσο την οικονομία όσο και την ίδια την επιβίωση των ανθρώπων. Όλο και περισσότερα χωριά εγκαταλείπονται, και οι άνθρωποι αισθάνονται ανήμποροι μπροστά στη δύναμη της φύσης.
Η ψυχολογική κόπωση και η αίσθηση αδιεξόδου
Η παρατεταμένη κρίση, σε συνδυασμό με την πανδημία που προηγήθηκε, έχει αφήσει βαριά κληρονομιά στην ψυχολογική υγεία των Ελλήνων. Το άγχος, η κατάθλιψη και η απελπισία αυξάνονται με ταχείς ρυθμούς, ενώ οι κοινωνικές υπηρεσίες είναι ανεπαρκείς για να αντιμετωπίσουν το πρόβλημα. Πολλοί αισθάνονται ότι βρίσκονται σε αδιέξοδο, με ελάχιστες ευκαιρίες για μια καλύτερη ζωή. Ο στίχος «Κι αν ο αγέρας φυσά δε μας δροσίζει» μπορεί να εκφράζει την ψυχολογική κατάσταση αυτών των ανθρώπων, που ακόμα κι όταν βρίσκονται σε περιόδους φαινομενικής ηρεμίας, η αίσθηση του αδιεξόδου παραμένει αμετάβλητη.
Η ελπίδα που δεν έρχεται
Η έλλειψη προοπτικής είναι ίσως το πιο ανησυχητικό στοιχείο στην Ελλάδα του 2024. Ενώ σε προηγούμενες δεκαετίες, παρά τις δυσκολίες, υπήρχε πάντα μια ελπίδα για καλύτερες ημέρες, τώρα η αίσθηση αυτή μοιάζει να έχει εξαφανιστεί. Οι νέοι νιώθουν ότι οι ευκαιρίες τους είναι περιορισμένες, ενώ οι μεγαλύτεροι ζουν με την απογοήτευση ότι οι κόποι τους δεν απέδωσαν καρπούς. Ακόμα και όταν οι συνθήκες βελτιώνονται, η ψυχολογική κόπωση και η έλλειψη εμπιστοσύνης κάνουν τους ανθρώπους να μην μπορούν να απολαύσουν τη «δροσιά» που θα έπρεπε να φέρει ο άνεμος των αλλαγών.
Το να ζεις στην Ελλάδα το 2024 μπορεί να φαντάζει σαν μια αέναη προσπάθεια να βρεις τη δροσιά που ποτέ δεν έρχεται. Οι οικονομικές, περιβαλλοντικές και πολιτικές κρίσεις έχουν διαβρώσει την ελπίδα και έχουν αφήσει τους ανθρώπους να νιώθουν ανίσχυροι μπροστά στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν. Η ανάγκη για αλλαγή είναι επείγουσα, όμως χωρίς μια ουσιαστική και συστηματική προσέγγιση, ο άνεμος μπορεί να συνεχίσει να φυσά, αλλά να μην φέρνει ποτέ την πολυπόθητη δροσιά.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
