Η συνεργασία του LEX με τον Light στο νέο άλμπουμ του τελευταίου ήταν λίγο πολύ γνωστή εδώ και καιρό στους χώρους που ασχολούνται με τη σκηνή. Η συνεργασία αφορούσε το album Capo Dei Capi και το ομώνυμο κομμάτι το οποίο ομολογουμένως είναι αρκετά διαφορετικό σε ύφος και στιλ και ξεσήκωσε αρκετές αντιδράσεις.
Ο LEX βέβαια έχει αναφερθεί σε στίχους του στον Mad Clip, έχει ανέβει στη σκηνή με τον Light και γενικά ποτέ δεν έχει εκφραστεί αρνητικά, με λόγια ή lyrics, για τον μπαμπούλα της εποχής, την trap μουσική. Η συνεργασία μεταξύ των δύο, ωστόσο, θεωρήθηκε παράταιρη και αφορμή κριτικής για τον LEX ο οποίος σιγά-σιγά υψωνόταν στον ουρανό ως κάτι μη ανθρώπινο.
Προσπαθώντας να καταλάβουμε τον κόσμο μέσω του ΛΕΞ
Η rap μουσική έχει εδώ και καιρό γίνει mainstream. Δεν αφορά μόνο συγκεκριμένες ηλικίες και συγκεκριμένες γειτονιές. Δημιουργεί hits, φέρνει χρήματα, φτιάχνει διασημότητες, μπαίνει στα μεγαλύτερα labels, έχει παραγωγάρες ανάλογες της pop και παράγει λόγο με τρομερή επίδραση διαμορφώνοντας εικόνες και συνειδήσεις.
Ως αντίδραση σε αυτή τη νέα συνθήκη προσπαθούμε κάπως να κατανοήσουμε την πραγματικότητα με τον πιο εύκολο τρόπο του κόσμου: Χωρίζοντας τα πράγματα σε καλά και σε κακά, σε ηθικό πανικό και σε αποθέωση, σε μπαμπούλες και προφήτες. Ο Light είναι o διάβολος και ο LEX είναι ο Μεσσίας.
Στην πραγματικότητα, ο LEX και ο Light, εκπροσωπούν μία κοινή μουσική κουλτούρα. Ο καθένας φυσικά με τον τρόπο του, τους σκοπούς του, με το κοινό και με τις αναφορές του. Κι αν κάποτε είχε νόημα η διάκριση της trap από τη rap μουσική για να καταλάβουμε τι είναι αυτό το υποείδος, πλέον το νόημα αυτό έπαψε να υπάρχει.
Rappers δοκιμάζουν θεματικές (αλλά και μουσικές) που είναι πολύ πιο κοντά στην trap τροπικότητα. Από την άλλη, trappers ψάχνουν τις ρίζες τους. To ίδιο το κομμάτι του Light στο οποίο συμμετέχει και ο LEX, σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστεί trap. Συχνά δε οι μεν και οι δε μπορεί να μοιράζονται και σε κοινούς κύκλους. Παρ' όλα αυτά αποτελούν μέρος ενός διπόλου.
Eνός διπόλου που λειτουργεί ως πεπατημένη και χωρίζει εκ νέου το ποιοτικό από το ευτελές και το εμπορικό από το αυθεντικό. Η trap μουσική είναι κάτι απαγορευμένο, κάτι που λειτουργεί ως μετωνυμία των άθλιων καιρών μας. Η rap του LEX είναι κάτι ανόθευτο, κάτι που γεννιέται στον δρόμο, κάτι με το οποίο η μαμά σου σε αφήνει να κάνεις παρέα.
Διαβάστε Επίσης: Γιατί ο ΛΕΞ πρέπει να πάρει θέση για το αίσχος που κυκλοφόρησε ο Light
Με απλά λόγια, ο μόνος λόγος που συνεχίζει να υπάρχει να υπάρχει αυτή η διάκριση είναι ουσιαστικά πως λειτουργεί ως τρόπος κατανόησης του κόσμου για όσους δεν τον πολυκαταλαβαίνουν. Φοβούνται γι’ αυτόν (trap) και ψάχνουν Μεσσίες μέσα στη λάσπη (LEX).
Ο οικείος LEX και η ανοίκεια trap
Και ο καθένας γίνεται εκπρόσωπος τελείως διαφορετικών πραγμάτων. Ο Light και η trap μουσική είναι κακοί πρώτα από όλα γιατί αντιπροσωπεύουν κάτι το ανοίκειο. Τον LEX από την άλλη τον νιώθουν πιο οικείο. Τον καταλαβαίνουν, μπορούν να τον αναλύσουμε, μπορούν να παράγουν ως και ακαδημαϊκό λόγο γι' αυτόν. Ο βασικός κανόνας βέβαια είναι πως το να νιώθεις κάτι δεν σημαίνει και ότι είναι αλήθεια.
Όταν, λοιπόν, κατηγορούμε τον ΛΕΞ που συνεργάστηκε με τον Light, είναι σαν να βάζουμε σε παρένθεση το τι είναι οι ίδιοι, φτιάχνοντας αντιφάσεις και προδοσίες στη βάση των φαντασιώσεων που έχουμε για το τι είναι ο καθένας.
Αυτή η συνεργασία θεωρείται κατακριτέα για πολλούς λόγους. Πρώτα από όλα όμως είναι γιατί μπερδεύει το φίλτρο του κόσμου μας. Το γεγονός ότι ο καλός πήγε με τους κακούς. Ο Μεσσίας έκανε feat στον διάβολο. Οι στίχοι του Light, ειδικά αν τους δεις αποπλαισιωμένα, είναι αισχροί και μισαναπηρικοί. Δεν είναι οι πρώτοι. Πιθανότητα, βέβαια, δεν θα τους μαθαίναμε καν αν δεν είχε προηγηθεί η συνεργασία με τον LEX.
Τους είχε ακούσει; Πιθανότατα όχι. Ήξερα πού έμπλεκε και σε τι κινδύνους έμπλεκε; Πιθανότατα ναι. Όλα αυτά όμως δεν έχουν καμία απολύτως σημασία.
Ο LEX είναι πρώτα και κύρια rapper. Το ότι οι στίχοι του είναι πολιτικοί δεν κάνουν τον ίδιο πολιτικό. Οι άνθρωποι τον ακούν, δεν τον ψηφίζουν. Τον κρίνουμε για τους στίχους του και όχι για τις παρέες του. Τον ακούν γιατί τους εκφράζει, όχι γιατί θα τους σώσει.
Με αυτή τη λογική, όσο και αν φαίνεται παράταιρο, αυτή η συνεργασία είχε πράγματι πολλούς λόγους να μη γίνει. Είχε όμως ακόμα περισσότερους να γίνει.
Δείτε το τελευταίο επεισόδιο του Έχω Μια Απορία για τον Λεξ:
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
