Το virtue signaling, η «επίδεξη ηθικής αρετής» ήταν μια τάση που όρισε τη δεκαετία του 2010. Ήταν μια εποχή όπου ο κόσμος έμαθε να δείχνει λίγο παραπάνω ενδιαφέρον για τις μειονότητες του έθνους, για τους ανθρώπους με διαφορετικό σεξουαλικό αυτοπροσδιορισμό, ήταν μια εποχή που οι «ρευστές» ταυτότητες φύλου απέκτησαν ορατότητα. Συλλογικότητες διεκδίκησαν το δικαίωμα στη διαφορετικότητα, περσόνες μιας άλλης εποχής με λόγο διχαστικό και τοξικό, απομονώθηκαν (ενίοτε με τρόπο απότομο και υπερβολικά επιθετικό), με μεθόδους που ορίστηκαν γενικά, ως cancel culture.
Μια μορφή νέου κοινωνικού κεφαλαίου είχε εμφανιστεί μπροστά μας. Μια νέα μορφή διεκδίκησης ελευθερίας, που διαδόθηκε κάπως άγαρμπα μέσα από τα social media, που έγινε ένα με το κίνημα #metoo έφτασε στο αποκορύφωμα της στην εποχή του κορωνοϊού, την εποχή δηλαδή, που η ίδια η έννοια της ατομικής ελευθέριας δέχθηκε σοβαρούς κλυδωνισμούς από την πανδημία και τους περιορισμούς της.
Μέχρι να φτάσουμε στη διπλή άνοδο του Έλον Μασκ και του Ντόναλντ Τραμπ, είχαν υπάρξει κάποια προειδοποιητικά σημάδια πως η cancel culture δεν ήταν τόσο λειτουργική όσο κάποιοι πιστεύανε. O Ρίκι Ζερβέ, εδώ και επτά χρόνια κατηγορείται για anti-trans σάτιρα. Το 2022 αντέδρασε, δηλώνοντας στο BBC ότι «όταν κάνεις χιούμορ για κάτι, δεν σημαίνει ότι είσαι εναντίον του» και παρέμεινε πιστός σε αυτή τη θέση, ότι η σάτιρα πρέπει να αγγίζει και ζητήματα ταμπού, χωρίς να απολογείται.
Ο Λουί Σ.Κ, μετά το cancel που δέχτηκε, λόγω των κατηγοριών πολλών γυναικών περί σεξουαλικής παρενόχλησης (που αποδέχθηκε πλήρως ο ίδιος), επανήλθε στην κωμωδία, με λόγο ακόμα πιο προκλητικό και ακραίο. Σήμερα κάνει μια ακόμα πολύ επιτυχημένη περιοδεία. Η άσκηση πίεσης μέσα από τα social media για να τεθεί υπόλογο ένα δημόσιο πρόσωπο για τις πράξεις του, μπορεί τελικά, να προκαλέσει αντίστροφά αποτελέσματα.
Σήμερα ο ίδιος ο Ντόναλντ Τραμπ, ο πρώην υπόδικος επιχειρηματίας που εξελέγη για δεύτερη φορά στην προεδρία των ΗΠΑ και ο ίδιος ο Έλον Μάσκ, ένας διανοητικά ανισόρροπος δισεκατομμυριούχος, σε έναν μοναδικό στην ιστορία των ΗΠΑ, ρόλο «πρόεδρου Β`» των ΗΠΑ, είναι τα ζωντανά παραδείγματα πως καμία ηθική αρετή δεν έχει νόημα πια, κανένα cancel δεν υπάρχει λόγος να γίνει σε τίποτα. Ζούμε πλέον, σε αυτό που το περιοδικό Atlantic εύστοχα περιέγραψε ως «η εποχή της ασταμάτητης, απροκάλυπτης επίδειξης κακίας», κάτι που ονομάζει "vice signaling".
Mε άλλα λόγια, είναι η εποχή που δεν ακούγεται καν παράλογο για τον πρόεδρο των ΗΠΑ να λέει πως η Γάζα πρέπει να μετατραπεί σε μια Ριβιέρα της Μέσης Ανατολής. Επιπλέον, σήμερα ο ράπερ Ye (γνωστός και ως Κάνιε Γουέστ), ένας καλλιτέχνης με εμφανή ψυχολογική ανισορροπία, μπορεί να εκρήγνυται δημοσίως, μιλώντας για «woke πολιτικά ορθά σκατά» και να οικειοποιείται με άνεση τον χαρακτηρισμό του ναζιστή.
Στη χώρα μας κάποιοι κουτοπόνηροι ήδη αναφέρονται στη «τυραννία της μειοψηφίας» και πλασάρονται ως αντισυστημικοί σωτήρες, με ένα όνειρο τρελό, να φτιάξουν την ίδια απόχρωση ξανθό-πορτοκαλί χρώματος στα μαλλιά τους με τον σύζυγο της Μελάνια Τραμπ, νυν πρόεδρο των ΗΠΑ. Πόσο θα τον τσάντιζε να τον αποκαλέσει κανείς έτσι.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
