Η 13η Οκτωβρίου του 1972 δεν θα ήταν μια καλή μέρα για εκείνους που πετούσαν πάνω από τις Άνδεις…
Πολλοί σίγουρα θα θυμάστε τη σειρά «Lost». Η σειρά έχει να κάνει με ένα αεροπλάνο που πέφτει σε ακατοίκητο νησί και τις περιπέτειες όσων επέζησαν. Το σενάριο αντιγράφει την πραγματικότητα και – πολλές φορές – την προεκτείνει ή, άλλες πάλι, δεν μπορεί να ακουμπήσει καν ό,τι η μοίρα επιφυλάσσει σε κάποιους.
Διαβάστε επίσης: Σαν σήμερα 11 Οκτωβρίου η καλλονή ηθοποιός Ρουθ Έλντερ ξεκινάει να διασχίσει τον Ατλαντικό με αεροπλάνο – Πέφτει έξω από τις Αζόρες
Αντί για νησί, λοιπόν, βάλτε στο νου σας τις κορφές των Άνδεων και στους ρόλους των «αγνοουμένων» μια ομάδα νεαρών αγοριών που θα βρεθούν αντιμέτωποι με ένα συγκλονιστικό δίλημμα: να πεθάνουν αργά και βασανιστικά ή να φάνε τους συντρόφους τους;
Ήταν μια ομάδα ράγκμπι από την Ουρουγουάη και κάποιοι μέλη οικογενειών των παικτών και φίλοι που ταξίδευαν προς τη Χιλή, όταν το αεροπλάνο συνετρίβη στις κορυφές που ήταν γνωστές με το όνομα «The Valley of Tears».
Ο Ρομπέρτο Κανέσα ήταν τότε 19χρονος φοιτητής ιατρικής. Στα επόμενα χρόνια έγινε ένας από τους πιο γνωστούς παιδοκαρδιολόγους της Ουρουγουάης. Αλλά το μάθημα που πήρε στα βουνά ακόμα τον στοιχειώνει! Στο βιβλίο του: «I had to Survive: How a Plane Crash in The Andes Inspired My Calling to Save Lives», αφηγείται την ιστορία:
Δώδεκα σκοτώθηκαν ακαριαία
Οι 16 από τους 45 επιβαίνοντες στο αεροπλάνο επιβίωσαν. Καμιά από τις 5 γυναίκες δεν επέζησε. Δώδεκα από τους επιβαίνοντες σκοτώθηκαν ακαριαία, ενώ πέντε υπέκυψαν στα τραύματά τους την πρώτη νύχτα. Στις 29 Οκτωβρίου, μια χιονοστιβάδα θα σκοτώσει ακόμα 8. Οι υπόλοιπο έμειναν επί 72 ημέρες σε ακινητοποιημένοι σε ακραίες καιρικές συνθήκες στις κορυφές των δυσπρόσιτων βουνών, σε υψόμετρο 3.600 μ., χωρίς τροφή, με περιορισμένο οξυγόνο, ενώ τα σωστικά συνεργεία είχαν χάσει τα ίχνη τους.
«Φτιάξαμε γυαλιά ηλίου από την πλαστική οθόνη στην καμπίνα του πιλότου. Χρησιμοποιήσαμε το κάτω μέρος των καθισμάτων για χιονοπέδιλα και κατασκευάσαμε αιώρες για άτομα με σπασμένα πόδια», συνεχίζει την αφήγησή του ο Ρομπέρτο Κανέσα.
«Όλοι είχαν έναν ρόλο, και επειδή ήμουν φοιτητής ιατρικής, ήμουν υπεύθυνος για τους τραυματίες. Ήμουν επίσης υπεύθυνος για την απομάκρυνση των νεκρών. Λιώσαμε το χιόνι για να πάρουμε νερό. Με τη μόνωση υαλοβάμβακα από την κουζίνα, κατασκευάσαμε υπνόσακους. Τη νύχτα, χρησιμοποιούσαμε μπάλες ράγκμπι για να ουρούμε, γιατί αν βγαίναμε έξω θα παγώναμε, κυριολεκτικά. Γίνεσαι πολύ σοφός όταν σε περιμένει ο θάνατος…».
«Έπρεπε να φάμε τα πτώματα»
Και η διήγηση του γιατρού έφτασε στο πιο σοβαρό κεφάλαιο της ιστορίας, τον κανιβαλισμό: Κανιβαλισμός είναι όταν σκοτώνεις κάποιον και τον τρως, οπότε στην περίπτωσή μας είχαμε ανθρωποφαγία. Μιλώ γι’ αυτό επί πολλά χρόνια. Έπρεπε να φάμε τα πτώματα των συντρόφων μας, και αυτό ήταν όλο. Η σάρκα είχε πρωτεΐνη και λίπος, τα οποία χρειαζόμασταν για να επιβιώσουμε. Η απόφαση να το δεχτούμε στο μυαλό μας ήταν το πρώτο βήμα και το επόμενο βήμα ήταν να το κάνουμε. Πραγματικά ήταν πολύ σκληρό. Το στόμα μας, δεν ήθελε να ανοίξει. Αισθάνομαι ότι μοιράστηκα ένα κομμάτι των φίλων μου όχι μόνο υλικό αλλά πνευματικό γιατί η θέλησή τους για ζωή, μας μεταδόθηκε μέσω της σάρκας τους. Κάναμε μια συμφωνία τότε, ότι αν πεθάνουμε θα είμαστε ευτυχείς αν το σώμα μας βοηθήσει να επιζήσει η υπόλοιπη ομάδα.
Πολλοί συχνά μας λένε: «Επέζησες επειδή έφαγες ανθρώπους». Για μένα, αυτό δεν ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι. Νομίζω ότι επιβιώσαμε επειδή ήμασταν ομάδα και επειδή καταφέραμε να διασχίσουμε τα βουνά».
«Σημαντική η βοήθεια των φίλων μας»
Και συνεχίζει: «Όταν επιστρέψαμε στην Ουρουγουάη ένα από τα πράγματα που ήθελα να κάνω ήταν να επισκεφτώ τους γονείς εκείνων που δεν τα κατάφεραν. Ένιωσα ότι ήταν καθήκον μου να τους πω τι συνέβη. Τους φέρναμε επιστολές που περιείχαν τις τελευταίες σκέψεις των φίλων μας και ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι η βοήθεια των φίλων μας που πέθαναν ήταν πολύ σημαντική για εμάς».
Τρεις από τους επιβάτες αποφάσισαν να αναζητήσουν βοήθεια τολμώντας να περάσουν τις κορυφές των Άνδεων που απλώνονταν μπροστά τους. Ανάμεσα τους και ο Ρομπέρτο Κανέσα. Μετά δεκαήμερη περιπέτεια στα χιονισμένα βουνά συνάντησαν έναν άνθρωπο που τους περιέθαλψε και ειδοποίησε τις Αρχές. Όλοι τους είχαν πια για νεκρούς. Μέχρι τις 23 Δεκεμβρίου όλοι οι διασωθέντες είχαν μεταφερθεί σε ασφαλές σημείο.
Ο γιατρός πια Ρομπέρτο Κανέσα εξομολογείται το δίδαγμα που πήρε από το δυστύχημα: «Αν έχετε ένα σπίτι, νερό για να πιείτε και αξιοπρεπές φαγητό, είστε τυχεροί. Μην περιμένετε να πέσει το αεροπλάνο σας για να συνειδητοποιήσετε πόσο τυχεροί είστε. Να είσαι ευγνώμονες για τη ζωή!».
Το 1993, η ιστορία του τραγικού δυστυχήματος μεταφέρθηκε στον κινηματογράφο με τίτλο «Οι Επιζήσαντες».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
