Από την πρώτη στιγμή της έκρηξης στο πυρηνικό εργοστάσιο της Ζαπορίζια, η Ευρώπη βρίσκεται σε συναγερμό, καθώς η Ουκρανία διαθέτει ένα μεγάλο αριθμό πυρηνικών αντιδραστήρων, ανάμεσά τους και αυτοί που έχουν καταληφθεί πια από τα ρωσικά στρατεύματα, μετά τον χθεσινό βομβαρδισμό. Οι αντιδραστήρες αυτοί είναι κατασκευασμένοι για να αντέχουν ως ένα βαθμό ακόμη και κάτω από επιθέσεις, όχι όμως και σε έναν... πόλεμο! Η Ουκρανία διαθέτει 15 πυρηνικούς αντιδραστήρες εν λειτουργία και είναι η έβδομη παραγωγός ηλεκτρικής από πυρηνική ενέργεια στον κόσμο, σύμφωνα με τα στοιχεία της Διεθνούς Υπηρεσίας Ατομικής Ενέργειας για το 2020.
Σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση Greenpeace εάν υπάρξουν καταστροφές στον σταθμό της Ζαπορίζια οι επιπτώσεις της ραδιενεργού μόλυνσης θα μπορούσαν να πλήξουν μεγάλα τμήματα ευρωπαϊκού εδάφους για δεκαετίες, περιλαμβανομένης της Ρωσίας. Προς το παρόν, η σημερινή πυρκαγιά δεν προκάλεσε καμία διαρροή ραδιενέργειας.
Διαβάστε ακόμη: Πόλεμος στην Ουκρανία: «Δεν έχουμε αποδείξεις για την Ζαπορίζια» λένε οι ΗΠΑ
Στόχος να μην γίνει νέα... Φουκουσίμα
«Ο κύριος κίνδυνος στην σημερινή συνθήκη είναι η απώλεια του ηλεκτρικού δικτύου, της τροφοδοσίας του σταθμού με ηλεκτρικό ρεύμα. Διότι απαιτείται υδροδότηση και ηλεκτροδότηση για την λειτουργία των συστημάτων ασφαλείας και ψύξης της καρδιάς του αντιδραστήρα», τόνισε η Καρίν Ερβιού, υποδιευθύντρια του Ινστιτούτου Ραδιοπροστασίας και Πυρηνικής Ασφάλειας της Γαλλίας.
Το διακύβευμα είναι η αποφυγή ατυχήματος όπως της Φουκουσίμα (2011), λόγω της απώλειας του συστήματος ψύξης μετά το τσουνάμι. Οι ουκρανικοί αντιδραστήρες διαθέτουν συστήματα επείγουσας ανάγκης, με τέσσερις ομάδες γεννητριών ασφαλείας που υπό κανονικές συνθήκες διαθέτουν καύσιμα για να λειτουργήσουν 7 έως 10 ημέρες.
«Διαθέτουν επίσης κινητό εξοπλισμό, αποθέματα ύδατος για την διαχείριση της κατάστασης και αποφυγή αλλοίωσης της καρδιάς του αντιδραστήρα. Προσφέρουν ένα επίπεδο αντοχής, αλλά όλα εξαρτώνται από το για τι πράγμα μιλάμε. Μία επίθεση μπορεί επίσης να πλήξει ένα άλλο τμήμα του περιβλήματος και να προκαλέσει ατύχημα αν προκαλέσει βλάβη τα συστήματα ασφαλείας», λέει η Καρίν Ερβιού.
«Βασικό να μην ''πειράχτηκε'' ο αντιδραστήρας»
Ο στρατηγικός αναλυτής, Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος, μιλώντας στην ΕΡΤ3 σχετικά με την κατάληψη του πυρηνικού εργοστασίου από τη Ρωσία και τον βομβαρδισμό που προηγήθηκε, είπε ότι διπλωματικά πρόκειται για ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί της Ρωσίας με την κυβέρνηση Ζελένσκι, αλλά για τα επίπεδα ασφαλείας, προς το παρόν δεν υπάρχει φόβος: «Από τη ρωσική κατοχή του πυρηνικού εργοστασίου στη Ζαπορίζια δεν υπάρχει κάποιος φόβος. Ο φόβος, που υπήρχε ήταν μη τυχόν είχε εκκληθεί ραδιενέργεια από τον αντιδραστήρια μετά από μία επιχείρηση.
Δεν ξέρουμε, εικάζουμε ότι ήταν με ρωσικά πυρά, οι Ρώσοι λένε ότι ήταν Ουκρανοί. Όπως και να' χει, το θέμα είναι να μην πειράχτηκε ο αντιδραστήρας και να μην έχει εκκληθεί ραδιενέργεια. Από εκεί και πέρα, όπως είδαμε και στην περίπτωση του Τσερνόμπιλ και οι Ρώσοι και οι Ουκρανοί φαντάζομαι ότι θα πράξουν τα δέοντα ώστε να μην υπάρχει το παραμικρό πρόβλημα», ανέφερε μεταξύ άλλων ο κ. Λαμπρόπουλος.
Το... κακό προηγούμενο του Τσερνόμπιλ
Η Ουκρανία είναι μία από τις χώρες που εξαρτώνται περισσότερο από την πυρηνική ενέργεια, με περισσότερο του 50% της ενέργειας να προέρχεται από πυρηνικούς σταθμούς. Πρόκειται για αντιδραστήρες σοβιετικής και στην συνέχεια ρωσικής κατασκευής, τύπου VVER, που βασίζονται σε δύο διαφορετικές τεχνολογίες, ισχύος 440 και 1.000 MW αντίστοιχα. Οι VVER είναι αντιδραστήρες πεπιεσμένου ύδατος. Οι έξι αντιδραστήρες που είναι συγκεντρωμένοι στο μεγαλύτερο πυρηνικό σταθμό της Ευρώπης στην Ζαπορίζια, της νότιας Ουκρανίας, που επλήγη από τους ρωσικούς βομβαρδισμούς και προκάλεσαν πυρκαγιά σε παρακείμενο κτίριο, τέθηκαν σε λειτουργία μεταξύ του 1985 και του 1995.
Στο ίδιο πολεμικό έδαφος, βρίσκονται επίσης οι αντιδραστήρες του σταθμού του Τσερνόμπιλ, η λειτουργία των οποίων σταμάτησε μετά την καταστροφή του 1986, τη σοβαρότερη στην Ιστορία της πυρηνικής ενέργειας. Ο αντιδραστήρας νο4, στον οποίο συνέβη το ατύχημα, αρχικά καλύφθηκε από μία προσωρινή σαρκοφάγο και στη συνέχεια από έναν θόλο η κατασκευή του οποίου ολοκληρώθηκε το 2017. Οι σημερινοί αντιδραστήρες της Ουκρανίας είναι διαφορετικής τεχνολογίας, που θεωρείται περισσότερο ασφαλής. Η ανάπτυξη της πυρηνικής ενέργειας στην χώρα ξεκίνησε κατά την δεκαετία του 1970 με την κατασκευή του σταθμού του Τσερνόμπιλ.
Ο διεθνής οργανισμός που προωθεί την πυρηνική ενέργεια και υποστηρίζει τις εταιρείες που αποτελούν την παγκόσμια πυρηνική βιομηχανία (World Nuclear Association) ανέφερε: «Αν και η ουκρανική πυρηνική βιομηχανία συνδεόταν στενά με την Ρωσία επί πολλά χρόνια, παρέμεινε ωστόσο σχετικά σταθερή κατά την διάρκεια των μεταβολών που συντελέστηκαν, όταν η Ουκρανία ανεξαρτητοποιήθηκε από την πρώην Σοβιετική Ενωση».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
