Με την κατάθεση της πρώην προέδρου της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου, που το 2018 κατέθεσε μία από τις πρώτες μηνύσεις για τη φονική πυρκαγιά στο Μάτι ζητώντας να ασκηθούν ποινικές διώξεις σε βαθμό κακουργήματος, συνεχίστηκε η δίκη ενώπιον του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών.
«Η υπόθεση του Ματιού δεν αφορά ένα ατύχημα, δεν έγινε κατά λάθος ήταν έγκλημα, οι ανθρώπινες ζωές χάθηκαν με κακουργηματική ευθύνη αυτών που δεν έπραξαν τα δέοντα και μέχρι σήμερα εκκρεμεί η εξέταση αυτής της ευθύνης. Εκείνη την ημέρα υπήρχε πρόβλεψη κινδύνου πυρκαγιάς 4, πρόβλεψη δυτικών ανέμων. Ήταν εν γνώσει όλων των υπευθύνων, κυβερνητικών κλπ και ο κίνδυνος της πυρκαγιάς και η πρόβλεψη των ανέμων. Είναι γνωστό της πάσι ότι στο Νταού Πεντέλης πιάνει φωτιά κάθε χρόνο. Αυτός που γνωρίζει, οφείλει να προβλέψει αυτό που όλοι γνωρίζουν, πως φωτιά στο Νταού και δυτικοί άνεμοι, σημαίνει πως η φωτιά πάει στο Μάτι. Ενώ είχαμε αυτές τις ενδείξεις, ο ίδιος ο Πρωθυπουργός λέει ότι ξέραμε από χθες, την ημέρα εκείνη δεν ελήφθη, μέχρι να ξεσπάσει πυρκαγιά και αφού ξέσπασε, κανένα από τα μέτρα πρόβλεψης, διαφύλαξης ανθρωπίνων ζωών, σχεδιασμού ενός πλάνου εκκένωσης κ.λ.π.», είπε η Ζωή Κωνσταντοπούλου.
Η κυρία Κωνσταντοπουλου σημείωσε πως όπως δεν κινητοποιήθηκαν οι μηχανισμοί κατάσβεσης της πυρκαγιάς, έτσι δεν κινητοποιήθηκαν και οι μηχανισμοί διάσωσης. «Αντίθετα κινητοποιήθηκε ένας μηχανισμός παραπληροφόρησης και διαστρέβλωσης της αλήθειας» κατέθεσε η κυρία Κωνσταντοπούλου, προσθέτοντας: «Ένωσαν τις δυνάμεις τους για να σκηνοθετήσουν αυτή τη συνέντευξη τύπου. Αμέσως λειτούργησε ένστικτο αυτοπροστασίας και κάλυψης εαυτού. Βρέθηκα στο Μάτι αμέσως επόμενη ημέρα περπάτησα ανάμεσα στα καμένα αυτοκίνητα και σπίτια και μίλησα με πολλούς ανθρώπους. Δε θα ξεχάσω ότι βγήκε μία γυναίκα, αλλόφρων και πανικόβλητη, με μεγάλη αγωνία κι δάκρυα στα μάτια, ήρθε στη καγκελόπορτα και με φώναξε και με ρώτησε αν βρέθηκαν άνθρωποι στη θάλασσα. Μου εξήγησε ότι ήταν στη θάλασσα με πολλούς ανθρώπους οι οποίοι άρχισαν να χάνονται και είχε αγωνία αν βρέθηκαν. Θα ήταν γεμάτη η αίθουσα αν βρίσκονταν κοντά μας εκείνοι που χάθηκαν». Η κατάθεση της Ζωής Κωνσταντοπούλου θα συνεχιστεί αύριο Τρίτη (31/1).
Μάτι: «Η τελευταία του λέξη ήταν "γιατί"»
Νωρίτερα κατέθεσε η Zoe Maria Holohan που έχασε τον σύζυγό της στη φωτιά και η ίδια τραυματίστηκε σοβαρά με αποτέλεσμα να μην μπορεί να εργαστεί. «Είχαμε παντρευτεί μόνο τέσσερις ημέρες και ήμασταν στη Ραφήνα για το γαμήλιο ταξίδι. Ξυπνήσαμε το πρωί, φάγαμε το ωραίο πρωινό μας και καθίσαμε στην πισίνα. Κολυμπήσαμε και ο σύζυγος μου πήρε τηλέφωνο τη μητέρα του επειδή ήταν τα γενέθλια της. Ηταν και το τελευταίο τηλέφωνο του. Κάναμε έρωτα για τελευταία φορά και κοιμηθήκαμε», είπε στην αρχή της κατάθεσής της.
«Ο Μπράιαν καθόταν στην μπαλκονόπορτα και είχε ήδη πιάσει φωτιά ο κήπος. Εκλεισε τις πόρτες και μου είπε να κλείσουμε και την πίσω πόρτα. Έτρεξα και είδα ότι ο πίσω κήπος είχε πιάσει επίσης φωτιά. Καταλάβαμε ότι έπρεπε να τρέξουμε για τη ζωή μας. Πηδήξαμε μέσα στο αυτοκίνητο και προσπαθήσαμε να ανοίξουμε την γκαραζόπορτα, αλλά είχε κοπεί το ρεύμα. Προσπαθήσαμε να ανοίξουμε με ένα κλειδί, αλλά δε δούλευε. Ξοδέψαμε χρήσιμα λεπτά εκεί. Με βοήθησε ο Μπράιαν να πηδήξω τα κάγκελα. Οταν τα πήδηξα, τραυματίστηκα στο γόνατο μου, πονούσα αλλά δε σκεφτόμουν το γόνατο. Πήδηξε και ο Μπράιαν αλλά καταλάβαμε ότι είχε πιάσει μεγάλη φωτιά. Βγήκαμε στο δρόμο αλλά υπήρχε καπνός παντού. Τρέξαμε προς το σημείο που πιστεύαμε πως ήταν η θάλασσα». Η γυναίκα συνειδητοποίησε πως τα πόδια της είχαν πιάσει φωτιά και όσο έτρεχαν συνάντησαν ένα αυτοκίνητο και μπήκαν στο πορτμπαγκάζ για να σωθούν.
«Ζήτησα από τον οδηγό να μας βάλει στο πορτμπαγκάζ. Οι φλόγες μας ερχόταν συνεχώς κατά πάνω μας. Το χέρι μου κόλλησε στο καπό. Όλο το σώμα μου είχε πιάσει φωτιά. Φωτιά έπιασαν και τα ρούχα του Μπράιαν. Το αυτοκίνητο ξαφνικά τράκαρε σε ένα δέντρο. Το δέντρο έπεσε πάνω σε εμάς, ο Μπράιαν άρχισε να φωνάζει και δεν μπορούσα να τον κρατήσω από το χέρι. Έπεσε από το αυτοκίνητο μέσα στη φωτιά. Η τελευταία του λέξη ήταν "γιατί". Προσπάθησα να του φωνάξω, ήθελα να ακούσει πόσο τον αγαπούσα και ότι ήταν ο καλύτερος σύζυγος. Ήξερα ότι είχε πεθάνει. Καθόμουν στο πορτμπαγκάζ και αισθάνθηκα ότι ήταν το φέρετρο μου». Την Zoe Maria Holohan εντόπισε τελικώς ένας πυροσβέστης και την έβαλε σε ασθενοφόρο: «Κοίταξα τα χέρια μου, είχε αρχίσει να βγαίνει το δέρμα μου, ήταν σαν ταινία τρόμου, από το ένα μάτι δεν έβλεπα. Τα μαλλιά μου είχαν κολλήσει στο σώμα μου, κομμάτια του φορέματος φλέγονταν ακόμα. Τα παπούτσια μου καίγονταν. Νόμιζα ότι έβραζα. Ζήτησα να μου βγάλουν ρούχα».
«Το πρόσωπό μου είχε λιώσει»
Στο νοσοκομείο επικρατούσε χάος ενώ όπως είπε η μάρτυρας ενώ εκείνη ούρλιαζε από τον πόνο, κάποιοι γύρω της γελούσαν. «Δε γνωρίζω γιατί γέλαγαν και ένας που μίλαγε καλά αγγλικά μου είπε να σκάσω και έσκασα. Αισθανόμουν έτσι και αλλιώς ότι θα πεθάνω. Με έβγαλαν από τα επείγοντα, με πήγαν σε άλλο όροφο και νομίζω πως ήταν επειδή είχα ιδιωτική ασφάλιση. Με έβαλαν σε δωμάτιο με παράθυρο. Έβλεπα το πρόσωπο μου. Το μισό πρόσωπο είχε μαυρίσει και λιώσει. Το μάτι μου ήταν κλειστό. Τώρα μπορώ να δω. Καθόμουν και περίμενα να πεθάνω. Αισθανόμουν ότι όλο το σώμα μου τρώγονταν. Έκλεισα τα μάτια μου και περίμενα θάνατο. Ήρθε μία γυναίκα από την Ιρλανδική πρεσβεία. Την αναγνώρισα. Αποδείχθηκε ότι ήμασταν μαζί στο κολέγιο και σπουδάσαμε αρχαία ελληνικά. Για αυτό ήρθαμε εδώ. Ήταν το όνειρο μου» ανέφερε η μάρτυρας που στη συνέχεια με παρέμβαση της πρεσβείας νοσηλεύτηκε σε ιδιωτική κλινική.
Κάποιες ημέρες μετά έμαθε πως βρέθηκε η σορός σου συζύγου της από τον αδελφό της. «Είχα την ελπίδα ότι θα είχε σωθεί…Ήμουν στο νοσοκομείο για ένα μήνα. Κάθε 2-3 ημέρες έκανα χειρουργεία. Τα πόδια μου είχαν καεί σε μεγάλο βαθμό. Πίστευα πως δεν περπατήσω ξανά. Στο "Μητέρα" όλα τα χειρουργεία ήταν για σωθώ. Έχω κάνει 30 με 33 χειρουργεία» είπε.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
