Από τη χούντα των Συνταγματαρχών, μέχρι την πάγια ρητορική των ακραίων, αλλά και των συντηρητικών πολιτικών παρατάξεων στη χώρα, η «ελληνική οικογένεια» φαντάζει ως ένα δυνατό χαρτί για την προσέλκυση ψήφων και την αύξηση της δημοτικότητας, ωστόσο ελάχιστοι ασχολήθηκαν σοβαρά και επί της ουσίας με το πώς θα εξελιχθεί και θα βελτιωθεί ο πυρήνας της κοινωνίας.
Τελευταίο «χτύπημα» είναι η φρικιαστική υπόθεση με τον αστυνομικό της Βουλής, τα παιδιά του οποίου φαίνεται ότι βίωναν τον απόλυτο εφιάλτη.
Αυτή, πάντως δεν ήταν η πρώτη φορά που σοκάρουν την κοινή γνώμη αποκαλύψεις για το τι γίνεται πραγματικά πίσω από τις κουρτίνες και μέσα στις ντουλάπες της ελληνικής οικογένειας.
Κωσταλέξι
Στις 7 Νοεμβρίου 1978 αποκαλύφθηκε μια υπόθεση που έγινε θέμα συζήτησης για χρόνια σε ολόκληρη τη χώρα και μνημονεύεται μέχρι σήμερα.
Ήταν η μέρα που η αστυνομία εντόπισε μέσα σε ένα υπόγειο στο χωριό Κωσταλέξι μια έντρομη γυναίκα, που δεν μιλούσε, είχε άδειο βλέμμα και έβγαζε μόνο κραυγές.
Η γυναίκα έμοιαζε με αγρίμι, σύμφωνα με δημοσιεύματα της εποχής. Για κρεβάτι είχε μια κούτα.
Ο λόγος για την 47χρονη Ελένη Καρυώτη, που ζούσε αιχμάλωτη στο υπόγειο του σπιτιού της.
Είχε προηγηθεί τηλεφωνική καταγγελία στον σταθμό χωροφυλακής της περιοχής. Ο άγνωστος είχε πει στις αρχές ότι σε κάποιο σπίτι του χωριού ζούσε κλειδωμένη και σε άθλιες συνθήκες, μια νεαρή κοπέλα.
Πώς βρέθηκε «φυλακισμένη» στο σπίτι της; Τα ΜΜΕ της εποχής έκαναν λόγο για απόφαση των γονιών της εξαιτίας απαγορευμένου έρωτα τα χρόνια του εμφυλίου, όμως η αλήθεια ήταν διαφορετική.
Όπως αποκάλυψε η εκπομπή «Μηχανή του Χρόνου», η Ελένη ταλαιπωρούνταν από ψυχική διαταραχή και μάλιστα νοσηλεύτηκε πριν την αιχμαλωσία της, το 1950, στο Δαφνί.
Ο πατέρας της αποφάσισε να την πάρει από το ίδρυμα «για να μην φορτώσει την οικογένεια με το στίγμα του τρελού» και την έκλεισε για 29 χρόνια στο υπόγειο...
Υπόθεση Δουρή
Στις 31 Δεκεμβρίου του 1993 το έγκλημα της Ερμιόνης συγκλόνισε το Πανελλήνιο.
Ο 6χρονος Νίκος, γιος του Μανώλη και της Γεωργίας Δουρή βρέθηκε νεκρός και μάλιστα είχε κακοποιηθεί σεξουαλικά.
Το πτώμα του ήταν κρυμμένο σε έναν μαντρότοιχο αλάνας, που βρισκόταν σε κοντινή απόσταση από το σπίτι της οικογένειας.
Σύμφωνα με το πόρισμα του ιατροδικαστή, το παιδί είχε πεθάνει από ασφυξία και είχε βιαστεί.
Τις επόμενες ημέρες η φρίκη γιγαντώνεται: Η αστυνομία συλλαμβάνει τον πατέρα, ο οποίος ομολογεί για το έγκλημα.
Στην ανάκριση ο Μανώλης Δουρής προσπαθεί να δικαιολογηθεί και επικαλείται ψυχολογικά προβλήματα. Όντως το 1974 είχε πολεμήσει στην Κύπρο και νοσηλεύτηκε.
Τα προβλήματα επιδεινώθηκαν και αργότερα υποστήριζε ότι έπασχε από μια ασθένεια που του προκαλούσε κρίσεις και του θόλωνε το μυαλό. Επίσης, είχε παραδεχθεί, ότι έπαιρνε πολλά ηρεμιστικά φάρμακα.
Στις 24 Φεβρουαρίου του 1996, ο Μανώλης Δουρής έδωσε τέλος στη ζωή του μέσα στο κελί στις φυλακές της Τρίπολης.
Οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι τον βρήκαν κρεμασμένο με το καλώδιο της τηλεόρασης.
Ωστόσο, τα σενάρια για την υπόθεση Δουρή άρχισαν να φουντώνουν. Ήταν αυτοκτονία; Δεν άντεξε το λιντσάρισμα στις φυλακές; Ή μήπως δεν μπορούσε να διαχειριστεί το γεγονός ότι ήταν στη φυλακή για ένα έγκλημα που δεν διέπραξε;
Οι παραπάνω απορίες εκφράστηκαν δεόντως από τις εφημερίδες της εποχής, στις οποίες η υπόθεση Δουρή ήταν πρωτοσέλιδο για αρκετό καιρό.
Γλυκά Νερά
Ένας νεαρός άνδρας μιλούσε συγκλονισμένος ενώπιον των δημοσιογράφων το απόγευμα της 11ης Μαΐου 2021 για τη φρικτή δολοφονία της συζύγου του μπροστά στα μάτια του, στο σπίτι τους στα Γλυκά Νερά. Δίπλα στο άψυχο κορμί της Καρολάιν Κράουτς ήταν το παιδί του ζευγαριού, ενώ στο σπίτι εντοπίστηκε νεκρός και ο σκύλος της οικογένειας.
Μετά από 37 ημέρες και ενώ είχε δώσει το παρών συντετριμμένος στην κηδεία της συζύγου του, ο Μπάμπης Αναγνωστόπουλος ομολόγησε στους αστυνομικούς πως δεν είχαν εισβάλει ληστές στο σπίτι, ούτε τον έδεσαν χειροπόδαρα. Φονιάς ήταν ο ίδιος.
Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο της Αθήνας τον έκρινε ομόφωνα ένοχο, χωρίς να αναγνωρίσει ελαφρυντικά για τη δολοφονία της συζύγου του Κάρολαιν, τη θανάτωση του σκύλου της οικογένειας καθώς και για τις ψευδείς αναφορές του στις αρχές.
Κωστής Πολύζος
Ο Κωστής Πολύζος εξαφανίστηκε από το σπίτι του στη Σιάτιστα Κοζάνης στις 18 Φλεβάρη του 2011.
Τότε η μητέρα του και ο ανήλικος αδελφός του έλεγαν στην Αγγελική Νικολούλη και την εκπομπή Φως στο Τούνελ, ότι ένα άγνωστο αυτοκίνητο σταμάτησε έξω από το σπίτι, ο Κωστής φάνηκε να γνωρίζει τον οδηγό, επιβιβάστηκε σε αυτό και από τότε δεν τον ξαναείδαν.
Στις 26 Σεπτεμβρίου του 2011, σκυλιά ξέθαψαν από χωράφι του πατριού του Κωστή το πτώμα του άτυχου 23χρονου.
Το σημείο είχε καλυφθεί με κλαδιά και ήταν απορίας άξιο πως η οικογένεια δεν το είχε αντιληφθεί. Πατριός και μητέρα δεν είχαν δηλώσει ποτέ στην αστυνομία το συγκεκριμένο χωράφι στο οποίο διατηρούσαν αποθήκη με κυψέλες για τα μελίσσια τους.
Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Δυτικής Μακεδονίας έκρινε ένοχους και σε δεύτερο βαθμό τη μητέρα του και τον πατριό του Κωστή. Τους επέβαλε ισόβια κάθειρξη χωρίς ελαφρυντικά.
Το ζευγάρι αρνείται την ενοχή του.
Από το φιλικό περιβάλλον του θύματος προκύπτει ότι ενδεχομένως το κίνητρο να είχε να κάνει με κάποιο δάνειο στο όνομα του 23χρονου.
Θεόφιλος Σεχίδης
Άναυδη έμεινε η κοινή γνώμη στις 8 Αυγούστου του 1996 όταν έγινε γνωστό ότι ένας 24χρονος από τη Θάσο δολοφόνησε και τεμάχισε πέντε μέλη της οικογένειάς του στις 19 και 20 Μαΐου, διότι πίστευε πως εκείνοι είχαν συνωμοτήσει εναντίον του με σκοπό να τον σκοτώσουν.
- Ο Θεόφιλος Σεχίδης σκότωσε πρώτα τον 58χρονο θείο του, τον οποίο έσπρωξε από γκρεμό της Ακρόπολης του Λιμένα στη Θάσο, μετά από λογομαχία.
- Στη συνέχεια, πυροβόλησε τον 55χρονο πατέρα του, Δημήτρη, επειδή ο κρατούσε μαχαίρι.
- Έπειτα, σκότωσε την 48χρονη μητέρα του, Μαρία, την οποία αποκεφάλισε.
- Η 27χρονη αδερφή του, Έμμυ και η 75χρονη γιαγιά του, Ερμιόνη, ήταν τα δύο τελευταία θύματα.
Ο Σεχίδης αφαίρεσε τους εγκεφάλους των θυμάτων και τους διατήρησε στο ψυγείο, για «μεταγενέστερη μελέτη».
Τεμάχισε όλα τα πτώματα με αλυσοπρίονα, εκτός από αυτό του θείου του, τα τοποθέτησε σε σακούλες σκουπιδιών και τα πέταξε στη χωματερή της Καβάλας.
Ο Σεχίδης καταδικάστηκε σε πέντε φορές ισόβια.
Βρέθηκε νεκρός στις 12 Φεβρουαρίου 2019 στο ψυχιατρείο των φυλακών Κορυδαλλού. Η πιθανότερη αιτία θανάτου ήταν η ανακοπή καρδιάς.
Έπειτα από παρακολούθηση της συμπεριφοράς του Σεχίδη, ψυχίτατροι συμπέραναν ότι πάσχει από σχιζότυπη διαταραχή προσωπικότητας, χωρίς όμως να χρήζει περίθαλψης, και του καταλογίστηκε «πλήρης ευθύνη και επίγνωση των πράξεών του».
Ωστόσο, τονίστηκε η οικογενειακή του κατάσταση, η οποία είχε ιδιαιτερότητες και είχε ως αποτέλεσμα ο Σεχίδης να έχει βιώσει πολύ δύσκολες καταστάσεις.
Το 2010, ο ψυχίατρος του Οργανισμού Κατά των Ναρκωτικών του Αττικού Νοσοκομείου, Γεώργιος Τζεφεράκος, δήλωσε ότι ο Σεχίδης πάσχει από σχιζοφρένεια, και όχι από σχιζότυπη διαταραχή.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
