Το 1970 με το ζεϊμπέκικο που χόρεψε, την ώρα που έκαιγε τα προσωπικά του αντικείμενα, στην ταινία Ορατότης Μηδέν, ο Νίκος Κούρκουλος έκαιγε και πολλές... γυναικείες καρδιές, ενώ δημιουργούσε και μια από τις εμβληματικότερες σκηνές στην ιστορία του ελληνικού κινηματογράφου. Ο Νίκος Κούρκουλος, γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 5 Δεκεμβρίου του 1934. Γέννημα θρέμμα της περιοχής του Ζωγράφου αρχικά δεν είχε καμία επαφή με τον χώρο του θεάματος. Η μεγάλη του αγάπη ήταν ο αθλητισμός. Το ποδόσφαιρο. Ήδη στο γυμνάσιο ήταν ποδοσφαιριστής του Παναθηναϊκού!
Όπως ήδη είχε πει σε παλαιότερη συνέντευξή του, το θέατρο μπήκε στη ζωή του εντελώς τυχαία. Διαβάζοντας βιβλία για το θέατρο του «καρφώθηκε» η ιδέα να γίνει ηθοποιός. Και όπως αποδείχθηκε είχε απόλυτο δίκιο.
Ο άνθρωπος που τον βοήθησε στα πρώτα του βήματα ήταν ο αξεπέραστος Μάνος Κατράκης. Εκείνος ήταν που τον καθοδήγησε να δώσει εξετάσεις στην Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου. Πέτυχε, σπούδασε και αποφοίτησε το 1958. Ενδεικτικό της λάμψης του Κούρκουλου ήταν πως ακριβώς την επόμενη χρονιά βρέθηκε να παίζει τον πρώτο του ρόλο στο θέατρο στο πλευρό της Έλλης Λαμπέτη και του Δημήτρη Χορν, στην «Κυρία με τις Καμέλιες» του Αλέξανδρου Δουμά.
Πρωταγωνιστής σε θέατρο και κινηματογράφο
Ο Κούρκουλος είχε «άστρο» και αυτό ήταν ξεκάθαρο. Είχε μια μοναδική λάμψη. Έκανε τον σκληρό στις ταινίες και όμως εξέπεμπε μια καλοσύνη μοναδική.Γρήγορα αναδείχθηκε σ' έναν από τους σημαντικότερους πρωταγωνιστές του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου. Ερμήνευσε πρωταγωνιστικούς ρόλους στο αρχαίο ελληνικό δράμα και σε μεγάλα κλασικά, αλλά και σύγχρονα έργα του αμερικάνικου και του ευρωπαϊκού θεάτρου. Πρωταγωνίστησε, ανάμεσα σε άλλα, στη Μήδεια (1959) και τον Ορέστη (1971) του Ευριπίδη, στον Οιδίποδα Τύραννο (1982) και στον Φιλοκτήτη (1991) του Σοφοκλή, στο αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, που ήταν και η τελευταία του θεατρική εμφάνιση.
Παράλληλα, ως επικεφαλής θιάσων, αλλά και δικού του θεάτρου στην Αθήνα, πρωταγωνίστησε σε δεκάδες έργα. Ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου. Πρωταγωνίστησε σε περισσότερες από 30 ταινίες, μεταξύ των οποίων «Ο κατήφορος», «Κοινωνία ώρα μηδέν», «Η κυρία δήμαρχος», «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», «Αδίστακτοι», «Ορατότης μηδέν», «Ο Αστραπόγιαννος» κ.ά. Τιμήθηκε δύο φορές με το Α' Βραβείο Ερμηνείας στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης: το 1965 για τους «Αδίστακτους» και το 1970 για τον «Αστραπόγιαννο».
Όραμά του, το οποίο κατάφερε να υλοποιήσει, ήταν η αποκατάσταση του Εθνικού Θεάτρου για το οποίο όταν ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση είχε πει πως «ήταν ένας σάπιος οργανισμός που είχαν μείνει μόνο τα κόκαλα».
Ο Νίκος Κούρκουλος, έφυγε από τη ζωή στις 30 Ιανουαρίου του 2007 μετά από μακροχρόνια μάχη με τον καρκίνο.
Η διπλή τραγωδία που σημάδεψε τη ζωή του
Ο Νίκος Κούρκουλος ήταν το δεύτερο από τα τέσσερα παιδιά της οικογένειας του. Όλα τους αγόρια. Το 1952, ο πρωτότοκος γιος, Σπύρος, ταξίδευε με ένα γκαζάδικο ως τρίτος πλοίαρχος στα ανοιχτά της Βενεζουέλας. Εκεί το πλοίο χτυπήθηκε από τυφώνα και κόπηκε στα δύο. Αν και αρχικά μπόρεσε να σωθεί και να μπει σε μια βάρκα μαζί με άλλα 5-6 άτομα, όταν βρέθηκε η βάρκα σε μια ακτή της Βενεζουέλας, υπήρχε μέσα μόνο το πτώμα του καπετάνιου. Οι υπόλοιποι δεν βρέθηκαν ποτέ. Αναπάντεχα χάθηκε και ο τρίτος γιος της οικογένειας. Ο Στέφανος Κούρκουλος είχε τελειώσει το Πολυτεχνείο και μαζί με τον αδελφό του, έχτιζαν πολυκατοικίες. Όταν έχτιζαν τη δεύτερη πολυκατοικία, ένα δυστύχημα συγκλόνισε για δεύτερη φορά την οικογένεια Κούρκουλου. Ο τρίτος γιος βρισκόταν στην οικοδομή μαζί με τους εργάτες, όταν ξαφνικά έπεσε από την ταράτσα και σκοτώθηκε.
Αν και σχεδόν ποτέ δεν μίλησε γι' αυτό ο Νίκος Κούρκουλος, πολλοί θεωρούν πως η ένταση που έβγαλε στην ταινία Ορατότης Μηδέν οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στο θάνατο του πρώτου αδερφού, τον οποίο μάλιστα είχε προαισθανθεί.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
