Πόσο δύσκολο μπορεί να γίνει το να πάρεις κάποια χρήματα από έναν δημόσιο φορέα -εν προκειμένω Πανεπιστήμιο- μέσω Τίτλου Κτήσης, σε καιρό πανδημίας που τα περισσότερα ραντεβού κλείνονται έτσι και αλλιώς ηλεκτρονικά; Εγώ θα πω πολύ. Και το χειρότερο είναι πως οι υπάλληλοι του ΕΦΚΑ, σε τρία υποκαταστήματα θα πουν μετά από ερώτησή μου: πάρα πολύ.
Η υπόθεση εργασίας απλούστατη. Για να εισπράξεις χρήματα αν δεν έχεις μπλοκάκι υπάρχει η επιλογή να τα λάβεις με Τίτλο Κτήσης και την ανάλογη σύμβαση αφού πρώτα λάβεις τη σχετική άδεια από τον ΕΦΚΑ με τη σχετική «Βεβαίωση Απογραφής». Σημείωση πως δεν μιλάμε για αυτή που - ευτυχώς- πράγματι βγαίνει ηλεκτρονικά αλλά για την απογραφή από τα Μητρώα του Οργανισμού.
Το ταξίδι στον ΕΦΚΑ είχε αρκετές στάσεις, άδεια κτίρια, ρημαγμένα, δημόσιους υπάλληλους βγαλμένους από τις καλές εποχές των ΑΜΑΝ ή τις ταινίες του Ψάλτη, ένταση, φωνές και το καλύτερο, αγανάκτηση από τους ίδιους τους εργαζόμενους. Αν κάτι αξίζει να σημειωθεί από την περιπέτεια ενός ταπεινού πολίτη που έζησε την οργάνωση στα χειρότερά της, είναι το πως οι ίδιοι οι υπάλληλοι φώναζαν, πνιγόντουσαν μέσα στα χαρτιά και στις εκρήξεις του κόσμου, τονίζοντας πως αυτό που συμβαίνει τους ξεπερνά. Είναι πάνω από τις δυνατότητες τους, καλούν οι ίδιοι πλέον για βοήθεια και μας παρακαλούν να στείλουμε εμείς επιστολές διαμαρτυρίας.
-«Ενας πολίτης για να εξυπηρετηθεί πέρασαν 40 λεπτά γιατί δεν βάζετε και άλλους υπαλλήλους;»
-«Αν μιλήσω όπως θέλω, θα βρεθώ στο Πειθαρχικό», η απάντηση της υπαλλήλου στο γκισέ
Όταν επιμείναμε τα περισσότερα από 15 άτομα στην ουρά (σε κλειστό χώρο εν μέσω κορονοϊού) για το ότι απλά ένα άτομο ακόμη στην εξυπηρέτηση θα γλίτωνε στον κάθε ένα από εμάς τουλάχιστον μία ώρα στην υπηρεσία, η απάντηση ήταν καθηλωτική: «Βοηθήστε μας και εσείς, φέρτε τα κανάλια, τις ιστοσελίδες να δουν όλοι τι συμβαίνει μπας και κινητοποιηθεί κάποιος».
Ακούστηκε στον ΕΦΚΑ της Πανόρμου, υποκατάστημα Αλεξάνδρας. Πού λοιπόν να φανταστεί κανείς ότι για να εκπληρώσει τα βήματα που θα φέρουν ένα χρηματικό ποσό στην τσέπη, θα αναγκαστεί να λάβει μέρος σε μία παράσταση που θα στρέψει την προσοχή στον φορέα και στις παθογένειες του. Πώς να χωνέψει κανείς ότι θα εξυπηρετηθεί σωστά στον ΕΦΚΑ του 2021 ΜΟΝΟ αν καταφέρει να φέρει πρώτα τα κανάλια, να στήσει σκηνικό στις κάμερες και αύριο, μεθαύριο υπουργοί και υφυπουργοί να αποφασίσουν να μεταθέσουν εργαζόμενους για να ξεφρακάρει το σύστημα.
Το δικό μου, σύντομο σε σχέση με άλλων μονοπάτι στον ΕΦΚΑ, με έφερε από την Αγησιλάου (παντελώς άδειο κτήριο που για κάποιο λόγο ακόμη μπορεί κανείς να κλείσει ραντεβού), στην Μεγάλου Αλεξάνδρου (όπου σε ένα δωματιάκι περιμέναμε καρτερικά να εξυπηρετηθεί πρώτα το ραντεβού που ήταν μια ώρα πριν το δικό μας), στην Πανόρμου (όπου οριακά και πάλι θα με έστελναν σε αυτό του Συντάγματος).
Προφανώς το θέμα είναι να εξυπηρετηθεί σωστά και γρήγορα ο πολίτης. Αλλά και να έχει και ο εργαζόμενος τη ψυχική του υγεία ώστε να δουλέψει αποδοτικά. Καλώς ή κακώς αυτό είναι ένας κύκλος. Όσο καθυστερεί η ουρά, τα νεύρα προκύπτουν, οι φωνές φέρνουν κι άλλες φωνές και η τελική δουλειά περνάει σε δεύτερη μοίρα. Πολίτες τσακώνονται μεταξύ τους, υπάλληλοι τσακώνονται με υπαλλήλους, πολίτες τα βάζουν με τα γκισέ. Και όλοι μαζί συνθέσαμε ένα πεδίο μάχης που στο κάτω-κάτω σε κάνει να αναρωτιέσαι αν αυτό το χάλι μας αξίζει, εργαζόμενοι και επισκέπτες να αρπαζόμαστε για 2-3 χαρτιά. Φυσικά και όχι. Όπως φυσικά και το φαινόμενο δεν είναι σημερινό. Τα ευτράπελα στις δημόσιες υπηρεσίες είναι χαρακτηριστικό της Ελλάδας χρόνια.
Εφόσον όμως βλέπουμε ότι όπου υπάρχει ο φόβος βλέπε πανδημία, ξαφνικά το κράτος θυμάται να δουλέψει σωστά και αποδοτικά π.χ άριστη λειτουργία για τα πιστοποιητικά εμβολιασμού, wallets, τμήματα του gov.gr, γιατί να αφήνουμε να διαιωνίζεται η φαρσοκωμωδία στα γκισέ; Εμας αφορά. Γιατί αν κάτι μου έμεινε από τα υποκαταστήματα θα είναι η οργή στα μάτια του κάθε ανθρώπου που έβραζε στην ουρά με την γαλάζια του μάσκα. Και η οργή ποτέ δε βγάζει σε κάτι καλό. Ο χρήστης, εσύ που διαβάζεις το κείμενο, εγώ που το έγραψα, ο προστάμενός μου, ο σπιτονοικοκύρης μου, η κοπέλα μου, ο πατέρας μου, εμάς αφορά. Και αν κάτι είναι δεδομένο σε αυτή τη ζωή είναι ότι δύσκολα θα βρεις άνθρωπο να πει ότι οι δημόσιες υπηρεσίες στην Ελλάδα είναι ένα παιχνιδάκι.
Αν είναι λοιπόν, τουλάχιστον να το μάθουμε, να το γράψουμε με μεγάλα γράμματα στις ιστοσελίδες των ηλεκτρονικών ραντεβού και να προχωρήσουμε: «Ερχεστε με κίνδυνο να βρίσετε, να βριστείτε, να φάτε ξύλο ή να ρίξετε» και τότε «Καλέστε τα κανάλια μήπως βοηθηθούμε».
Παναγιώτης Γκανάς
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
