«Κανείς δεν με αγαπάει, κανείς δεν θα με ταΐσει»... Αυτά ψέλλιζε με όση δύναμη είχε στη φωνή του ο 6χρονος Αρθουρ τον Ιούνιο του 2020. Ο μικρούλης που ζούσε στη Βρετανία έτρωγε διαρκώς ξύλο από τον πατέρα και τη μητριά του. Εμενε ατάιστος για μέρες, έμπαινε τιμωρία και δεν ήξερε γιατί... Ζούσε μόνον έναν καθημερινό εφιάλτη που τελείωσε με τη δολοφονία του.
Διαβάστε ακόμη: Δολοφονία στην Κυψέλη: Προφυλακιστέοι η μάνα του Αντρέα και ο Πολωνός που σκότωσε το παιδί
Η υπόθεση της δολοφονίας του 6χρονου, που συγκλόνισε παγκοσμίως, τον Νοέμβριο του 2021 όταν και ολοκληρώθηκε η δίκη και ήρθαν στο φως όλα τα ανατριχιαστικά ντοκουμέντα γύρω από την κακοποίησή του προτού ξεψυχήσει, έχει κάποια κοινά στοιχεία με τη δολοφονία του 7χρονου Αντρέα στην Κυψέλη από τον Πολωνό σύντροφο της μητέρας του παιδιού, ο οποίος ξαφνικά υποστήριξε, μέσω του δικηγόρου του, ότι ήθελε μόνο να... τρομάξει το παιδί. Ο Αντρέας όπως και ο Αρθουρ μπήκαν τιμωρία και πέθαναν επειδή έκαναν «φασαρία». Μόνο που ο Πολωνός κυκλοφορούσε στους δρόμους με τα οστά του μικρού Αντρέα για 5 χρόνια.
Η δίκη για τη δολοφονία του Αρθουρ σόκαρε τον πλανήτη
Σύμφωνα με τη δίκη που ολοκληρώθηκε στα τέλη Νοεμβρίου και κατά την οποία καταδικάστηκαν οι κηδεμόνες του - ο πατέρας και η μητριά του - το παιδί πέθανε από την πολύμηνη κακομεταχείρισή του από εκείνους. Είχε προηγηθεί αφαγία, ξυλοδαρμός, τιμωρίες, πολύωρες εγκαταλείψεις στο σπίτι. Στο τέλος τον σκότωσαν «επειδή έκανε φασαρία». Σχεδόν τρεις μήνες μετά την ολοκλήρωση της δίκης και της ισόβιας φυλάκισης των εγκληματιών, παρόμοια σημεία με την εν λόγω φρικτή υπόθεση, παρουσιάζονται και στη δολοφονία του 7χρονου Ανδρέα στην Κυψέλη, που κατηγορούνται ότι τον σκότωσαν η μητέρα και ο σύντροφός της και πλέον έχουν προφυλακιστεί. Η μονωτική ταινία για να μην κάνει φασαρία, οι καθημερινές τιμωρίες και ξυλοδαρμοί και ο αποτρόπαιος θάνατός του αποκαλύπτουν ξανά το χειρότερο πρόσωπο της ανθρώπινης φύσης. Η βασική διαφορά στις δύο περιπτώσεις είναι ότι στην πρώτη δεν συγκάλυπταν το έγκλημα για πέντε ολόκληρα χρόνια και δεν μετέφεραν τα οστά του νεκρού παιδιού όπου πήγαιναν, όπως συνέβη στο κέντρο της Αθήνας όλα αυτά τα 5 χρόνια.
Δολοφονία Αρθουρ: Το βίντεο και τα ηχητικά που λύγισαν τους ενόρκους
Στο βίντεο που δημοσίευσε η Daily Mail στις 24 Νοεμβρίου, ο Άρθουρ Λαμπίνιο Χιούς προσπαθεί να μαζέψει το πάπλωμά του από το πάτωμα, στο οποίο κοιμόταν, κλαίει και φωνάζει «κανείς δεν με αγαπάει». Το βίντεο καταγράφηκε στις 16 Ιουνίου και το παιδάκι πάλευε να σταθεί στα πόδια του προτού πέσει στο πάτωμα. Όπως φαίνεται στις εικόνες, χρειάζεται να περάσουν δύο λεπτά για να μπορέσει να σηκωθεί, να μαζέψει το παπλωματάκι του και να περπατήσει μία πολύ μικρή απόσταση δύο μέτρων σε μία πόρτα που οδηγεί σε άλλο παράθυρο.
Στα ηχητικά που ακούστηκαν στο δικαστήριο, ο μικρός ακούγεται να λέει «κανείς δεν θα με ταΐσει» επτά φορές σε 44 δευτερόλεπτα. Ο μικρός υπέφερε από ένα εγκεφαλικό τραύμα, από το οποίο δεν ήταν δυνατό να επιβιώσει αφού υποβλήθηκε σε μια διαδικασία που ισοδυναμούσε με τον «ιατρικό ορισμό του παιδικού βασανισμού». Σύμφωνα με τους δικαστές, του έγινε στέρηση τροφής, τον ανάγκασαν να μείνει όρθιος 14 ώρες την ημέρα και τον δηλητηρίασαν με αλάτι. Το δικαστήριο άκουσε επίσης ότι ο Άρθουρ είχε πει σε άλλους ότι «ο μπαμπάς του επρόκειτο να τον σκοτώσει». Το είχε πει σε ανθρώπους της ευρύτερης οικογένειας, στον γιατρό του και στο σχολείο του. Σε μια περίπτωση πριν πεθάνει, ο Άρθουρ είπε στον πατέρα του: «Κινδυνεύω μαζί σου, μπαμπά».
Όπως ακούστηκε στη δίκη, η σύντροφος τράβηξε μια φωτογραφία του Άρθουρ με το κινητό της τηλέφωνο, καθώς εκείνος βρισκόταν ετοιμοθάνατος στον διάδρομο, στέλνοντας στη συνέχεια την εικόνα στον Χιουζ. Στη συνέχεια χρειάστηκε 12 λεπτά για να τηλεφωνήσει στο 999, λέγοντας ψέματα στους γιατρούς ότι ο Άρθουρ «έπεσε και χτύπησε το κεφάλι του και ενώ βρισκόταν στο πάτωμα χτύπησε το κεφάλι του άλλες πέντε φορές».
Κυψέλη: Τον κακοποιούσαν συνεχώς - Πίεζαν με τανάλια τα δάχτυλα του Ανδρέα
Ο Αντρέας και η μεγαλύτερη αδερφή του κακοποιούνταν από τον Πολωνό σύντροφο της μητέρας. Η αδερφούλα του είχε μώλωπες στα χέρια και έτσι πήγε στο σχολείο, την είδαν οι δάσκαλοι και την έσωσαν. Ο Αντρέας, όμως, δεν γλίτωσε, τον σκότωσαν. Σύμφωνα με την πρώτη εξέταση στα οστά του Αντρέα, εντοπίστηκαν σημάδια εξάρθρωσης στα δάχτυλά του, γεγονός που δηλώνει, σύμφωνα με τους αστυνομικούς που ερευνούν την υπόθεση, δείχνει ότι το παιδί είχε βασανιστεί σκληρά πριν φιμωθεί και αφήσει την τελευταία του πνοή. Η μητέρα του 7χρονου Αντρέα στην απολογία της είπε ότι εκείνη τη μέρα δεν αντέδρασε σε αυτό που έκανε ο σύντροφός της, γιατί πίστευε ότι ήταν μια μέρα σαν όλες τις άλλες. Γι' αυτό δεν έδωσε καμία σημασία και συνέχιζε να παίζει το ηλεκτρικό παιχνίδι. «Του έδιναν μόνο νερό πρωί και βράδυ να πιει. Το άφηναν ατάιστο. Του έλεγαν ότι "αυτό θα είναι η τιμωρία σου"». Μάλιστα, ο 33χρονος φέρεται να έχει αναφέρει ότι χρησιμοποιούσε μία τανάλια, ένα εργαλείο από τη δουλειά του και πίεζε με αυτή τα δαχτυλάκια του παιδιού για να το τραυματίσει.
Πώς αντέδρασαν οι Αρχές στις δύο περιπτώσεις
Η γιαγιά του Αρθουρ είχε αποκαλύψει στο δικαστήριο ότι είχε τηλεφωνήσει στις κοινωνικές υπηρεσίες και προσφέρθηκε να τους στείλει τη φωτογραφία, αλλά έλαβε την απάντηση «ότι δεν ήθελαν να τη δουν». Όταν οι κοινωνικοί λειτουργοί επισκέφθηκαν το σπίτι της οικογένειας την επόμενη ημέρα, απέδωσαν τα σημάδια και τις μελανιές σε «παιδικό παιχνίδι» και δεν κατέγραψαν κάποιο λόγο ανησυχίας. Μία από τις κοινωνικές λειτουργούς κατέθεσε αργότερα στην δίκη ότι είχε προσέξει μόνο μια «μελανιά που κιτρίνιζε» στην πλάτη του Άρθουρ κατά τη διάρκεια της επίσκεψης. Όταν αργότερα της έδειξαν την επίμαχη φωτογραφία με το σημάδι στον ώμο, δήλωσε σοκαρισμένη και εξέφραξε έκπληξη που δεν είχε συνειδητοποιήσει τη σοβαρότητα των τραυμάτων.
Η φρικιαστική κακοποίηση κατά του 7χρονου Ανδρέα, υπέστη και η 10χρονη αδερφή του, Ιωάννα, που δόθηκε σε ανάδοχη οικογένεια. Η μητέρα της έστελνε με μακρυμάνικα τη μικρή Ιωάννα στο σχολείο για να μη φαίνονται τα σημάδια του ξυλοδαρμού. Οι δάσκαλοι του δημοτικού σχολείου της Ιωάννας ήταν οι πρώτοι που κατάλαβαν ότι κάτι δεν πήγαινε καλά. Το κοριτσάκι επί τρείς συνεχόμενες ημέρες, 14, 15 και 16 Μαΐου του 2018 απουσίαζε αδικαιολόγητα από το σχολείο. Ο διευθυντής του σχολείου ανησύχησε και ενημέρωσε «Το Χαμόγελο του Παιδιού».
Από εκείνη την ημέρα η Ιωάννα απομακρύνθηκε από το διαμέρισμα – κολαστήριο και μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο Παίδων. Τα στελέχη της κοινωνικής υπηρεσίας κατάφεραν να την κάνουν να ανοιχτεί και τους εκμυστηρεύτηκε την κόλαση που βίωνε. «Δέχομαι πολλές τιμωρίες από τον Μ… Φοβάμαι. Βλέπω εφιάλτες. Δεν θέλω να γυρίσω στο σπίτι. Ο μπαμπάς όσο ήταν μαζί μας χτυπούσε τη μαμά. Φοβάμαι και τον μπαμπά» είχε πει το κοριτσάκι. Τον μικρό Ανδρέα απλά δεν πρόλαβαν να τον σώσουν. Ήταν ήδη νεκρός. Το έγκλημα σε βάρος του παιδιού ανακοινώθηκε το Σάββατο αφού οι αστυνομικοί, αξιοποιώντας πληροφορία που φαίνεται να έλαβαν για το έγκλημα πριν λίγο καιρό, εντόπισαν σε εργαλειοθήκη του 33χρονου, τα οστά του 7χρονου.
Κουβαλούσε μαζί τα κόκαλα του Ανδρέα για πέντε χρόνια
Ο πολύμηνος ξυλοδαρμός, η σωματική και ψυχική κακοποίηση και η αφαγία αποτελούν τα κοινά σημεία στις υποθέσεις αυτών των άτυχων παιδιών. Η βασική διαφορά βρίσκεται στην κυνικότητα των κηδεμόνων της Κυψέλης, καθώς δεν κάλεσαν ποτέ την αστυνομία ή το ΕΚΑΒ, αντιθέτως κράτησαν κρυφό τον θάνατο για πέντε ολόκληρα χρόνια με μακάβριο τρόπο. «Έσπασα τον τάφο με κομπρεσέρ και στη συνέχεια τον έβαλα σε μια εργαλειοθήκη. Δεν μπόρεσα να δω σε τι κατάσταση ήταν ο Ανδρέας γιατί το σώμα το είχα τυλίξει με υφάσματα. Την εργαλειοθήκη αυτή την είχα κλειδωμένη με μια κλειδαριά και την έπαιρνα μαζί μου όπου και να πήγαινα. Όσο ήμουν άστεγος, δηλαδή περίπου έναν χρόνο, την είχα πάλι μαζί μου», φέρεται να είπε ο Πολωνός σύντροφος της μητέρας.
Εντύπωση έχει προκαλέσει στους έμπειρους αξιωματικούς του Ανθρωποκτονιών και η στάση της μητέρας του παιδιού.Η ίδια φέρεται να παραδέχθηκε ότι δεν προσπάθησε να εμποδίσει τον σύντροφό της από το να τιμωρήσει το παιδί γιατί έπαιζε παιχνίδια στον υπολογιστή της. Όταν μάλιστα το μικρός πέθανε, η ίδια ισχυρίστηκε πως ο σύντροφός της την έδιωξε από το σπίτι και της είπε ότι θα το… τακτοποιούσε εκείνος. «…Μετά από όλο αυτό που έζησα, ήμουν σε απόγνωση. Είχα κατάθλιψη και ήθελα να δώσω τέλος στη ζωή μου. Δεν ρώτησα ποτέ τίποτα τον Μάριο για τον Αντρέα. Δεν ήθελα να ξέρω, θα γινόμουν χειρότερα. Αφού πέρασε λίγο ο καιρός, πήγα στο σχολείο του και δήλωσα, ότι το παιδί έφυγε στην Πολωνία με τον πατέρα του, γι’ αυτό και σταμάτησε να πηγαίνει. Μετά από περίπου δύο χρόνια, αλλάξαμε σπίτι. Ο Μάριος μου είπε, ότι θα έβγαζε τον Αντρέα από τον τάφο, που είχε φτιάξει. Εγώ αυτό το πράγμα δεν το είχα δει ποτέ, ούτε την κατασκευή ούτε πώς και πότε τον έβγαλε από εκεί. Αυτό που μου είπε ήταν ότι μετά θα έβαζε τον Αντρέα μέσα σε μία εργαλειοθήκη. Την εργαλειοθήκη αυτή, την είδα όταν είχαμε μαζέψει όλα τα πράγματα από το σπίτι και φύγαμε. Μετά όμως δεν την ξαναείδα. Δεν ξέρω που την είχε βάλει…», φέρεται να είπε η μητέρα στους αστυνομικούς.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
