Σε ηλικία 97 ετών πέθανε ένας από τις μεγαλύτερες γαλλικές προσωπικότητες της διεθνής κοινωνιολογίας, αλλά και κριτική φωνή της αριστεράς, Αλέν Τουρέν.
Ο ίδιος ήταν μεγάλος γνώστης της κοινωνικής δράσης και των κοινωνικών κινημάτων, τα οποία θεωρούσε κινητήρια δύναμη αλλαγής, και καταπιάστηκε με την αποκρυπτογράφηση της εξέλιξης της μεταβιομηχανικής κοινωνίας και του μεταβιομηχανικού κόσμου, υποψιαζόμενος ότι οι σύγχρονοι του δύσκολα θα κατανοούσαν.
Το όνομα του θα παραμείνει συνδεδεμένο με τον τομέα μελέτης «τα κοινωνικά κινήματα», των φοιτητών, των φεμινιστών, των οικολόγων, των τοπικών ομάδων, που γεννήθηκαν την δεκαετία του 1970, καθώς και με μια μέθοδο εργασίας, τον κοινωνιολογικό επεμβατισμό.
Η γυναίκα του Αντριάνα Αρένας Πιζάρο ήταν ερευνήτρια και πέθανε το 1990, ενώ ήταν και πατέρας δύο παιδιών (ένα αγόρι και ένα κορίτσι). Ο γιος του είναι καθηγητής ιατρικής και ονομάζεται Φίλιπ Τουρέν ενώ η κόρη του πρώην υπουργός και σοσιαλίστρια, Μαριζόλ Τουρέν.
Ποιος ήταν ο Αλέν Τουρέν
Ο Αλέν Τουρέν γεννήθηκε στις Αυγούστου το 1925 και σπούδασε ιστορία. Έγινε ερευνητής στο CRNS το 1960-1968, ενώ το 1956 ίδρυσε και το Κέντρο Έρευνας της κοινωνιολογίας της Εργασίας στο Πανεπιστήμιο της Χιλής. Έτσι ξεκίνησε και την καριέρα του με την μελέτη για τους Χιλιανούς ανθρακωρύχους και κράτησε για πάντα στενές επαφές με την Λατινική Αμερική.
Η διδακτορική του διατριβή «Η εξέλιξη της εργασίας στα εργοστάσια της Renault» δημοσιεύτηκε το 1955 και δύο χρόνια αργότερα δημιούργησε το Εργαστήριο Βιομηχανικής Κοινωνιολογίας που αργότερα το 1970 εξελίχθηκε σε Κέντρο Μελετών των Κοινωνικών Κινημάτων.
Αργότερα, το 1960, έγινε διευθυντής σπουδών στην Ecole pratique des hautes etudes en sciences sociales (EHESS) και έχοντας πλέον διδακτορικό στην Λογοτεχνία ξεκίνησε να διδάσκει στο πανεπιστήμιο του Νάντερ από το 1966 έως το 1969. Τον Μάη του 1968 ήταν ένας από εκείνους που ζητούσαν την κατάργηση των εξετάσεων για τους φοιτητές των Κοινωνικών Επιστημών και το 1981 ίδρυσε το Κέντρο Κοινωνικής Ανάλυσης και επέμβασης του οποίου την διεύθυνση άφησε στον Μισέλ Βιβιορκά το 1993.
Ο Αλέν Τουρέν είχε μελετήσει τις διεκδικήσεις των μειονοτικών ομάδων και το γαλλικό απεργιακό κίνημα το 1995, καθώς Ζαπατισμό στο Μεξικό. Επίσης ήταν υποστηρικτής της ισότητας των δύο φύλων, αλλά και της εργασιακής εβδομάδας σε τετραήμερη απασχόληση.
Αφήνει πίσω του σημαντικά έργα όπως «La Conscience ouvrière» (Η Εργατική Συνείδηση), «Critique de la modernité» (Κριτική του Μοντερνισμού), «La société post-industrielle» (Η Μεταβιομηχανική Κοινωνία), «Pourrons-nous vivre ensemble?» (Θα μπορέσουμε να συμβιώσουμε;) ή «Comment sortir du libéralisme ?» (Πώς να ξεφύγουμε από τον Φιλελευθερισμό), όπου, το 1999, διαπίστωνε το τέλος του κράτους προνοίας α λά γαλλικά.
Είναι σημαντικό να αναφερθεί και το ότι το 2010 τιμήθηκε με το βραβείο του Πρίγκιπα των Αστουριών, ενώ το 2012 έλαβε πολωνική τιμητική διάκριση για το έργο του σχετικά με το συνδικάτο Αλληλεγγύη (Solidarnosc), το πρώτο ανεξάρτητο συνδικάτο του σοβιετικού μπλοκ της δεκαετίας του 1980.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
