Η Έλλη Στάη βρέθηκε σήμερα Πέμπτη (28/11) στο «Στούντιο 4» και μεταξύ άλλων μίλησε για τη μητέρα της, την απώλεια του πατέρα της σε πολύ μικρή ηλικία, αλλά και για το πώς αντιδρούσε όταν στον επαγγελματικό της χώρο κάποιος προσπαθούσε να την υπονομεύσει, εξηγώντας πως δεν άφηνε περιθώρια για κάτι τέτοιο.
«Δεν προλαβαίνανε και πάρα πολύ. Τους έπαιρνα το κεφάλι. Δηλαδή αυτά της καθημερινότητας νομίζω ότι πολύ γρήγορα τα αναχαίτισα.
Βέβαια, υπήρχαν και τα περιστατικά, τα οποία ήταν πολύ πιο σκληρά. Αυτά που, ύστερα από πολλά χρόνια, όλοι μαζί συζητήσαμε.
Τα εκδικητικά, τα οποία προέρχονται από ανθρώπους εξουσίας», είπε αρχικά η Έλλη Στάη.
«Γιατί στα άλλα, τα μεταξύ μας, άμα κάποιος νεαρός συνάδελφος ή μη συνάδελφος πήγαινε να πει κάτι, το οποίο ήταν ενοχλητικό, εντάξει, αυτό ήταν εύκολο να το απωθήσεις.
Ο χαρακτήρας ο δικός μου δεν είχε δυσκολία σε αυτό ενώ για το άλλο, βέβαια, όταν υπάρχει εξουσία η οποία είτε εμμέσως είτε αμέσως σου λέει ''στοπ εδώ, εγώ βάζω φραγμό σε αυτό που κάνεις''», συμπλήρωσε.
«Τα έχουμε ζήσει όλοι αυτά και δεν πιστεύω ότι υπάρχει γυναίκα στον χώρο μας που δεν το έχει ζήσει.
Και μεταξύ μας είμαστε ένα μεγάλο χωριό σε αυτή τη χώρα και ξέρουμε πρόσωπα και καταστάσεις».
Ήταν πάρα πολύ δύσκολο τότε για μια γυναίκα να ομολογήσει σεξουαλική παρενόχληση. Το αντιμετώπιζες μόνος σου. Δεν υπήρχαν διέξοδοι τότε. Για ορισμένους ανθρώπους ίσως θα έπρεπε όλοι μαζί να πούμε κάτι», δήλωσε η γνωστή δημοσιογράφος.
«Το έψαχνα συνέχεια το "χάιδεμα"»
Σε άλλο σημείο της συνέντευξης, η Έλλη Στάη μίλησε για τον τρόπο με τον οποίο τη μεγάλωσε η μητέρα της, αλλά και για την πρόωρη απώλεια του πατέρα της.
«Μεγάλωσα με καταπληκτικές συμβουλές και παροτρύνσεις από τη μητέρα μου. Ο πατέρας μου είχε πεθάνει όταν ήμουν πολύ μικρή οπότε δεν είχα αυτή την εμπειρία.
Οι κοπέλες της γενιάς μου παντρεύονταν πάρα πολύ νωρίς. Εγώ είχα την παρότρυνση ως επιταγή από τη μητέρα μου ότι πρέπει να κάνω πράγματα για τον εαυτό μου και τα άλλα έρχονται μετά.
Ήταν μια γυναίκα που προσπαθούσε να κάνει πράγματα πέρα από τα συγκεκριμένα των γυναικών. Το "μπράβο" δεν μου το έλεγε εύκολα, ήταν αυστηρή σε αυτό.
Όταν παραπονιόμουν που δεν ήταν συναισθηματική μου έλεγε "εσύ πρέπει να δεις τα ουσιαστικά πράγματα που κάνω για σένα".
Ήθελα μια αγκαλιά παραπάνω, αλλά εντάξει. Το έψαχνα συνέχεια το "χάιδεμα" και το έβρισκα και στους άνδρες και στις φίλες μου», είπε η Έλλη Στάη για τη μητέρα της.
Όσον αφορά δε τον πρόωρο χαμό του πατέρα της, η ίδια εξομολογήθηκε:
«Τον πατέρα μου τον έχασα όταν ήμουν οκτώ ετών. Είναι τελείως διαφορετικό το να βιώνεις και διαφορετικό το να μην βιώνεις κάποια πράγματα.
Εκείνα τα χρόνια υπήρχε κάτι σαν ντροπή. Η λέξη "ορφανό" έφερνε αρνητική αύρα. Δεν το ήθελα καθόλου αυτό που το έλεγαν οι δάσκαλοί μας για συμπαράσταση.
Είχε μια συμπονετική χροιά, κάτι που η συμπόνοια δεν είναι ωραίο συναίσθημα. Άλλο η συμπαράσταση και η αγάπη. Η λύπηση δεν είναι ωραίο πράγμα».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
