Για πρώτη φορά, υπολογίστηκε η ηλικία ενός από τους μεγαλύτερους και πιο σύνθετους τύπους αμμόλοφων της Γης, λύνοντας ένα μυστήριο που απασχολούσε, σταθερά, την επιστημονική κοινότητα.
Οι «αμμόλοφοι αστέρια» (star dunes) - ή αμμόλοφοι πυραμίδες - ονομάζονται έτσι λόγω του χαρακτηριστικού τους σχήματος και φτάνουν σε ύψος εκατοντάδες μέτρα.
Βρίσκονται στην Αφρική, την Ασία και τη Βόρεια Αμερική, καθώς και στον πλανήτη Άρη, αλλά οι ειδικοί δεν είχαν καταφέρει να προσδιορίσουν την ημερομηνία σχηματισμού τους.
Τώρα, οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι ένας αμμόλοφος που ονομάζεται Lala Lallia στο Μαρόκο σχηματίστηκε πριν από 13.000 χρόνια.
Οι αμμόλοφοι αυτοί δημιουργούνται από αντίθετους ανέμους που αλλάζουν κατεύθυνση. Η κατανόηση της ηλικίας τους βοηθά τους επιστήμονες να κατανοήσουν αυτούς τους ανέμους και να ξεδιαλύνουν το κλίμα εκείνης της εποχής, ανέφερε ο καθηγητής Geoff Duller στο Πανεπιστήμιο του Aberystwyth, ο οποίος δημοσίευσε σχετική έρευνα, μαζί με τον καθηγητή Charles Bristow στο Πανεπιστήμιο Birkbeck.
Η Lala Lallia έχει ύψος 100 μέτρα, πλάτος 700 μέτρα και διαθέτει ακτινωτούς βραχίονες. Μετά τον αρχικό σχηματισμό της, σταμάτησε να αναπτύσσεται για περίπου 8.000 χρόνια και στη συνέχεια επεκτάθηκε γρήγορα τα τελευταία χιλιάδες χρόνια.
Ο καθηγητής Duller σημείωσε πως η αδυναμία προσδιορίσου της ηλικίας μπορεί να οφείλεται στο γεγονός ότι είναι τόσο μεγάλοι που οι ειδικοί δεν αντιλαμβάνονταν ότι έβλεπαν έναν ξεχωριστό αμμόλοφο. «Τα ευρήματα αυτά πιθανόν να εκπλήξουν πολλούς ανθρώπους, καθώς βλέπουμε πόσο γρήγορα σχηματίστηκε αυτός ο τεράστιος αμμόλοφος και ότι "κινείται" σε όλη την έρημο με ταχύτητα περίπου 50 εκατοστών το χρόνο» σημείωσε.
Πώς υπολογίστηκε η ηλικία των αμμόλοφων
Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν μια τεχνική που ονομάζεται χρονολόγηση φωταύγειας για να υπολογίσουν την ηλικία του αστεροειδούς αμμόλοφου. Η μέθοδος υπολογίζει πότε οι κόκκοι άμμου εκτέθηκαν για τελευταία φορά στο φως της ημέρας.
Δείγματα άμμου ελήφθησαν από το Μαρόκο τις βραδινές ώρες και αναλύθηκαν σε εργαστήριο σε συνθήκες αμυδρού κόκκινου φωτός, παρόμοιες με εκείνες που επικρατούσαν κάποτε σε εργαστήρια φωτογραφίας.
Ο καθηγητής Duller περιέγραψε τους κόκκους ορυκτών στην άμμο ως «μικρές επαναφορτιζόμενες μπαταρίες». Αποθηκεύουν ενέργεια μέσα στους κρυστάλλους, που προέρχεται από τη ραδιενέργεια του φυσικού περιβάλλοντος. Όσο περισσότερο χρόνο είναι θαμμένη η άμμος κάτω από το έδαφος, τόσο περισσότερη ραδιενέργεια εκτίθεται και τόσο περισσότερη ενέργεια συσσωρεύει.
Όταν οι κόκκοι εκτίθενται στο εργαστήριο, απελευθερώνουν την ενέργεια σε μορφή φωτός και οι επιστήμονες μπορούν να υπολογίσουν την ηλικία τους.
«Στο σκοτεινό εργαστήριό μας, βλέπουμε φως από αυτούς τους κόκκους άμμου. Όσο πιο έντονο είναι το φως, τότε τόσο πιο ηλικιωμένοι είναι οι κόκκοι του ιζήματος και τόσο περισσότερο χρόνο έχουν περάσει από τότε που θάφτηκαν» εξήγησε ο καθηγητής.
Άλλα παραδείγματα αυτών των τεράστιων αμμόλοφων είναι ο Star Dune στο Κολοράντο της Βόρειας Αμερικής, ο οποίος είναι ο κοινός ψηλότερος αμμόλοφος στις ΗΠΑ, με μήκος 225 μέτρα από τη βάση έως την κορυφή.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
