Τα μοναδικά ανίκητα ζώα που επέζησαν από τους 5 μαζικούς αφανισμούς της Γης

Η εκτεταμένη και ταχεία μείωση της βιοποικιλότητας της ζωής στη Γη έχει ποικίλες αιτίες, όπως πρόσκρουση αστεροειδών, ηφαιστειακές εκρήξεις και κλιματική αλλαγή.

Αν και πολλοί είναι αυτοί που σήμερα υποστηρίζουν ότι βιώνουμε μια έκτη μαζική εξαφάνιση που προκαλείται από την επιβλαβή στον πλανήτη ανθρώπινη δραστηριότητα, σε πλανητική κλίμακα, συνολικά οι μαζικές εξαφανίσεις ζωής που έχουν καταγραφεί από τους επιστήμονες τα τελευταία 500 εκατομμύρια χρόνια, σύμφωνα με το Forbes είναι πέντε.

Οι 5 μαζικές εξαφανίσεις ζωής

1. Η μαζική εξαφάνιση του End - Ordovician, που συνέβη πριν από περίπου 443 εκατομμύρια χρόνια που πιστεύεται ότι προκλήθηκε κυρίως από μια σύντομη, έντονη εποχή παγετώνων που οδήγησε σε πτώση της στάθμης της θάλασσας, διαταράσσοντας τους θαλάσσιους οικοτόπους, εξαφανίζοντας το 85% των θαλάσσιων ειδών.

2. Η μαζική εξαφάνιση του Devonian, που συνέβη πριν από περίπου 359 εκατομμύρια χρόνια και εξάλειψε το 75% των ειδών. Η ύστερη εξαφάνιση του Devonian δεν ήταν ένα ενιαίο γεγονός αλλά μια σειρά εξαφανίσεων που εξαπλώθηκαν σε αρκετά εκατομμύρια χρόνια. Επηρέασε κυρίως τη θαλάσσια ζωή, με σημαντικές απώλειες στους κοραλλιογενείς υφάλους, τους τριλοβίτες και τα πρώιμα σπονδυλωτά.

3. Η μαζική εξαφάνιση του End - Permian, που συνέβη πριν από περίπου 252 εκατομμύρια χρόνια. Γνωστή και ως Great Dying, η εξαφάνιση του End-Permian είναι το πιο σοβαρό γεγονός εξαφάνισης στην ιστορία της Γης, με περίπου 96% των θαλάσσιων ειδών και 70% των χερσαίων ειδών να εξαφανίζονται.

4. Η μαζική εξαφάνιση Τριασικού-Ιουρασικού, που συνέβη πριν από περίπου 201 εκατομμύρια χρόνια και εξαφάνισε το 80% των ειδών. Πιθανές αιτίες περιλαμβάνουν ηφαιστειακή δραστηριότητα που σχετίζεται με τη διάσπαση της υπερηπείρου Παγγαία, που οδηγεί σε κλιματικές αλλαγές, οξίνιση των ωκεανών και διαταραχές στον κύκλο του άνθρακα.

5. Η μαζική εξαφάνιση Κρητιδικού-Παλαιογενούς, που συνέβη πριν από περίπου 66 εκατομμύρια χρόνια και εξαφάνισε το 75% των ειδών, συμπεριλαμβανομένων των δεινοσαύρων.

Ωστόσο, ακόμη και σε μια εκτεταμένη οικολογική καταστροφή, ορισμένα ζώα βρήκαν τρόπο να επιβιώσουν. Σύμφωνα με το Forbes, αυτά είναι τέσσερα ζώα που κατάφεραν να επιζήσουν εν μέσω των γεγονότων μαζικής εξαφάνισης της Γης.

1. Καρχαρίες

Συχνά κοιτάμε τους καρχαρίες με φόβο, αλλά είναι εξίσου σημαντικό να αναγνωρίσουμε την εξελικτική τους μακροζωία. Οι καρχαρίες υπάρχουν για περισσότερα από 400 εκατομμύρια χρόνια στη Γη και έχουν εξελίξει μια σειρά προσαρμογών όσον αφορά την φυσιολογία, την αναπαραγωγή τους και των στρατηγικών κυνηγιού, που τους επέτρεψαν να επιβιώσουν μέσω διαφόρων γεγονότων εξαφάνισης. 

2. Πεταλοειδή Καβούρια

Τα πεταλοειδή καβούρια έχουν ένα σχέδιο σώματος που παρέμεινε σχετικά αμετάβλητο για πάνω από 450 εκατομμύρια χρόνια. Ο σκληρός εξωσκελετός τους παρέχει εξαιρετική προστασία από τα αρπακτικά και τους περιβαλλοντικούς στρεσογόνους παράγοντες, ενώ η απλή, αποτελεσματική ανατομία τους επέτρεψε να προσαρμοστούν σε διάφορες περιβαλλοντικές συνθήκες και αλλαγές. 

Μπορούν επίσης να αντέξουν μια σειρά από θερμοκρασίες των ωκεανών. Αυτό τους δίνει ένα ευρύ γεωγραφικό εύρος – και το εύρος διαδραματίζει βασικό ρόλο στις πιθανότητες εξαφάνισης, όπως αποδεικνύεται από έρευνα που δημοσιεύτηκε στο Proceedings of the National Academy of Sciences .

3. Ναυτίλοι

Οι Ναυτίλοι είναι καλά προσαρμοσμένοι σε περιβάλλοντα βαθέων υδάτων όπου οι συνθήκες είναι σχετικά σταθερές σε σύγκριση με τα επιφανειακά ύδατα. Η ικανότητά τους να ζουν σε αυτά τα πιο σταθερά περιβάλλοντα μπορεί να τους βοήθησε να αποφύγουν μερικές από τις σκληρότερες συνέπειες των μαζικών εξαφανίσεων που επηρέασαν τα επιφανειακά και τα ρηχά νερά είδη.

Η ευέλικτη διατροφή και η ικανότητά τους να καθαρίζουν μπορεί να συνέβαλαν στην επιβίωσή τους σε περιόδους που άλλοι θαλάσσιοι πόροι ήταν σπάνιοι.

4. Κοελακάνθοι 

Οι κοελακάνθοι αποτελούν μέρος μιας αρχαίας γενεαλογίας ψαριών με πτερύγια λοβών που χρονολογούνται πριν από περισσότερα από 400 εκατομμύρια χρόνια. Ο εξελικτικός σχεδιασμός τους ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένος σε διάφορα υδάτινα περιβάλλοντα, επιτρέποντάς τους να προσαρμοστούν στις μεταβαλλόμενες συνθήκες χωρίς σημαντικές αλλαγές στο θεμελιώδες σχέδιο του σώματός τους.

Όπως οι ναυτίλοι, πολλοί κοελακάνθοι ζουν σε περιβάλλοντα βαθέων υδάτων, τα οποία επηρεάζονται λιγότερο από τις επιφανειακές συνθήκες που οδηγούν σε μαζικές εξαφανίσεις.