Ένα μνημείο πολιτισμού βάζει λουκέτο για να δώσει τη θέση του σε ένα πολυτελές ξενοδοχείο έτοιμο να υποδεχθεί τουρίστες. Πρόκειται για τον παλαιότερο σε λειτουργία κινηματογράφο της Αθήνας, το Ιντεάλ, με τη μεγαλοπρεπή αίθουσα και τις τοιχογραφίες του ζωγράφου και καθηγητή Άγγελου Αντωνόπουλου.
Οι διαχειριστές του αρχαιότερου κινηματογράφου της χώρας, τα αδέλφια Σπέντζου, παραδίδουν τα κλειδιά στον ξενοδοχειακό όμιλο Μήτση στον οποίο εκμισθώθηκε από τον e-ΕΦΚΑ ολόκληρο κτίριο του Τσίλλερ, των 8.000 τ.μ., που στεγάζει και τα 830 τ.μ. του Ιντεάλ.
Η αξία του Ιντεάλ στη διαμόρφωση ενός σινεφίλ σκεπτόμενου κοινού έχει αποδειχθεί. Γι’ αυτό άλλωστε και οι αντιδράσεις ήταν πολλές. Δεν κλείνει ένα απλό σινεμά, κλείνει ένα σινεμά - ορόσημο για την πόλη.
Ταινίες όπως η «Η Σιωπή των Αμνών», «Πολύ Σκληρός για να Πεθάνει», «Pulp Fiction» και «Ο Κυνηγός» αποτέλεσαν έργα που άφησαν εποχή κατά την πρεμιέρα τους στο Ιντεάλ και το αθηναϊκό κοινό, σίγουρα έχει έστω μια ιστορία, μια ανάμνηση να μοιραστεί.
«Είμαστε ενωμένοι γιατί αυτοί οι κινηματογράφοι ισοδυναμούν με πολιτιστικά μνημεία» είπε ο Λευτέρης Χαρίτος, επικεφαλής της Ελληνικής Ακαδημίας Κινηματογράφου.
«Το Ιντεάλ άνοιξε το 1921 και είναι σχεδόν τόσο παλιό όσο και ο ίδιος ο κινηματογράφος. Το να του κάνουν αυτό που θέλουν είναι σαν να σκοτώνουν την Ακρόπολη του κινηματογράφου στην Αθήνα. Είναι ντροπή ακόμη και να σκεφτόμαστε κάτι τέτοιο».
Για μερικούς τυχερούς σαν εμένα, το Ιντεάλ ήταν η πρώτη στάση της ημέρας. Ήταν το μέρος που θα έπινες τον πρωινό καφέ όσο θα απολάμβανες μια ή και δύο ταινίες. Το Ιντεάλ ήταν ο κινηματογράφος στον οποίο προβάλλονταν οι δημοσιογραφικές προβολές, επομένως δεν ήταν ένα απλό σινεμά.
Ήταν ουσιαστικά, το σπίτι των δημοσιογράφων αλλά και ενός κοινού που περίμενε όχι μόνο τις νέες κυκλοφορίες αλλά και τις ειδικές προβολές και τα αφιερώματα που γίνονταν κατά καιρούς. Το Ιντεάλ ήταν και κάτι ακόμη. Ήταν μια σταθερά για το Φεστιβάλ Νύχτες Πρεμιέρας, ένα φεστιβάλ που έχει αφήσει το στίγμα του στη νεότερη πολιτιστική ιστορία.
Ελλάδα 2.0: Η επενδυτική βαθμίδα έχει και τις θυσίες της
Ωστόσο, μη γελιέστε, το Ιντεάλ δεν κλείνει επειδή κέρδισε το Netflix και ο κόσμος πια δεν πήγαινε να δει ταινίες στο σινεμά. Φυσικά, και είναι πραγματικότητα ότι όλοι προτιμούν το Netflix, παρά να πληρώσουν ένα εισιτήριο σε σινεμά, ωστόσο το Ιντεάλ αντιμετώπισε επιτυχώς αυτές τις δυσκολίες που κάθε σινεμά αντιμετωπίζει, όμως μια οικονομική κρίση ή οι streaming υπηρεσίες δεν ήταν αυτές που έβαλαν την «ταφόπλακα».
Οι άνθρωποι πίσω από τον κινηματογράφο πάλεψαν να τον κρατήσουν όρθιο και το κοινό επίσης στήριξε την προσπάθεια αυτή. Όμως όλα αυτά δεν ήταν αρκετά. Μάλλον, αρκεί μια πολύ καλή προσφορά, για να τα γκρεμίσει όλα.
Σχετικά με το ζήτημα, ο Πρωθυπουργός έχει τοποθετηθεί ως εξής: «Μιλώντας για την Αθήνα θέλω να σταθώ στη λειτουργία των ιστορικών κινηματογράφων του κέντρου, ένα θέμα που έχει απασχολήσει όλους μας τις τελευταίες μέρες και αφορά στη φυσιογνωμία και ταυτότητα της πρωτεύουσας. Έχω ζητήσει από το αρμόδιο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας να χαρακτηρίσει και επίσημα στο Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής, ως ιστορικά προστατευόμενη και δεσμευτική τη χρήση κινηματογράφου μαζί με άλλες χρήσεις πολιτισμού, αναψυχής και τουρισμού στα δυο κτίρια που στεγάζουν το Ιντεάλ και το Άστορ, ώστε οι επενδύσεις να αναδείξουν τη μοναδικότητα των τοποσήμων και τον ρόλο τους στη ζωή της πόλης αλλά και στις προσωπικές μας μνήμες.
Μπορούμε να έχουμε αρμονική συνύπαρξη των ιδιωτικών επενδύσεων -που είναι αναγκαίες για ένα ζωντανό αστικό κέντρο- με ταυτόχρονη διαφύλαξη της ιστορικής, αρχιτεκτονικής και πολιτισμικής μνήμης, του σεβασμού των καθημερινών συνηθειών των κατοίκων αλλά και εναρμόνιση με τις σύγχρονες τάσεις.
Ο Πολιτισμός είναι μοχλός ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής στις πόλεις μας. Και αυτό υπηρετούμε ως κυβέρνηση».
Τι θα συμβεί όμως στην πραγματικότητα; Το Ιντεάλ στην ουσία θα καταστραφεί και απλά ένα κομμάτι του θα διαμορφωθεί ως ένα υπερ-σύγχρονο συνεδριακό κέντρο. Άραγε θα μείνει κάτι που θα το θυμίζει; Πιθανότατα κάποια επιγραφή. Μάλλον, αυτό θα είναι αρκετό για τη διασφάλιση της πολιτισμικής μνήμης που ανέφερε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Άραγε έχει υπάρξει ξανά κυβέρνηση που έδειξε τόση περιφρόνηση στην τέχνη; Όσο και να μη θέλει κανείς να κάνει αυτό το θέμα πολιτικό δεν μπορεί και φυσικά δεν μπορεί παρά να ανοίξει τα μάτια του και να δει όλα όσα έχουν συμβεί τα τελευταία χρόνια.
Ξεχάσαμε το ΠΔ 85/2022 με τους ηθοποιούς - “απόφοιτους λυκείου”; Ή το πιο πρόσφατο, τη νέα τιμολογιακή πολιτική της Ακρόπολης με το εισιτήριο στα 30 ευρώ από το 2025;
Την ίδια ώρα, το εισιτήριο στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο θα αυξηθεί κατά 66% και θα ανέλθει στα 20 ευρώ από τα 12 ευρώ που είναι σήμερα. Δεν πειράζει, εμείς κερδίσαμε αυτά τα 2 δευτερόλεπτα εθνικής υπερηφάνειας όταν θίχτηκε το ζήτημα των γλυπτών του Παρθενώνα στο BBC. Μη ζητάτε περισσότερα για τον Πολιτισμό μας.
Πρέπει να αναλογιστούμε το πώς θα είναι το κέντρο της Αθήνας, και ολόκληρη η πόλη λίγα χρόνια από τώρα. Με το Ιντεάλ κλειστό, το Αττικόν και τον Απόλλωνα να έχουν ρημαχτεί, τα εισιτήρια-είδος πολυτελείας της Ακρόπολης.
Και το μόνο που να έχει μείνει, να είναι τα ξενοδοχεία και τα Airbnb, έτοιμα να καλωσορίσουν τους τουρίστες και να τους ξεναγήσουν στα απομεινάρια ενός κέντρου μιας ιστορικής πόλης, που θα βρωμάει fast food, θα κάνεις ζιγκ-ζαγκ ανάμεσα στα τραπεζοκαθίσματα που γέμισαν τις πλατείες και η ομορφιά του θα έχει μείνει μονάχα στα μαγνητάκια, στην προνομιακή τιμή των 2,99 στην Πλάκα και το Μοναστηράκι.
Αλλά αν το ξανασκεφτεί κανείς, ο τουρισμός είναι η μεγάλη βιομηχανία της χώρας μας σωστά; Τι να σου προσφέρει ένα σινεμαδάκι; Κλείνει λοιπόν ένας ιστορικός χώρος, για κάποιους ένα κομμάτι των παιδικών τους χρόνων, για εμένα ένα προσωπικό καταφύγιο και κομμάτι των νεανικών μου χρόνων αλλά γενικότερα ένα σπίτι για κάθε κινηματογραφόφιλο.
Αντίο Ιντεάλ. Τελευταία ταινία που είδα στην όμορφη αίθουσά σου ήταν η Φόνισσα. Η κραυγή της λοιπόν, ήταν το κύκνειο άσμα για αυτόν τον ναό της 7ης τέχνης.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
