Ο τόπος που γυρίστηκαν πασίγνωστες ταινίες της χρυσής εποχής του ελληνικού σινεμά

Οι παλιές ελληνικές ταινίες, εκείνες που γυρίστηκαν τη δεκαετία του `60, του `70, ακόμα και τη δεκαετία του `80, συχνά χρησιμεύουν ως μια επαρκής απόδειξη του πόσο έχει αλλάξει η Αθήνα, ο Πειραιάς και όλες οι μεγάλες ελληνικές πόλεις.  Παρακάτω συγκεντρώσαμε πέντε πασίγνωστες ταινίες των δεκαετιών `50 και `60, που δείχνουν κεντρικά σημεία των Αθηνών, αγνώριστα!

Το Σωφεράκι (1953)

Πού γυρίστηκε: Mια ταινία - ντοκουμέντο της Αθήνας των γκρεμισμάτων, της ανοικοδόμισης που έφερε το σχέδιο Μάρσαλ, με τον Μίμη Φωτόπουλο, τη Σμαρούλα Γιούλη και τη Σπεράντζα Βρανά σε ασωτείες, στην Αθήνα και πέριξ.

Η ταινία γυρίστηκε σε κεντρικούς δρόμους της πόλης, στην Πανεπιστήμιου, στη Λεωφόρου Συγγρού στο υψος του Άγιου Σώστη (εκεί βρισκόταν το κέντρο Λουζιτάνια, του Τζίμη του Χοντρού). Αξίζει να τονίσουμε ότι εδώ ακούστηκε για πρώτη φορά το άσμα «Μια ζωή την έχουμε», του Μιχάλη Σογιούλ. Ο Σογιούλ έκανε και μια σύντομη εμφάνιση στην ομώνυμη ταινία, περίπου πέντε χρόνια μετά. 

Μια Ζωή την Έχουμε (1958)

Πού γυρίστηκε: Εδώ έχουμε μια περίπλοκη κατάσταση, καθώς η ταινία του Γιώργο Τζαβέλλα ήταν μια ιδίαιτερα ακριβή και μοντέρνα - για την εποχή της- παραγωγή. Υπάρχουν στουντιακά γυρίσματα, εξωτερικά, αλλά και συνδυασμοί στουντιο και φυσικών χώρων.

Η ταινία γυρίστηκε στο κέντρο της Αθήνας, με σκηνικά πανέξυπνα επιλεγμένα, όπως εμπορικά καταστήμα της Πανεπιστημίου γύρω από το ΡΕΞ, αλλά και η πλαϊνή πόρτα του Πολυτεχνείου, που έγινε στην ταινία η είσοδος της τράπεζας που δούλευε ο χαρακτήρας του Δημήτρη Χορν! Αξίζει να τονίσουμε πως τα γυρίσματα των φυλακών - όπου βρέθηκε ο χαρακτήρας του Χορν - είναι πλάνα αληθινής φυλακής, συγκεκριμένα της φυλακής Αβέρωφ.

Της Κακομοίρας (1963)

Πού γυρίστηκε: Ο θρύλος λέει πως υπάρχει ένα ταβερνείο στο Μεταξουργείο, το οποίο είναι ακόμα σε λειτουργία, που έγιναν εκεί οι σκηνές με τον θρυλικό Ζήκο. Αυτή η θεωρία είναι μάλλον ένας καλά κατασκευασμενος μύθος, καθώς η ταινία γυρίστηκε σχεδόν όλη σε στούντιο της Φίνος Φιλμ, στην οδό Σιώκου, πολύ κοντά στη Λεωφόρο Λιοσίων. Στο συγκεκριμένο στούντιο γυρίστηκαν και αρκετές ταινίες του Θανάση Βέγγου, από την «Θου-βου» περίοδο του.

H δε Γυνή να φοβίται τον Άντρα (1965)

Πού γυρίστηκε: Στον αρχαιότερο δρόμο της Αθήνας, στην οδό Τριπόδων, πολύ κοντά στο σπίτι του ποιητή του Γεωργίου Δροσίνη, έστησε το σπίτι και το ξεκίνημα της μικροαστικής του ζωής ο Αντωνάκης Κοκκοβίκος (Γιώργος Κωνσταντίνου). To βρήκαμε πρόσφατα στο Reader. Στον ίδιο δρόμο γυρίστηκαν και οι κλασικές «Διπλοπενιές» του Γιώργου Σκαλενάκι, με τους Δημήτρη Παπαμιχαήλ και Αλίκη Βουγιουκλάκλη. Σε παρακείμενο δρόμο, στην οδό Βάκχου, έχει γυριστεί και εκεί μια κλασική ταινία, το «Αλοίμονο στους Νέους».

Καλωσήρθε το Δολάριο (1967)

Πού γυρίστηκε: Έδώ έχουμε να κάνουμε με μια έγχρωμη ταινία, την πρώτη στη οποία η επεξεργασία του χρώματος έγινε εξολοκλήρου στην Ελλάδα. Υποσχόταν «2 ώρες ακράτητα γέλια», ήταν ιδιαίτερα ακριβή παραγωγή, μια διασκευή του θεατρικού έργου «Ο 6ος Αμερικανικός στόλος», των Αλέκου Σακκελάριου και Χρήστου Γιαννακόπουλου. Η ταινία γυρίστηκε κατά κύριο λόγο στον Πειραιά, στον Προφήτη Ηλία, στην Καστέλα και στην Τρούμπα, ενώ υπάρχουν και πλάνα από κατοικίες που βρίσκονταν στην Φιλοθέη.

Με στοιχεία από YouTube Kastalia.