Το γυμνό πουλάει ως γνωστόν, σε κάθε περίπτωση. Το Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών όμως, επέλεξε ένα διαφορετικό δρόμο, απαγορεύοντας τις «γυμνές» εμφανίσεις στο κόκκινο χαλί. Μοιάζει βγαλμένη από το πολύ μακρινό παρελθόν η παρακάτω επίσημη ανακοίνωση του Φεστιβάλ, αλλά εκδόθηκε πριν λίγες μέρες.
«Για λόγους ευπρέπειας, απαγορεύονται οι γυμνές εμφανίσεις στο κόκκινο χαλί, καθώς και σε κάθε άλλο χώρο του Φεστιβάλ».
Η ανακοίνωσή αναφερόταν στα "naked dresses", τα οποία επιλέγουν πολύ συχνά οι σταρ στο κόκκινο χαλί. Την περασμένη χρονιά, για παράδειγμα, είδαμε την Μπέλα Χαντίντ με ημιδιαφανές φόρεμα του οίκου Saint Laurent, το οποίο όπως ήταν φυσικό, τράβηξε όλα τα φλας των φωτογράφων. Δεν ήταν η μόνη περίπτωση στην ιστορία του θρυλικού φεστιβάλ: Ναόμι Κάμπελ, Ιζαμπέλ Ιπέρ, Κένταλ Τζένερ έχουν κάνει ανάλογες εμφανίσεις.
Εκτός από τα ημιδιαφανή φορέματα, το δελτίο Τύπου αναφερόταν και στα «ογκώδη» ρούχα, στα οποία επίσης μπαίνει απαγορευτικό, με τη δικαιολογία ότι δημιουργούν προβλήματα στη ροή της παρέλασης των καλεσμένων του Φεστιβάλ.
Το βαθύτερο πρόβλημα
Είναι το ίδιο φεστιβάλ που έχει επιτρέψει (με χαρά) σε καλλιτέχνες όπως ο Ζεράρ Ντεπαρντιέ, ο Ρομάν Πολάνσκι και ο Πολ Σρέιντερ, όλοι τους με ιστορικό ποινικών αδικημάτων που σχετίζεται με παρενόχληση/εκμετάλλευση γυναικών, να παρευρεθούν στα δρώμενα του, χωρίς κανένα περιορισμό. Η Ζιλιέτ Μπινός, ηθοποιός και πρόεδρος της κριτικής επιτροπής πέρυσι, είχε σχεδόν υπερασπιστεί τον ένοχο για σεξουαλική επίθεση Ντεπαρντιέ, δηλώνοντας:
«Δεν είναι τέρας. Είναι ένας άντρας που έχασε την αύρα του λόγω γεγονότων που συνέβησαν και εξετάστηκαν από το δικαστήριο. Ο πρωταγωνιστής μιας ταινίας είναι βασιλιάς για μένα. Είναι κάτι ιερό όταν δημιουργείς, όταν υποδύεσαι έναν ρόλο, και εκείνος δεν είναι πια ιερός. Τώρα η δύναμη βρίσκεται αλλού».
Είναι το ίδιο φεστιβάλ που έχει βάλει απαγορευτικό στα flat γυναικεία παπούτσια (2015 και στο burkini (2016), αναφέροντας μεταξύ άλλων πως η μουσουλμανική ενδυμασία αποτελεί απειλή για τη δημόσια τάξη.
Το νόημα (ή την πλήρη απουσία νοήματος) όλων των παραπάνω το έχει αναδείξει η στυλίστρια Σαχίντ Εζαγίντι, σε γραπτή δήλωση της στο BBC:
«Μια γυναίκα που καλύπτει το σώμα της λόγω πίστης απορρίπτεται, αλλά και μια γυναίκα με διαφανές φόρεμα θεωρείται “άσεμνη”. Πρέπει να ντύνεσαι συντηρητικά – αλλά όχι υπερβολικά συντηρητικά. Είναι ένα αδιέξοδο», γράφει η γνωστή στυλίστρια.
Θα εφαρμοστούν οι κανόνες;
Το φεστιβάλ ισχυρίζεται πως θα υπάρχουν ομάδες υποδοχής, οι οποίες θα αρνούνται την είσοδο σε όποιον δεν τηρεί τους κανόνες», εν ολίγοις, θα ρίχνουν «πόρτα». Ακόμα κι αυτό όμως δεν ακούγεται ρεαλιστικό. Μπορούν να υπάρξουν μέλη ασφαλείας που θα υποδείξουν σε σταρ όπως ο Τομ Κρουζ (διαγωνίζεται η ταινία του Mission : Impossible – The Final Reckoning" στις Κάννες) πώς να ντυθεί ή πώς να φερθεί στο κόκκινο χαλί; Φαίνεται μάλλον ανέφικτο.
Η ίδια η ιστορία του Φεστιβάλ δείχνει πως όπου υπάρχει θέληση, υπάρχει και τρόπος. Το 1953, ο Πάμπλο Πικάσο πήρε ειδική άδεια να εμφανιστεί με γούνινο παλτό – αντίθετα, ένας δημοσιογράφος την ίδια χρονιά δεν έγινε δεκτός. Ο Χένρι Μίλερ το 1960 αποκλείστηκε επειδή δεν φορούσε σμόκιν, παρότι ήταν μέλος της κριτικής επιτροπής. Για τις γυναίκες από την άλλη, αντί ειδικών αδειών, προτιμήθηκε ένα τελεσίγραφο.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
