Εξι χρόνια χωρίς τον Τζίμη Πανούση: Τα έργα, οι ημέρες και οι ατάκες του

Έξι χρόνια συμπληρώνονται σήμερα από το φευγιό του Τζίμη Πανούση. Και λείπει πολύ. Μας λείπει πολύ. Μέσα σε ένα τέτοιο κλίμα θα μπορούσε να κάνει «παπάδες». Θα μπορούσε να δίνει «πόνο» σε καθημερινή βάση και δίχως το παραμικρό έλεος! Γιατί... αυτός ήταν. Δεν έβαζε ποτέ φίλτρα σε αυτά που έλεγε. Αυθεντικός και αθυρόστομος.

Λένε πως «τα νεκροταφεία είναι γεμάτα αναντικατάστατους» για να δείξουν ακριβώς το αντίθετο. Και έχουν και δίκιο. Υπάρχουν και εκείνες οι περιπτώσεις, ωστόσο, που αυτό δεν ισχύσει. Ε, μια από αυτές τις περιπτώσεις είναι και ο Τζίμης Πανούσης.

35000 και μία... στραβάδια απολύθηκε

Αντισυμβατικός καλλιτέχνης. Ευφυέστατος άνθρωπος. Άναρχη προσωπικότητα. Δε μιμήθηκε ποτέ κανέναν και έφτιαξε τη δική του σχολή στη σάτιρα. Έκανε stand up comedy πριν γίνει (στην Ελλάδα) της μόδας. Λίγο από επιθεώρηση, λίγο από stand up, μπόλικη πολιτική, βιτριολική κοινωνική κριτική και το «μείγμα» που τον έκανε ξεχωριστό ήταν έτοιμο.

Ο Τζίμης Πανούσης δεν έχει ανάγκη από βιογραφικά. Αξίζει όμως, να κάνουμε μια μικρή αναφορά στα πρώτα του χρόνια μόνο και μόνο για να φτάσουμε στην περίφημη παραίτησή του από την Εθνική Τράπεζα.

Ο Δημήτριος Πανούσης γεννήθηκε στους Αμπελόκηπους της Αθήνας στις 12 Φεβρουαρίου 1954 από μικρασιάτες πρόσφυγες γονείς. Ο πατέρας του ήταν πλανόδιος έμπορος. Πέρασε στη Νομική αλλά δεν τελείωσε ποτέ τις σπουδές του γιατί τον απορρόφησαν οι καλλιτεχνικές του ανησυχίες. Προσλήφθηκε στην Εθνική Τράπεζα, αλλά γρήγορα εγκατέλειψε την ιδέα να κάνει καριέρα τραπεζοϋπαλλήλου, επειδή δεν τον σήκωνε το κλίμα.

«Πόσο να αντέξω να σημειώνω ότι το Αννόβερο έστειλε 1.000 δραχμές στην Κολοπετινίτσα; Ε, δεν άντεξα κι άρχισα να σημειώνω στην τύχη. Μετά από δύο χρόνια τους είχα κάνει πολύ μεγάλη ζημιά, αλλά έπαθα κι εγώ ο ίδιος ζημιά. Πρήστηκαν τα χέρια μου, έβγαλα μια μπάλα στο κεφάλι. Δεν ήταν μόνο πολιτική η παραίτηση, δεν μπορούσα να συνεχίσω εκ των πραγμάτων. Έπιανα δουλειά 7.45, συγκεντρωνόμουν, δούλευα, έλεγα θα 'χει περάσει κάνα δίωρο, κοίταγα το ρολόι και ήταν 7.55», είχε πει.

Και μετά αφοσιώθηκε στις καλλιτεχνικές του ανησυχίες. Αρχικά από μικρούς θιάσους για να φτάσει στα μέσα της δεκαετίας του 1970 όπου δημιούργησε τις Μουσικές Ταξιαρχίες. Όταν το 1982 κυκλοφόρησε ο πρώτος δίσκος των «Ταξιαρχιών» (με την υποσημείωση: «δίσκος ακατάλληλος για ανηλίκους κάθε ηλικίας»), η αστυνομία έψαχνε τον Τζίμη και τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας για να τα συλλάβει στα πλαίσια του αυτοφώρου! Όταν έμαθαν πως είχε συλληφθεί ο τότε διευθυντής της ΕΜΙ, Γιώργος Πετσίλας, κρυβόντουσαν επί μέρες σε σπίτια φίλων και γνωστών. Όπως έλεγε ο ίδιος ο Πανούσης χρόνια μετά από εκείνη την περιπέτεια «ένιωθα σαν αντάρτης που κρυβόταν στο βουνό»!

Ακολουθεί η σόλο καριέρα με τις συναυλίες, τις παραστάσεις σε μουσικές σκηνές, την τηλεόραση ακόμα και τον κινηματογράφο, στον «Δράκουλα των Εξαρχείων» του Νίκου Ζερβού. Μια πορεία με επιτυχίες που τον έκαναν αγαπητό, όχι σε όλους, αλλά σίγουρα στους περισσότερους, και τον οδήγησε μέχρι την Επίδαυρο.

Από αυτή την πορεία, ωστόσο, δεν έλειψαν και οι επικές κόντρες. Η μία ήταν με τον Γιώργο Νταλάρα. Μια κόντρα που ακόμα και από αυτή κατάφερε να βγει κερδισμένος. Μικρή σημασία έχει που έχασε στις δικαστικές αίθουσες όπου εμφανιζόταν πάντα με εκείνο το ειρωνικό, σχεδόν σαρδόνιο, χαμόγελο του, τα φαρδιά του ρούχα και το μούσι... σήμα κατατεθέν. «Γεννήθηκα με μούσι, δεν ξυρίστηκα ποτέ. Έχω φάει αποβολές, γιατί δεν ξυριζόμουν και δεν κουρευόμουν. Μια φορά μόνο είχα κάνει στην πλάκα στην πρώτη μου γυναίκα. Πήγα, ξυρίστηκα και έκατσα στο σαλόνι να την περιμένω. Μόλις μπήκε μέσα, με κοίταξε, έβαλε τα κλάματα και γύρισε μετά από δυο μέρες. Αυτή είναι η μόνη φορά που ξυρίστηκα. Ξυρισμένος δεν είμαι εγώ, μοιάζω με τον Μέσι», είχε πει ο ίδιος.

Αλλά είχε και πολλές επικές στιγμές. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Ίσως η πιο ενδεικτική του χαρακτήρα και του χιούμορ του ιστορία ήταν όταν, την εποχή που είχε «τραβήγματα» όταν κατηγορήθηκε για παραποίηση συμβόλου (είχε αντικαταστήσει στην ελληνική σημαία τον σταυρό με το σφυροδρέπανο) και μπήκε σχεδόν τρέχοντας στην Ευελπίδων, φωνάζοντας στους δημοσιογράφους που τον περίμεναν εκεί: «Ναι, εγώ είμαι. Εγώ τον σκότωσα»!

Γενικά ο Τζιμάκος είχε πολλά θέματα με τη Δικαιοσύνη. Πάνω από 100. Ξεκίνησαν από μια συναυλία στην Καρδίτσα όπου το συγκρότημα είχε κατηγορηθεί για περιύβριση και οι αστυνομικοί τους κυνηγούσαν σε κάτι κατσικόδρομους μέσα στη νύχτα.

Στον στρατό υπηρέτησε δυο ολόκληρες ημέρες. Τον έδιωξαν (πήρε το πολυπόθητο για τον ίδιο Ι5) όταν πήγε στον διοικητή και ζήτησε ένα όπλο για να πάει να πάρει μόνος του την Κωνσταντινούπολη!

Έκανε και άλλα. Πολλά. Πάρα πολλά. Τόσα που δεν είναι δυνατόν να χωρέσουν όλα μέσα σε ένα μικρό αφιέρωμα. Μέχρι που η καρδιά του τον πρόδωσε. Πάνω στη σκηνή. Στο θρυλικό Κύτταρο. Εκεί κατέρρευσε και εκεί άκουσε το τελευταίο χειροκρότημα. Με τον τρόπο που είχε προφητέψει: «Μέσα σε χάχανα και γέλια να χαθώ».

20 + 1 δηλώσεις «φωτιά» του Τζιμάκου

1. «Η μοναδική μονή χωρίς σκάνδαλα είναι η μονή ταρίφα στα ταξί»
2. «Όπως είχε προφητεύσει ο συνάδελφός μου ο Παΐσιος, τον οποίο είχα γνωρίσει και προσωπικά, οι Φραγκολεβαντίνοι θα φοβηθούνε και θα ταραχθούν από την «κοφτερή ανατολή» που θ' ανατείλει στην πατρίδα μας. Στ' αγγλικά αυτό λέγεται «sharp east» δηλαδή «Σαρπιστ», που αν το διαβάσεις ανάποδα είναι "Τσίπρας"»
3. «Ήγγικεν γαρ η βασιλεία των ουραγών»
4. «Το επίπεδο που ζούμε είναι χαμηλό, αλλά δε φοβόμαστε θα πέσουμε κι άλλο»
5. «Πάμε για διαφημίσεις και σε λίγο και πάλι χαζοί»
6. «Αν σας πει κάποιος ότι ανήκει εις την Αριστερά, ρωτήστε τον: Αριστερά μπαίνοντας ή Αριστερά βγαίνοντας;»
7. «Η μεγαλύτερη τρομοκρατική οργάνωση είναι η συνωμοσία των κηφήνων της βουλής»
8. «Δεν έχουν συλλάβει ποτέ την αλήθεια, γιατί παίρνει αντισυλληπτικά»
9. «Όταν μεγαλώσω, θέλω να γίνω νοσοκόμα. Να μην υποδύομαι την πάπια, αλλά να την κρατάω με θάρρος και να ανακουφίζω τους ασθενείς μου»
10. «Στη νέα τάξη πραγμάτων, μην ξεχνάτε ότι τα πράγματα είμαστε εμείς»
11. «Πίστευα και πιστεύω ότι δεν υπάρχει ειρήνη. Είναι κάποια διαλείμματα μεταξύ δύο πολέμων. Ακόμα και το σήμα της, τι είναι; Το περιστέρι. Ένας αρουραίος με φτερά»
12. «Η σάτιρα είναι ενάντια στην εξουσία».
13. «Προσπαθούμε να παίξουμε στην μουσική τον ρόλο που παίζει ο Γκουσγκούνης στον κινηματογράφο. Ο Γκουσγκούνης αν και παρεξηγημένος, έχει κάνει πολλά πράγματα, γιατί καταργεί την τέχνη. Αυτό θέλουμε να κάνουμε κι εμείς, να καταργήσουμε την τέχνη».
14. «Η ελπίδα ήρθε αλλά την έκανε με ελαφρά ποιηματάκια».
15. Σε ένα μπαρ είδα μια κοπέλα και της είπα ''Θέλω να κάνω ένα παιδί μαζί σου. Γι’ αυτό θα το προσπαθήσουμε πολλές φορές και, αν δεν πετύχει, δεν χάλασε και ο κόσμος. Εμείς θα λύσουμε το πρόβλημα της υπογεννητικότητας;''».
16. «Ο φασισμός είναι νοοτροπία, δεν είναι ιδεολογία...Φασίστας μπορεί να είσαι και με τη γυναίκα σου. Αν δώσεις μπουνιά στη γυναίκα σου, είσαι φασίστας, δεν το συζητάμε, δεν πα' να 'σαι πρωτοπαλίκαρο του ΣΥΡΙΖΑ. Είσαι φασίστας όταν σκέφτεσαι ότι η γυναίκα είναι κατώτερη από σένα».
17. «Ο Τσίπρας γράφτηκε στην ΚΝΕ το ’89 όταν έπεφτε το τείχος του Βερολίνου. Αν έχεις τον Θεό σου δηλαδή! Σκέψου τώρα χαρακτήρα ανθρώπου: Να καταρρέει ο κομμουνισμός και αυτός να γράφεται στην ΚΝΕ».
18. «Σιχαίνομαι τον πολιτικό γάμο. Έχω κάνει δύο θρησκευτικούς. Και αύριο να παντρευόμουν, πάλι θρησκευτικό θα έκανα». 
19. «Δεν είμαστε να παίρνουμε βραβεία, αλλά είμαστε να παίρνουμε τα βουνά».
20. «Μην πετάτε γιαούρτια στον Γιώργο (σσ: τον Νταλάρα), τα μαζεύει και τα πουλάει».
21. «Εγώ είμαι της γενιάς του Χημείου, όχι του Πολυτεχνείου. Τα ΜΑΤ δεν μπόρεσαν να μας βγάλουν από το Χημείο. Κι όταν δεν μπορούν τα ΜΑΤ και το κράτος, αναλαμβάνουν τα ΚΝΑΤ».

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.