Ο νοροϊός κάνει επιδημικές εξάρσεις γαστρεντερίτιδας. Μεταδίδεται πάρα πολύ εύκολα από άτομο σε άτομο, από τον αέρα, τα σταγονίδια και ενδεχομένως και από τον έμετο. Υπάρχει, επίσης, τροφιμογενής και υδατογενής μετάδοση του ιού.
Σύμφωνα με τον ΕΟΔΥ, ο νοροϊός μπορεί να επιβιώσει για μεγάλο χρονικό διάστημα σε άψυχες επιφάνειες, γεγονός που τον καθιστά ιδιαίτερα μεταδοτικό σε κλειστούς χώρους με μεγάλο συνωστισμό ατόμων.
Τα συμπτώματα εμφανίζονται ξαφνικά και μπορεί να διαρκέσουν από 12 έως 60 ώρες. Τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα περιλαμβάνουν διάρροιες και εμέτους. Οι ασθενείς μπορεί επίσης να εμφανίσουν ναυτία, κοιλιακό πόνο και κράμπες, πονοκέφαλο, μυϊκούς πόνους, κόπωση, ρίγη και, σπανιότερα, χαμηλό πυρετό.
Περίπου το 10% των περιστατικών χρειάζεται ιατρική παρακολούθηση, που μπορεί να περιλαμβάνει νοσηλεία. Οι περισσότεροι ασθενείς, ωστόσο, αναρρώνουν σε 2-3 ημέρες, χωρίς αντιβιοτικά ή φάρμακα, παρά μόνο με ξεκούραση, καλή διατροφή και ενυδάτωση. Κίνδυνο ζωής διατρέχουν μόνο τα άτομα με σοβαρές υποκείμενες νόσους.
Ο ΕΟΔΥ συστήνει σχολαστική τήρηση της υγιεινής των χεριών, η οποία αποτελεί το πιο σημαντικό μέτρο για τον περιορισμό της εξάπλωσής του νοροϊού.
Μικροσκοπικός μολυσματικός παράγοντας ο οποίος, προκειμένου να αναπαραχθεί, πρέπει να εισέλθει στα κύτταρα ενός οργανισμού (ενός ξενιστή).
