Στις αρχές των 90s ο Τομ Χανκς πρωταγωνιστούσε στην ταινία «η απατηλή λάμψη της ματαιοδοξίας». Ενσάρκωνε τον πετυχημένο χρηματιστή της Γουόλ Στριτ που κέρδιζε εκατομμύρια δολάρια και απολάμβανε την καλή ζωή και βέβαια την σέξι ερωμένη του. Παρόλα αυτά, μια λάθος στροφή στο δρόμο θα τον βγάλει σε μια υποβαθμισμένη περιοχή στο Μπρονξ και ένα τυχαίο γεγονός, το θανάσιμο χτύπημα ενός έγχρωμου νεαρού θα καταστρέψει όλα όσα έχτιζε στη ζωή του.
Η ταινία έχει πολλά στοιχεία αλληγορίας, μεγάλο σαρκασμό απέναντι στα ΜΜΕ (πολύ πριν αποδομηθούν στα μάτια των δυτικών κοινωνιών) και βέβαια ένα χτύπημα στο «αμερικανικό όνειρο» και στα όσα συμβόλιζε η επιτυχία της Γουόλ Στριτ για μια ολόκληρη γενιά ανθρώπων. Εάν κάτι σας φαίνεται ταιριαστό με την ιστορία των ημερών, τότε μάλλον ακολουθείτε τη σκέψη μου.
Υπάρχει ένα κεφαλαιώδους σημασίας ερώτημα: Tι είναι αυτό που κάνει ανθρώπους που οι δυτικές μας κοινωνίες τους έχουν εξασφαλίσει τεράστιες χρηματικές αποζημιώσεις, μεγάλες ευκολίες στην καθημερινότητά τους, δωρεάν ταξίδια, επιτελεία συνεργατών, προβολή, ευκαιρίες για πρόσβαση στα πάντα και σημαντική εξασφάλιση της τρίτης ηλικίας να γλυκαίνονται από τις σειρήνες της διαφθοράς;
Γιατί το αξιακό τους πλαίσιο αρχίζει σταδιακά να χαλαρώνει, γιατί οι ηθικές τους αναστολές πέφτουν, γιατί η απληστία τους κυριεύει; Για ποιο λόγο να ρισκάρεις μια καριέρα που έχεις χτίσει με κόπο, πασπαλισμένη συχνά με lifestyle χρυσόσκονη, και να βρεθείς μεμιάς από τον Παράδεισο στην Κόλαση;
Και, το πιο σημαντικό, τι μπορεί να σκέφτεσαι το βράδυ, ποια ακριβώς σκηνή της μέχρι τώρα ζωής σου περνά από το μυαλό σου, όταν τα φώτα σβήσουν, η επαφή με τους δικούς σου είναι αδύνατη, το κινητό σου έχει κατασχεθεί και το μόνο που βλέπεις είναι τα σίδερα της φυλακής;
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
