Όλη η αλήθεια για το τι έγινε το βράδυ της Τετάρτης στην Αθήνα βρίσκεται σε δύο βίντεο. Και τα δυο, φυσικά και θα τα δείτε παρακάτω, αλλά επιτρέψτε μου να τα περιγράψω κιόλας. Το πρώτο είναι τραβηγμένο στη Βικτώρια. Αστυνομικοί της Ομάδας ΔΡΑΣΗ (μετεξέλιξη της «αμαρτωλής» Ομάδας Δ) ξυλοκοπούν δίχως έλεος έναν διαδηλωτή που, σύμφωνα με πληροφορίες, συμμετείχε στις αντιφασιστικές κινητοποιήσεις. Ο άνθρωπος τρώει τόσο ξύλο που υπό το βάρος της κατακραυγής διατάχθηκε κατεπείγουσα Ένορκη Διοικητική Εξέταση. Δε θα υπάρξει, βέβαια, κάποιο αποτέλεσμα, κάποια τιμωρία, ας πούμε, αλλά, τέλος πάντων, ακόμα και έτσι φαίνεται πως στο συγκεκριμένο περιστατικό υπάρχει ξεκάθαρα αστυνομική βία κάτι που εμμέσως παραδέχεται και η Ελληνική Αστυνομία.
Το δεύτερο βίντεο είναι τραβηγμένο στον σταθμό του ΗΣΑΠ στο Μοναστηράκι. Η λήψη είναι από τις σκάλες προς την αποβάθρα. Φαίνεται, λοιπόν, μια διμοιρία των ΜΑΤ να κατεβαίνει τις σκάλες και να προσπαθεί να διαλύσει την ομάδα των φασιστών που τα έκανε γυαλιά – καρφιά. Αν δείτε προσεκτικά το βίντεο θα διαπιστώσετε πως ένας από τους άνδρες των ΜΑΤ πλησιάζει έναν φασίστα κάνει ότι πάει να τον χτυπήσει και να του κλείσει τον δρόμο προκειμένου, φαντάζομαι, στη συνέχεια να τον ακινητοποιήσει και να τον συλλάβει (αφού μιλάμε για έναν από αυτούς που προκάλεσαν τα επεισόδια). Την τελευταία στιγμή, ωστόσο, δεν του κλείνει τον δρόμο, δεν τον χτυπάει με το προτεταμένο γκλοπ και τελικά τον αφήνει να περάσει και να φύγει (τρέχοντας) ανενόχλητος.
Δυο περιστατικά με διαφορά λίγων λεπτών. Πρωταγωνιστές οι αστυνομικοί. Δυο διαφορετικές συμπεριφορές. Ο ένας (ο αντιφασίστας) τσακίζεται στο ξύλο, ο άλλος (ο φασίστας) αφήνεται να διαφύγει ανενόχλητος.
Προφανώς δε χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη ανάλυση σε ότι αφορά τους λόγους που υπάρχει αυτή η διαφορετική συμπεριφορά των αστυνομικών οργάνων. Όποιος (κάνει ότι) δεν καταλαβαίνει μπορεί να πάει να δει τα ποσοστά που έδωσαν οι αστυνομικοί στα ακροδεξιά κόμματα στις τελευταίες εθνικές εκλογές. Αλλά και στις προηγούμενες. Και στις προ-προηγούμενες.
Και να φανταστεί κανείς πως η ίδια η Ελληνική Αστυνομία με την απαγόρευση των δημόσιων συναθροίσεων την ημέρα που συμπληρώνονταν δέκα χρόνια από την εκτέλεση των χρυσαυγιτών Φουντούλη και Καπελώνη, είχε παίξει το «χαρτί» της εξίσωσης των «δυο άκρων». Η εξίσωση φασιστών – αντιφασιστών είναι ένα πολιτικά επικίνδυνο «παιχνίδι» που ποτέ δεν έβγαλε σε καλό. Ταυτόχρονα, όμως, για να τα λέμε όλα, αυτή η εξίσωση δε φάνηκε και στο δρόμο. Όσοι ήμασταν στο πεδίο του ρεπορτάζ εκείνο το βράδυ είδαμε ξεκάθαρα πως οι αντιφασίστες δέχονταν ισχυρότατο πρέσινγκ σε κάθε τους κίνηση ενώ αντίθετα οι φασίστες είχαν αφεθεί ανενόχλητοι να σουλατσάρουν στο Μοναστηράκι και στο Θησείο όπως ακριβώς είχαν αφεθεί να σουλατσάρουν ανενόχλητοι οι νεοναζί της Ντιναμό Ζάγκρεμπ από τα σύνορα μέχρι τη Νέα Φιλαδέλφεια. Οι κατόπιν εορτής προσαγωγές (κυρίως στο Θησείο) δε σημαίνουν τίποτα απολύτως και στις περισσότερες περιπτώσεις λειτουργούν σαν στάχτη στα μάτια. Αυτά σε ότι αφορά τη στάση της Ελληνικής Αστυνομίας.
Σε ότι αφορά όλα τα υπόλοιπα είναι ξεκάθαρο πως οι φασίστες μετά από μια περίοδο που είχε... εκδοθεί Silver Alert γιατί ήταν εξαφανισμένοι από παντού (εκτός από τις κάλπες), επιχειρούν να δηλώσουν ξανά την παρουσία τους στους δρόμους. Το αντιφασιστικό κίνημα έχει τη δύναμη (το απέδειξε στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής και όχι μόνο) να τους κόψει τη φόρα. Λάθη θα γίνονται αλλά καλό είναι να μαθαίνεις από αυτά. Το μεγαλύτερο απ' όλα είναι να υποτιμάς τον εχθρό σου και να αποδυναμώνεις τα αντανακλαστικά σου θεωρώντας – εκτιμώντας πως οι συσχετισμοί είναι υπέρ σου. Οι καιροί είναι δύσκολοι και αυτοί που έρχονται ακόμα δυσκολότεροι. Όσοι φωνάζαμε, ανάμεσα σε όλους και η Μάγδα Φύσσα, πως ο φασισμός δε θα νικηθεί επειδή καταδικάστηκε η εγκληματική οργάνωση της Χρυσής Αυγής, τώρα (δυστυχώς) ήρθε η ώρα να δικαιωθούμε.
Ήδη την Τετάρτη χύθηκε αίμα και από θαύμα δε θρηνήσαμε νεκρό ή ακόμα και νεκρούς. Ήταν ένα καμπανάκι κινδύνου για αυτά που έρχονται. Οι φασίστες (ιστορικά) δεν επιχειρούν να προπαγανδίσουν τις ιδέες τους με ιδεολογικά κείμενα και πολιτικές συζητήσεις. «Επιχείρημά» τους είναι το μαχαίρι και το στυλιάρι και έτσι θα επιχειρήσουν να επιβληθούν ξανά εκμεταλλευόμενοι την εξίσωση με τους αντιφασίστες και κυρίως εκμεταλλευόμενοι τη θεωρία των δυο άκρων που, σε τελική ανάλυση, τους νομιμοποιεί στη συνείδηση του κόσμου. Αυτά είναι επικίνδυνα παιχνίδια και φαντάζομαι/ ελπίζω/ εύχομαι να μη θέλει κάποιος (εκτός από τους φασίστες) να ξαναζήσουμε έναν «Σεπτέμβρη του 2013».
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
