Μία τεράστια, γεμάτη και πολύ επιβλητική αίθουσα η οποία είχε μόλις βαλθεί να ξεκινήσει μία μακρά διαδικασία χωρισμένη και τεμαχισμένη σε πολύ μικρά κομμάτια. Αυτές ήταν οι πρώτες σεκάνς που αποκόμισα από την πρώτη φορά που βρέθηκα στην αίθουσα της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο.
Ο προεδρεύων τη συνεδρίαση διάβαζε μία σειρά από εκατοντάδες τροπολογίες με ονόματα που έμοιαζαν με κωδικούς wi-fi. Οι περισσότερες ψηφίζονταν δια ανατάσεως της χειρός. Κάποιες άλλες μέσω ενός ηλεκτρονικού συστήματος ψηφοφορίας που διαρκούσε κυριολεκτικά για λίγα δευτερόλεπτα. “The vote is closed”.
Στην πρώτη περίπτωση, όταν ο πρόεδρος δυσκολευόταν να κρίνει πόσα σηκωμένα χέρια είναι περισσότερα, έκανε ηλεκτρονική ψηφοφορία. Αν πράγματι ήταν κοντά οι ψήφοι συνέχιζε κανονικά. Αν υπήρχε μεγάλη απόσταση, απολογούνταν στο Σώμα που δεν ήταν διαυγής. Είχε μόλις προσθέσει και άλλα δευτερόλεπτα σε μία μαραθώνια και ειλικρινά κουραστική διαδικασία.
Αίσθημα ματαιότητας και η επίδραση στην καθημερινότητα
Eνώ προσπαθούσα να προσαρμοστώ στη μεγάλη εικόνα, το μάτι μου, κάπως αναγκαστικά, έπεσε στη μικρή. Εστίασα, λοιπόν, σε έναν από τους ευρωβουλευτές της γεμάτης αίθουσας. Σε κάθε ψηφοφορία σήκωνε το χέρι του ψηφίζοντας την τρίτη εκ των επιλογών του: την αποχή. Όσο περνούσε η ώρα, η κίνηση της ανάτασης του χεριού του γινόταν όλο και πιο ράθυμη. Τελικά, τα παράτησε.
Αν δεν μας είχε γίνει το απαραίτητο brief από τους ανθρώπους του Ελληνικού Γραφείου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου το πιθανότερο είναι ότι δεν θα είχαμε ιδέα τι διαδραματίζονταν μπροστά μας. Θα βλέπαμε αριθμούς τροπολογιών που απλά ψηφίζονταν ή καταψηφίζονταν, ξανά και ξανά. Και εις τους αιώνας των αιώνων.
Η διαδικασία σε συνδυασμό με τους χιλιάδες ανθρώπους που πηγαινοέρχονται στο χαώδες κτίριο του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο μπορεί να σου γεννήσουν ένα αίσθημα ματαιότητας. Κάπου σε κάποιον διάδρομο μπορεί να έβρισκες το όραμα του Γιόζεφ Κ. από τον Πύργο του Κάφκα, να συνεχίζει τον αγώνα του μήπως πλησιάσει μία απρόσιτη και τελικώς ακατανόητη εξουσία.
Ούτως ή άλλως δεν μιλούσαμε για κάτι αδιάφορο. Αυτές οι τροπολογίες, οι οποίες προκύπτουν μέσα από τη δουλειά κυριολεκτικά χιλιάδων ανθρώπων, μπορεί εκ πρώτης όψεως να έμοιαζαν με αυθαίρετους αριθμούς αλλά το πιθανότερο είναι ότι η υπερψήφισή ή καταψήφισή τους θα επηρεάσει, άμεσα ή έμμεσα, τη ζωή μας. Και θα την επηρεάσουν πολύ περισσότερο από όσο πιθανόν νομίζουμε.
Ο πιο δημοκρατικός θεσμός της Ευρώπης
Εξάλλου ένα πολύ μεγάλο μέρος του τρόπου που η πολιτική ρυθμίζει τη ζωή μας σε ατομικό και κοινωνικό επίπεδο προέρχεται από αυτή τη χαώδη αίθουσα και τους εκατοντάδες Ευρωβουλευτές με τους χιλιάδες συνεργάτες τους. Και δεν εννοώ μόνο ως μία γενική και αφηρημένη ευρωπαϊκη σκιά από πάνω μας. Μιλάμε για πολύ συγκεκριμένες πολιτικές, πράγμα που θα εξηγήσουμε και σε επόμενα θέματα.
Όλο αυτό λοιπόν θα έμοιαζε μία πλήρως καφκική συνθήκη αν δεν υπήρχαν δύο πράγματα: α) οι ιδεολογίες που ουσιαστικά πλαισιώνουν όλες αυτές τις παντελώς ακατανόητες τροπολογίες και μας βοηθούν να τις αποκρυπτογραφήσουμε και β) το γεγονός ότι όλοι αυτοί οι άνθρωποι που ανεβοκατέβαζαν τα χέρια τους δεν ήταν διορισμένοι από μία απρόσωπη αρχή. Είχαν βρεθεί εκεί με την ψήφο των λαών της Ευρώπης ως εκπρόσωποι μίας χώρας και μίας ιδεολογίας.
Μπορεί, λοιπόν, να μην μπορέσουμε ποτέ να καταλάβουμε ποτέ όλον αυτόν τον όγκο εργασίας που ρυθμίζουν τη ζωή μας στην πλήρη του μεγαλειότητα. Μπορούμε όμως να έχουμε άμεση συμμετοχή στον τρόπο που θα καθοριστεί η επόμενη ημέρα με την ενημέρωσή μας, τη συμμετοχή μας και φυσικά με την ψήφο μας στο -ας το ομολογήσουμε- πιο δημοκρατικό εκ των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Τελικά
Οι περισσότερες από τις γραμμές που διαβάζετε σε αυτό το κείμενο είναι γραμμένες στο Στρασβούργο, μία όμορφη πόλη που βρίσκεται ακριβώς στην καρδιά της Ευρώπης, στα σύνορα Γερμανίας-Γαλλίας, σύμβολο της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Παρά τα όσα έχει να προσάψει κανείς -και αυτά είναι πάρα πολλά- στον τρόπο που εφαρμόζεται η ιδέα της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης στην πράξη, ας έχουμε στον νου ότι η ιδέα αυτή δεν ήταν καθόλου δεδομένη μέχρι πριν λίγες δεκαετίες, καθώς και ότι η ιστορία μας έχει δείξει ότι η ήπειρος αυτή, η Σκοτεινή Ήπειρος, που λέει και ο Mazower, έχει περάσει πολύ δύσκολες στιγμές όταν ήταν χωρισμένη.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
