Μενού
  • Α-
  • Α+

Δεν είναι εύκολο πράγμα να ισορροπείς την επικοινωνιακή σου καμπάνια γύρω από τον απομονωτισμό και τον εθνικισμό από τη μία, και τον ιμπεριαλισμό δι' αντιπροσώπου από την άλλη.

Το πιο δυνατό «χαρτί» του Ντόναλντ Τραμπ κατά των Δημοκρατικών ήταν η τραμπάλα που καλείται τώρα ο ίδιος να κρατήσει ακίνητη. Ο συμβιβασμός την έννοιας των ΗΠΑ ως θεματοφύλακα της Δημοκρατίας υπερατλαντικά, με την άνευ όρων στήριξη του αποικιακού πρότζεκτ του Ισραήλ και το δόγμα του «America First».

Η απερχόμενη κυβέρνηση απέτυχε σε αυτό. Μεγάλο μέρος των οιωνεί υποστηρικτών της Κάμαλα Χάρις πήδηξαν από το κατάστρωμα, όταν κατάλαβαν πως δεν θα αναγνώριζε τη γενοκτονία που διαπράττει το σιωνιστικό κράτος κατά των Παλαιστινίων.

Απέναντι στον «δράκο» που ακούει στο όνομα Αμερικανοϊσραηλινή Επιτροπή Δημοσίων Υποθέσεων (AIPAC), ενός δικομματικού λόμπι που ξεκινά και τερματίζει καριέρες, και δρα ως νομοθετικό όργανο όσον αφορά την προστασία της δημόσιας εικόνας του Ισραήλ, κανένας σώφρων πολιτικός δεν θα σήκωνε μπαϊράκι.

Και φυσικά η Επιτροπή, φρόντισε να εισρεύσουν τεράστια ποσά Ρεπουμπλικανών χορηγών του σε εκστρατείες Δημοκρατικών με πιο συντηρητικές αντιλήψεις, πλησιάζοντας τις εθνικές εκλογές, φιμώνοντας τον αντίλογο κατά των εντολέων του και διαβρώνοντας τη λαϊκή απήχηση του κόμματος.

Είναι μία οργάνωση χωρίς πολιτικό προσανατολισμό, πέραν της διαιώνισης των συμφερόντων του κράτους - αντιπροσώπου της Αμερικανικής βιομηχανίας πόρων και όπλων, και αυτό επιτρέπει στην AIPAC να δρα ως θεσμός που υπερβαίνει την εξουσία του προέδρου.

Ο Τραμπ και το «νούμερό» του

Ο πρόεδρος Τραμπ «χαιρέτησε» τη συμφωνία εκεχειρίας που βρίσκεται ακόμα στα σκαριά μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς, και στήριξε μέρος της προεκλογικής εκστρατείας του στη διασφάλιση των «ισορροπιών» και της «ειρήνης» στον Λεβάντε.

Ένα μείζον ζήτημα που ηχεί κακόφωνα στον μέσο, πατριωτικά προδιατεθειμένο Αμερικανό, είναι τα παχυλά πακέτα «στήριξης» των ΗΠΑ προς το Ισραήλ, τα οποία κατά κύριο λόγο κρατούν όρθια τη στρατιωτική βιομηχανία του σιωνιστικού κράτους, και αποτρέπουν μία δημοσιονομική «αιμορραγία» που θα κατέρρεε την εθνική του οικονομία.

Φυσικά καμία εγκράτεια ως προς αυτό δεν έχει εξαγγείλει, ούτε καν θεωρεί η νέα «πατριωτική» διακυβέρνηση, που θα μπορούσε να εξασφαλίσει ανθρώπινες συνθήκες διαβίωσης για όλους τους άστεγούς της, για παράδειγμα, με ένα μικρό μέρος των κονδυλίων που αποδεσμεύει για το Τελ Αβίβ.

Η κεντρική ψευθαίσθηση των αμερικανικών εκλογών, βασίζεται στη νομοθέτηση περί θεμάτων χαμηλού αντικτύπου, όπως τα δικαιώματα των ΛΟΑΤΚΙ ατόμων και άλλα κοινωνικά κεκτημένα που, αν και φυσικά μείζονα ζητήματα εγχώρια, δεν παράγουν παγκόσμιους κυματισμούς.

Αυτό είναι το «θέατρο» κατασκευής της συναίνεσης.

Αυτά τα ζητήματα κρατούνται σκόπιμα σε μία μόνιμη λίμπο, αποσύρονται και επαναφέρονται κατά βούληση και δημιουργούν την αίσθηση κοινωνικών προόδων και κρίσεων, τη στιγμή που ο πυρήνας της Αμερικανικής πολιτικής, η βιομηχανία του εξαγόμενου πολέμου, παραμένει άτεγκτος.

Μεταξύ των πρώτων νομοθετικών πράξεων του Ντόναλντ Τραμπ, ήταν η αναίρεση εκτελεστικού διατάγματος του Τζο Μπάιντεν, ακυρώνοντας κυρώσεις σε ισραηλινούς εποίκους για βιαιότητα εναντίον Παλαιστινίων στα κατεχόμενα.

Για να ανέλθεις και να επιβιώσεις στην αμερικανική πολιτική, πρέπει να κάνεις χάρες στο προαναφερθέν σιωνιστικό λόμπι. Και φυσικά οι ισραηλινοί άποικοι, η ανεπίσημη, υπερ-εθνικιστική εμπροσθοφυλακή του Ισραήλ στη παράνομη κατοχή των εδαφών της Παλαιστίνης, χρειάζεται το «παρντόν» για να δρα ανενόχλητη.

Από αυτή την άποψη το σκοινί που διαβαίνει ο Ντόναλντ Τραμπ είναι πολύ πιο λεπτό από αυτό των προκατόχων του. Τουλάχιστον η στήριξη της γενοκτονίας από τη Δημοκρατική διακυβέρνηση δεν αντικρούει την εξωστρέφειά τους, αλλά μένει να δούμε πόσο «μαέστρος» είναι σε αυτό ο Orange Man.

 

 

 

Google News

Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.

BEST OF LIQUID MEDIA