Την προηγούμενη εβδομάδα, ένα ευρέως καταγεγραμμένο ΓΕΓΟΝΟΣ που μας ήρθε από το Άμστερνταμ προβλήθηκε παντού στο διαδίκτυο, αλλά χάθηκε μέσα στην «κολοκυθιά» των μέσων που παπαγαλίζουμε.
Τραμπούκοι της Μακάμπι Τελ Αβίβ, οι οποίοι ταξιδεύουν για να «στηρίξουν» την ομάδα τους, αλλά και τη γενοκτονία του σιωνιστικού μορφώματος κατά του Αραβικού κόσμου, «έφτυσαν» το ένα λεπτό σιγής για τα θύματα των πλημμυρών στη Βαλένθια.
Αφού έχασαν σαν γυμνασιάκια από τον Άγιαξ, προχώρησαν σε παραστάσεις απείρου κάλλους, ξηλώνοντας Παλαιστινιακές σημαίες αλληλέγγυων της πόλης, επιτιθέμενοι σε πολίτες, και ψέλνοντας ισλαμοφοβικά και γενοκτονικά συνθήματα.
Βίντεο που έχουν κυκλοφορήσει στο διαδίκτυο καταγράφουν ομάδες των τραμπούκων να τραγουδούν συντονισμένα: «Ας νικήσει ο IDF για να γ@μ@σει τους Άραβες», και να διερωτώνται φωναχτά γιατί υπάρχουν σχολεία στη Γάζα, αφού δεν υπάρχουν πια παιδιά.
Σε αυτό το όργιο αποθράσυνσης, ιμπεριαλιστικής αλαζονείας, ριζωμένα στον ψυχισμό και το πνεύμα του «εκλεκτού λαού», το μπλοκ των έγκυρων μέσω ενημέρωσης βιάστηκε να συνδράμει με μία καμπάνια αποσιώπησης, και κατασκευής της αφηγηματικής.
Υιοθετώντας τις, εξευτελιστικές για τα πραγματικά θύματα των ναζί, αναφορές για «πογκρόμ κατά εβραίων στο Άμστερνταμ» που προώθησε η ισραηλινή κυβέρνηση, BBC, Guardian, Times, Washington Post, και σύσσωμο το πλυσταριό του υπονόμου, ανέφεραν «επιθέσεις» κατά φιλάθλων της Μακάμπι.
Λιγοστά δίκτυα μετέφεραν τα γεγονότα ως είχαν, όπως, προς τιμήν του, το τουρκικό TRT.
Αλλά πιο ζωντανή αντίθεση κάνει η φυσιογνωμία ενός πιτσιρικά, ο οποίος βγήκε στους δρόμους με τον καμεραμάν του, και επί τω έργω τους τραμπούκους της Μακάμπι να ξηλώνουν δημόσια περιουσία, και να τρέχουν στους δρόμους με αυτοσχέδια όπλα, ψάχνοντας για τσαμπουκά.
Φυσικά αυτός ο μοναχικός, ανέντακτος ρεπόρτερ χωρίς διαπιστευτήρια, έκανε, όπως και χιλιάδες άλλοι πολίτες του Άμστερνταμ, αυτό που δεν έχουν την αξιοπρέπεια να κάνουν τα maintream media.
Να πλημμυρίσουν το διαδίκτυο με αναφορές και μαρτυρίες κατά της αποσπασματικής κάλυψης που προωθεί ο μιντιακός κόσμος της «διεθνούς κοινότητας», τόσες που, με αναγωγή σε απλή λογική και λίγο cross-reference, συνθέτουν νωπή είδηση και καταδίκη.
Δεν ξεγυμνώνεται όμως μόνο υπό αυτό το πρίσμα η κατρακύλα των μέσων, καθώς μέσα στην άκρατη ροή της πληροφορίας, μοιραία δίνουν ενοχοποιητικά στοιχεία.
Πριν τον αγώνα, η Jerusalem Post ενημέρωνε πως πράκτορες της μυστικής υπηρεσίας και ανεπίσημου γραφείου προπαγάνδας «πεδίου» του Ισραήλ, η Μοσάντ, θα ανακάτευε πράκτορές της ανάμεσα στην αποστολή των τραμπούκων, «για παν ενδεχόμενο».
Πώς θα μας ακουγόταν με ελληνικά μέτρα άραγε, αν ακούγαμε ότι στο λεωφορείο των φιλάθλων του ΠΑΟΚ, θα κάθονται και ασορτί ασφαλίτες της ΕΛΑΣ;
Πέρα από την παραδοχή του ισραηλινού μέσου ότι ανέμεναν την απρόκλητη προκλητικότητα των γνωστών για τη βία τους φιλάθλων, έχουμε και ένα προηγούμενο δυστυχώς ξεχασμένο, και γνωστό σε εμάς.
Τον Μάρτιο του 2024, οι «σαφώς νορμάλ» οπαδοί της ίδιας ομάδας, είχαν επιτεθεί σε παρευρισκόμενο που ανέμιζε μία Παλαιστινιακή σημαία, επειδή τόλμησε να προκαλέσει τον εθνικισμό τους, στην πλατεία Συντάγματος, αφήνοντάς τον λιπόθυμο πάνω στα μάρμαρα.
Φυσικά και τότε όπως και προ ημερών, οι αντίστοιχες αστυνομίες έκαναν ακριβώς μηδενικές συλλήψεις από τους αριθμούς των ταραξιών, που έσπευσε να απομακρύνει το ισραηλινό ΥΠΕΞ.
Στο Άμστερνταμ μάλιστα, πέρασαν χειροπέδες στους πολίτες που κυνήγησαν τους προβοκάτορες της Μακάμπι στους δρόμους.
Την πιο δυνατή απάντηση που κόβει το νέφος της παραπληροφόρησης έδωσαν και οι ίδιοι οι κάτοικοι, που δεν έχασαν ούτε μέρα, οργανώνοντας διαδηλώσεις υπέρ της Παλαιστίνης και κατά της ψευδούς αφήγησης των ταραχών, με φυσικά δεκάδες συλλήψεις.
Ποιητικά ο οχετός, ό,τι «παρεκτροπές» και να κάνει, πάντα θα καταλήγει στο λούκι.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
