Προανακριτική, εξεταστική, πρόταση δυσπιστίας, δικογραφία, συγκάλυψη, δίκη. Μερικές από τις λέξεις με τις οποίες ο κάθε Έλληνας πολίτης καθημερινά... βομβαρδίζεται μέσω των ΜΜΕ.
Τηλεόραση, εφημερίδες, ραδιόφωνα, sites... ανακυκλώνουν εκατοντάδες φορές συνεχώς τα παραπάνω δίνοντας βήμα σε πολιτικούς που είτε έχουν σχέση με την υπόθεση, είτε όχι. Το θέμα των Τεμπών είναι εδώ και στοιχειώνει νύχτα μέρα τους πάντες.
Είτε είναι ένα τραγικό δυστύχημα, είτε είναι ένα έγκλημα, είναι και θα παραμείνει εδώ. Διαψεύστηκαν οικτρά όσοι νόμιζαν ότι... τα πάντα τα γιατρευει (τα σβήνει, τα κάνει να ξεχαστούν) ο χρόνος.
Γιατί εδώ μιλάμε για χαμένες ζωές. Πάνω από 50 και τα περισσότερα παιδιά. Δύο χρόνια μετά, ακόμη αναζητούνται απαντήσεις στα προφανή, ακόμη κανείς δεν έχει... πληρώσει για κάτι, ακόμη το μπαλάκι των ευθυνών και της... άγνοιας πάει «από δω και και από κει».
Μάχες στη Βουλή, μάχες στα πάνελ, πύρινοι λόγοι, κόντρες δίχως τέλος, αλλά από ουσία μηδέν. Από το βασικό ζητούμενο δηλαδή. Αυτός είναι και ο λόγος, που δύο χρόνια μετά χιλιάδες κόσμος γέμισε όλες τις πλατείες της χώρας και ετοιμάζεται σε λίγες μέρες, ανήμερα της τραγικής επετείου να το ξανακάνει.
Γιατί έχουν... πνιγεί. Όχι από την έλλειψη οξυγόνου, αλλά από την έλλειψη αλήθειας κι από τις μεγάλες δόσεις υποκρισίας.
Βαρέθηκε ως άβουλο ον να είναι στον καναπέ με... πίτσες και μπύρες και να βλέπει απλά καυγάδες. Λες και βλέπει Μουντιάλ. Να βλέπει συζητήσεις χωρίς αρχή, μέση και τέλος.
Δεν τον νοιάζει αν από όλο αυτό θα έχει δημοσκοπική καθίζηση η Νέα Δημοκρατία, το ΠΑΣΟΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τον νοιάζει τα κέρδη του Βελόπουλου.
Τον νοιάζει η ουσία. Η ασφάλεια του. Η ασφάλεια των παιδιών. Να μπορεί να ταξιδεύει χωρίς δεύτερες σκέψεις. Τον νοιάζει όμως και να υπάρξει τιμωρία για όλους όσοι έχουν την ευθύνη για την τραγωδία.
Φταίει ένας; Να την πληρώσει ένας. Φταίνε 100; Να την πληρώσουν εκατό. Όποιοι κι αν είναι, όσο ψηλά κι αν κάθονται. Μόνο έτσι θα ηρεμήσει η κοινωνία, μόνο έτσι το... καζάνι θα σταματήσει να βράζει, μόνο έτσι τα κόμματα θα έχουν δικαίωμα να τον κοιτάξουν στα μάτια.
Προανακριτική, εξεταστική, πρόταση δυσπιστίας, δικογραφία, συγκάλυψη, δίκη. Τα είπαμε και στον πρόλογο. Λέξεις με τις οποίες βομβαρδιζόμαστε καθημερινά, αλλά χωρίς κάτι ουσιαστικό.
Αυτό είναι που πρέπει να αλλάξει. Και μια τραγωδία ίσως δυστυχώς να είναι μια «καλή» αφορμή. Ίσως λέμε, γιατί πάντα το μικρό καλάθι καλό είναι να συνοδεύει τις προσδοκίες μας...
Η Προανακριτική Επιτροπή έχει όλες τις αρμοδιότητες του Εισαγγελέα Πρωτοδικών και μπορεί να αναθέσει ειδικότερες έρευνες πάνω στο επίμαχο αντικείμενο σε Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών ή Εφετών.
