Ο Γιάννης Νικοπολίδης, ο μεγαλύτερος γιος του Αντώνη Νικοπολίδη, βρέθηκε στο πλατό της εκπομπής «Πρωίαν σε είδον τη μεσημβρίαν» όπου παραχώρησε την πρώτη του τηλεοπτική συνέντευξη.
Δεν έκρυψε ότι στο Euro 2004 ήταν μόλις 4 ετών και δεν θυμάται ουσιαστικά κάτι από εκείνη την περίοδο, ενώ αναφέρθηκε σε όσα θυμάται να λένε στον πατέρα του στον δρόμο.
Ο ίδιος είναι τερματοφύλακας της Λαμίας και αποκάλυψε τι του φέρνει γούρι και τι όχι, ποιες είναι οι φιλοδοξίες του, αλλά και το αν νιώθει να τον βαραίνει το όνομα του πατέρα του.
«Με το ποδόσφαιρο ξεκίνησα να ασχολούμαι από πολύ μικρός. Ήμουν 5-6 χρονών όταν έπαιξα στην πρώτη ακαδημία. Όταν ο μπαμπάς μου ήταν στο Euro, εγώ ήμουν τεσσάρων χρονών. Δεν θυμάμαι τίποτα από εκείνη την περίοδο. Δεν έχω καμία ανάμνηση. Εγώ ήμουν στο χωριό στην Άρτα με τη γιαγιά, οι γονείς μου ήταν στην Πορτογαλία, αλλά δεν έχω κάποια ανάμνηση», είπε αρχικά ο Γιάννης Νικοπολίδης.
«Σταματούσαν τον μπαμπά μου για αυτόγραφα, φωτογραφίες, βρισίδια, όλα»
«Έχω αναμνήσεις από το να σταματάνε τον μπαμπά μου στον δρόμο για αυτόγραφα, φωτογραφίες, βρισίδια, όλα. Το να πηγαίνει ο κόσμος στο γήπεδο και να τα "χώνει" στους αθλητές, καλώς ή κακώς είναι και ένας τρόπος εκτόνωσης. Στην Ελλάδα έτσι είναι το γήπεδο, πας να ρίξεις τη βρισιά σου και γυρνάς στο σπίτι ήρεμος. Εγώ ως τερματοφύλακας τα ακούω όλα, αλλά κάνω πως δεν τα ακούω… Αν δώσεις λίγο τυράκι, γυρίσεις κοιτάξεις, πεις κάτι, αρχίζουν πιο δυνατά. Όσο τους αγνοείς, τόσο περισσότερο ηρεμούν», τόνισε στη συνέχεια.
Όσον αφορά τις προλήψεις και τα γούρια στο χώρο του ποδοσφαίρου, ο Γιάννης Νικοπολίδης δεν έκρυψε: «Η μητέρα μου το παραδέχτηκε ότι μου φέρνει γκαντεμιά. Όποτε έχω αγώνα, πλέον φεύγει από το σπίτι. Έχω φίλους που αλλάζουν θέση στο ημίχρονο, κλείνουν πόρτες με ενέργειες, με γούρια, με μάτια. Εγώ πρέπει να βάλω πρώτα την αριστερή και μετά τη δεξιά κάλτσα».
«Δεν μου κάνει διαφορά το όνομα του πατέρα μου»
«Βλέπω αλλαγές στο ποδόσφαιρο σαν άθλημα, σαν τακτική, σαν ρυθμός αγώνα, σαν απαιτήσεις. Εμένα αυτό με ενδιαφέρει, δεν με ενδιαφέρει το έξω-αγωνιστικό κομμάτι δηλαδή να μιλάω στους διαιτητές, στον προπονητή, στον μάνατζερ κλπ. Νομίζω καλό είναι να τα κάνουμε στην άκρη και να ασχολούμαστε περισσότερο με το άθλημα», επεσήμανε.
Παραδέχθηκε ότι έχει συνηθίσει το βάρος που κουβαλάει το επίθετο του λόγω του πατέρα του, λέγοντας ότι «έχει και τα καλά του έχει και τα κακά του. Για μένα είναι κάτι που το αντιμετωπίζω καθημερινά οπότε δεν μπορώ να πω ότι μου κάνει διαφορά, το έχω συνηθίσει».
Τέλος, ο Γιάννης Νικοπολίδης αποκάλυψε τους μεγαλύτερους στόχους του. «Θέλω να παίξω στο Champions League, υψηλότερο επίπεδο, ίσως κάποιο Παγκόσμιο Κύπελλο με την Εθνική θα ήταν ένα όνειρο», εξομολογήθηκε.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
