Εμπνευστές, συνιδρυτές, χρηματοδότες, παίκτες, προπονητές, πρόεδροι. Ο Ολυμπιακός στην αρχή της 99χρονης, πλέον, ιστορίας του ήταν μια σχεδόν... οικογενειακή υπόθεση. Οι αδερφοί Ανδριανόπουλοι συνέδεσαν το όνομά τους με τη «γέννηση» και το γιγάντωμα του Ολυμπιακού. Είναι οι άνθρωποι που έδωσαν τα πάντα για την ομάδα του Πειραιά. Έγιναν σάρκα από τη σάρκα της. Τη δόξασαν και τους δόξασε.
Ήταν όλοι τους εκεί ήδη από την 10η Μαρτίου του 1925, ημέρα που ιδρύθηκε ο Ολυμπιακός. Όσο περνούσε ο καιρός, ωστόσο, τόσο μεγαλύτερη αίσθηση έκαναν φορώντας την ερυθρόλευκη και ριγωτή φανέλα. Και αν η 10η Μαρτίου είναι μια ημέρα ορόσημο, η 20η Φεβρουαρίου 1927 (δυο χρόνια δηλαδή μετά την ίδρυση της Ομάδας) είναι από αυτές που «γεννάνε» Θρύλους.
Σαν σήμερα, λοιπόν, πριν από 97 χρόνια παίζει ένα φιλικό αγώνα απέναντι στον Φαληρικό Σύνδεσμο και ο τότε 16χρονος Λεωνίδας Ανδριανόπουλος σκοράρει και ο Ολυμπιακός κερδίζει με 6-2. Είναι ένα γεγονός που θεωρητικά δε θα ήταν άξιο ιστορικής αναφοράς. Μόνο που πριν από τον Λεωνίδα είχαν σκοράρει δυο γκολ ο Κώστας Ανδριανόπουλος, δυο γκολ ο Βασίλης Ανδριανόπουλος και ένα γκολ ο Γιώργος Ανδριανόπουλος. Έτσι γράφτηκε ιστορία. Τέσσερα αδέρφια έπαιξαν στην ίδια εντεκάδα και πέτυχαν και τα έξι γκολ που σημείωσε η ομάδα τους!
Οι Ανδριανόπουλοι έγραψαν ιστορία με τον Ολυμπιακό καθώς ήταν αυτοί που έφτιαξαν τη μεγάλη ομάδα που κυριάρχησε στο Ελληνικό ποδόσφαιρο. Ποιοι ήταν, όμως, οι πρωταγωνιστές της ιστορίας μας:
«Ο δάσκαλος»
Ο Γιάννης ήταν παίκτης (αγωνίστηκε ως το ’29) και παράλληλα ο πρώτος προπονητής του Ολυμπιακού. Ήταν αυτός που δίδαξε στους παίκτες του Ολυμπιακού την πάσα με την μία, το άνοιγμα του παιχνιδιού στις πτέρυγες και το απευθείας σουτ. Τις γνώσεις αυτές τις είχε αποκτήσει όντας σπουδαστής στο αγγλικό κολέγιο όπου σπούδαζε στην αρχή του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου. Εκτός από τον Ολυμπιακό, υπηρέτησε και το ελληνικό ποδόσφαιρο συνολικά. Ήταν μέλος της Εθνικής ομάδας που συμμετείχε στην Ολυμπιάδα της Αμβέρσας (1920). Πρόεδρος, αργότερα, του Ολυμπιακού (1932, 1933-35), της ΕΠΟ και της ΕΠΣ Πειραιά, «έφυγε» πρώιμα, στις 6 Νοεμβρίου του 1952. Στην καριέρα του κατάφερε να κερδίσει τέσσερα πρωταθλήματα.
«Ο ποδάρας»
Ο γεννημένος το 1903 Γιώργος Ανδριανόπουλος δεν ήταν αυτό που θα λέγαμε σήμερα σπουδαίο ταλέντο. Για την ακρίβεια ήταν, σύμφωνα με όσα έχουν περάσει στην ερυθρόλευκη ιστορία, λίγο αργός και μάλλον… άτεχνος, αλλά στην πραγματικότητα ήταν ένα θηρίο ανήμερο εντός του γηπέδου (εξ ου και το παρατσούκλι «Ποδάρας»), με σπάνιο ένστικτο που τον βοήθησε να εξελιχθεί σε έναν σε δεινό σκόρερ. Τον Νοέμβριο του 1954 ανέλαβε καθήκοντα προέδρου στον Ολυμπιακό όπου έμεινε στο τιμόνι επί 13 ολόκληρα χρόνια. Στην καριέρα του κατάφερε να κερδίσει ένα πρωτάθλημα Ελλάδας και πέντε πρωταθλήματα Πειραιά. Ο Γιώργος Ανδριανόπουλος έμεινε στην ιστορία, ωστόσο, και για την γνωστή υπόθεση δωροδοκίας από παράγοντες του Παναθηναϊκού σε δυο ποδοσφαιριστές του Ηρακλή, την υπόθεση των «λουλουδιών», την περίοδο 1974-75. Η υπόθεση έφτασε στο Γνωμοδοτικό Αθλητικό Συμβούλιο, πρόεδρος του οποίου ήταν ο Γιώργος Ανδριανόπουλος. Ήταν αυτός που με την «διπλή» ψήφο του έσωσε τους «πράσινους» από τον υποβιβασμό, όπως προβλεπόταν. Χρόνια αργότερα θα δήλωνε για εκείνη την, ιστορική όπως αποδείχθηκε απόφασή του, πως «δεν νοείται ελληνικό ποδόσφαιρο και Ολυμπιακός χωρίς μεγάλο αντίπαλο».
«Ο μπουλούκος»
Ο Ντίνος Ανδριανόπουλος ήταν η… φίρμα της εποχής του. Οι επιδόσεις του εντός γηπέδων αντίστοιχες. Κοντούλης και λίγο γεμάτος (έτσι προέκυψε και το παρατσούκλι), βέβαια, αλλά με τρομερό σουτ και εξαιρετική αίσθηση του γκολ. Αγωνίστηκε ως δεξιός εξτρέμ, χρίστηκε έξι φορές διεθνής (με ένα γκολ), όμως εγκατέλειψε νωρίς την ενεργό δράση, σε ηλικία 27 ετών. Συνολικά κατέκτησε ένα πρωτάθλημα Ελλάδας και πέντε πρωταθλήματα Πειραιά.
«Ο κελεμές»
Γεννημένος το 1908 ο Βασίλης έπαιξε στον Ολυμπιακό σε ηλικία 17 ετών και ακολούθησε την… οικογενειακή παράδοση φορτώνοντας τις αντίπαλες εστίες με γκολ! Μέσα στο γήπεδο ο τρόπος που έτρεχε θύμιζε… άλογο και κάπως έτσι πήρε και το παρατσούκλι του. Ο Κελεμές ήταν ένα τρομερά γρήγορο και με μεγάλες δρασκελιές άλογο στον ιππόδρομο του Φαλήρου! Έπαιζε όλες τις θέσεις της επίθεσης, από έξω δεξιά μέχρι έξω αριστερά. Έπαιξε με την ερυθρόλευκη φανέλα σε 161 αγώνες και σκόραρε 92 γκολ! Παράλληλα, είναι κάτοχος και ενός ιστορικού και πιθανότατα άσπαστου ρεκόρ για τον σύλλογο καθώς το 1928 πέτυχε όλα τα γκολ του Ολυμπιακού στη μεγάλη νίκη με 7-3 επί της γιουγκοσλαβικής Γεντίσβο!
«Ο στραβοσουγιάς»
Από την ημέρα που φόρεσε την ερυθρόλευκη ριγωτή φανέλα μέχρι και την ημέρα που σε ηλικία 100 ετών έφυγε από τη ζωή, ο Λεωνίδας, ο τελευταίος των Ανδριανόπουλων, αγαπήθηκε όσο λίγοι ποδοσφαιριστές από τον κόσμο του Ολυμπιακού! Ο Βενιαμίν της οικογένειας, γεννήθηκε το 1911 στο σπίτι που βρισκόταν στη διασταύρωση Αλκιβιάδου και Μποuμπουλίνας στον Πειραιά. Η μεγάλη του αγάπη, πριν «παραδοθεί στη στρογγυλή θέα», ήταν ο στίβος τον οποίο εγκατέλειψε το 1927 για να συμπληρώσει τη θρυλική πεντάδα και να δημιουργήσει ένα παγκόσμιο ρεκόρ καθώς ήταν η πρώτη φορά που πέντε αδέρφια έπαιζαν στην ίδια ομάδα και μάλιστα στην επίθεσή της! Ο «στραβοσουγιάς» ή «Λιόλιος» (παρατσούκλι που του είχε κολλήσει μια γειτόνισσα από τότε που ήταν μωρό), ήταν ένας τρομερά γρήγορος και δυνατός «μπουκαδόρος» που σε κάθε ευκαιρία «όργωνε» την αριστερή πλευρά της επίθεσης του Ολυμπιακού. «Έφυγε» από τη ζωή στις 25 Οκτωβρίου 2011. Έζησε για να δει τον Ολυμπιακό του να κατακτά 38 πρωταθλήματα και 23 κύπελλα!
Και μια ιστορική ανακρίβεια
Λέγεται πως οι Ανδριανόπουλοι ήταν πέντε αδέρφια. Λάθος! Το σωστό, ωστόσο, είναι πως ήταν οκτώ! Μόνο ο ένας από αυτούς δεν έπαιξε ποτέ ποδόσφαιρο. Ο Σταύρος. Οι άλλοι δυο ήταν ο Στέλιος και ο Αριστείδης. Ο Στέλιος, όντας 19 ετών φόρεσε τη φανέλα του Ολυμπιακού το 1930 αλλά έπαιξε ελάχιστα. Μόλις τέσσερα χρόνια. Ο Αριστείδης έπαιζε και αυτός ποδόσφαιρο στον Πειραϊκό Σύνδεσμο και είναι δεδομένο πως θα έπαιζε και αυτός στον Ολυμπιακό αν δεν πέθαινε από τύφο σε ηλικία 18 ετών και μόλις τρία χρόνια πριν γεννηθεί ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς.
Ακολουθήστε το Reader.gr στα Google News για να είστε πάντα ενημερωμένοι για όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον κόσμο.
